Reprezentacja Anglii - Duma Albionu, kolebka piłki nożnej, kopalnia talentów. Premiership - Manchester United i inni, jedna z najlepszych lig na świecie, przepompownia grubej forsy. Łączenie tych dwóch robót to marzenie ściętej głowy. Nikomu jeszcze nie zdarzyło się zasiadać na stołku selekcjonera reprezentacji Anglii i trenejra Manchesteru United jednocześnie. Aż do czasu, gdy w Anglii zjawił się Michał Rygiel.

Nie jestem postacią anonimową w świecie futbolu. Pomimo faktu, że nie rozegrałem ani jednego spotkania w reprezentacji Polski, byłem cenionym zawodnikiem. Zacząłem jako 16-latek w Zagłębiu Lubin, w 1995 roku. 3 lata później zostałem graczem Lecha Poznań, a już w 2000 roku grałem w holenderskim Heerenveen. Spędziłem tam 3 kolejne lata, zdobywając już w pierwszym sezonie wicemistrzostwo Holandii. Dane było mi zagrać w Lidze Mistrzów, jednak powołań do kadry ani widu, ani słychu. Odszedłem w 2003 roku do jednego z moich ukochanych klubów - Toulouse FC. Grałem tam tylko 2 lata, niestety, koszmarna kontuzja i koniec kariery. Nie przejąłem się tym i w 2006 zostałem trenerem juniorów w Tuluzie. W 2008 zostałem trenerem pierwszego zespołu, a w 2009 po tajemniczym odejściu trenera Alaina Casanovy ogłoszono mnie menedżerem klubu z południa Francji. Zapragnąłem zbudować potęgę. Nie patrzyłem na inne kluby - Lyon, Bordeaux czy Marsylię. Po prostu tworzyłem. Już w pierwszym sezonie ugrałem poczwórną koronę, w drugim potrójną, po odpadnięciu z 1/8 finału LM. Trzeci dograłem z moją Tuluzą do połowy. Oczywiście wszystko było na dobrej drodze do kolejnej potrójnej korony. Jednak w grudniu zwolniony (!!!) został Sir Alex Ferguson. Posadę zaproponowano właśnie mi. Zadanie trudne - wyjąć MU z 6 miejsca w lidze i doprowadzenie do finału Ligi Europejskiej. Udało się. Z pozycji biernego obserwatora oglądałem EURO 2012. Anglia odpadła już po fazie grupowej. Zwyciężyli Niemcy, po finale ze Szwajcarią. Nic więc dziwnego, że zwolniony został Fabio Capello. Na jego miejsce zgłosił się tuzin trenejrów i menedżejrów. O dziwo wybrano mnie, choć bez doświadczenia w Anglii. Myślę, że te sukcesy we Francji mi pomogły. I tak oto połączyłem pracę w MU z pracą z Dumą Albionu.

Cel był jasny - bezboleśnie doprowadzić Anglików do mundialu w Brazylii. Na szczęście grupa eliminacyjna numer 8 okazała się być śmiesznie(przynajmniej jak dla mnie) łatwa. Trafiliśmy na tak wymagających przeciwników jak Serbia, Czarnogóra, obydwie Irlandie i Malta. Nie spodziewałem się nawet, że możemy przegrać jakikolwiek mecz. Ale zanim przejdę do opisywania spotkań(będą w następnym odcinku), przedstawię szeroką 33-osobową kadrę.

Bramkarze:

Scott Carson - 7A/0 bramek -> Kapitan West Bromwich Albion to pewny punkt swojego zespołu. Przed Scottem jeszcze 2 turnieje - MŚ w Brazylii i EURO 2016 w Szkocji i Walii. Scott jest bramkarzem numer 2, jednakże zażarcie walczy o bluzę z numerem 1 z Joe Hartem.

Chris Kirkland - 5A/0 bramek -> Chris to pierwszy bramkarz zespołu Wigan Athletic. Dla niego to mundial to już ostatni wielki turniej, bowiem ma już 32 lata i pomimo tego, że Van Der Sar czy Piotr Lech broni mając 40 lat, u mnie takie sztuczki nie przejdą.

Joe Hart - 8A/0 bramek -> Joe to na swoje nieszczęście rezerwowy bramkarz Szejk City z Manchesteru. Tak samo jak w przypadku Carsona, Joe zagra jeszcze na 2 turniejach o stawkę. Gdyby nie fakt, że grzeje ławę, pewnie nie miałby sobie równych na pozycji bramkarza, a tak to musi walczyć o swoje.

Obrońcy:

Chinedum Onuoha - 4A/0 bramek -> Nedum jest moim własnym odkryciem, bowiem zadebiutował za mojej kadencji. Sprawuje się bardzo dobrze zarówno w Sunderlandzie jak i w kadrze Anglii.

Kyle Naughton - 5A/0 bramek -> Kyle zadebiutował jeszcze za Capello, u mnie gra sporadycznie, wg mnie Johnson i Onuoha są lepszymi grajkami. Ale kto wie, czy nie podniesie poziomu i nagle nie stanie się PO numero uno.

Glen Johnson - 41A/1 gol -> Glen jest 29-letnim graczem Liverpoolu, ma fuksa, że muszę być obiektywny, bo inaczej by u mnie nie zagrał. Często łapie kontuzje, co może mu przeszkodzić w przygotowaniach do MŚ.

Mark Beevers - 1A/0 bramek -> Mark jest kolejnym grajkiem, który po raz pierwszy założył koszulkę Anglii za mojej kadencji. Ma dopiero 24 lata, więc przyszłość przed nim. Na razie terminuje u boku Ferdinanda i Terrego.

Rio Ferdinand - 98A/4 bramki -> Rio jest weteranem na środku obrony Anglików. Choć kontrakt z United kończy mu się w trakcie MŚ, to Rio na pewno zostanie powołany i przekroczy barierę 100 gier w reprezentacji, o ile, odpukać, nie złapie go jakaś kontuzja.

John Terry - 76A/3 gole -> John to kolejna żywa legenda Dumy Albionu i niebieskie serce Chelsea. Jest chorobliwie ambitny i zaraża innych kadrowiczów optymizmem. Niestety, po MŚ idzie w odstawkę, z racji swojego wieku.

Ryan Shawcross - 2A/0 bramek -> Aż dziw że Ryana nikt do tej pory nie powołał do kadry. Pewnie dlatego, że Capello preferował leśnych dziadków jak ten pachoł Jagielka czy ledwo dychający Matthew Upson. Ale ja go powołałem i nie zawiodłem się, Ryan jest pewniakiem do wyjazdu na MŚ.

Curtis Davies - 7A/0 bramek -> To samo co w przypadku Shawcrossa, na szczęście jeszcze nie jest za późno i Curtis pojedzie na MŚ i pomoże Anglii w drodze do EURO 2016.

James Tomkins - 2A/0 bramek -> James jest kolejnym młodym (25 lat) stoperem i choć nie wiadomo, czy załapie się na MŚ, to po mundialu będzie wraz z Beeversem nie do ruszenia na tyłach Dumy Albionu.

Leighton Baines - 19A/1 gol -> Leighton pomimo 29 lat na karku zagrał śmiesznie małą liczbę 19 spotkań w pierwszej reprezentacji. Nie rozumiem dlaczego Capello uważał, że Ashley Cole jest lepszy od Bainesa. U mnie jest zupełnie odwrotnie.

Joe Mattock - 1A/0 bramek -> Joe jest wielkim talentem. Zdążył zagrać tylko sezon w barwach Evertonu Liverpool, zanim za 16 milionów funciszy wyjął go Juventus. Joe ma dopiero 23 lata więc niedługo będzie pierwszym w kolejności LO w Anglii.

Kieran Gibbs - 8A/0 goli -> Kieran jest niezwykle uniwersalnym graczem, może śmigać po całej lewej stronie boiska. Nic, tylko korzystać. Wypada podziękować Wengerowi za oszlifowanie tego diamentu.

Pomocnicy:

Michael Carrick - 44A/0 goli -> Michael jest pewnym punktem MU i kadry narodowej Anglii. Cieszy się wielkim szacunkiem, ale MŚ to dla niego ostatni turniej w karierze reprezentacyjnej.

Tom Huddlestone - 2A/0 goli -> Tom jest tylko rezerwowym w Tottenhamie, co zmniejsza jego szanse na wyjazd do Brazylii, ale na EURO powinien być gotów.

Fabian Delph - 5A/0 goli -> Fabian jest niezwykle kreatywnym zawodnikiem, dzięki czemu ma na swoim koncie sporo asyst. Pewniak do wyjazdu na MŚ.

Jack Rodwell - 10A/0 goli -> Jack to faworyt mediów do kadry na MŚ. Trenuje pod moim okiem w klubie, toteż monitoruje jego postępy z dnia na dzień.

Lee Cattermole - 2A/0 goli -> Lee jest kolejnym debiutantem za mojej kadencji. Pewny punkt Sunderlandu. Wyrabia sobie reputację bardzo solidnego pomocnika. Kto wie, czy nie zostanie objawieniem MŚ.

Joe Cole - 67A/12 goli -> Niezwykle doświadczony skrzydłowy mający ogromny repertuar genialnych zagrań. Pokaże go po raz ostatni na MŚ. Potem będzie grywał sporadycznie.

Steven Gerrard 104A/19 goli -> Kto by nie znał Gerrarda. Mistrz nad mistrzami, żywa legenda Liverpoolu. Podobnie jak Cole, doświadczenie idzie u niego w parze z bajeczną techniką. Też idzie w odstawkę po mundialu.

Aaron Lennon - 30A/2 gole -> Aaron wyjechał z Anglii żeby grać w Realu Madryt w roku 2009. Tam oczywiście zniszczył swoją karierę, ale udało mu się ją odbudować w SSC Napoli, gdzie jest pewnym punktem pierwszego zespołu.

Jack Wilshere - 0A/0 goli -> Jack nie zdążył jeszcze zadebiutować w kadrze A, ale na 100% zostanie gwiazdą światowego formatu. Pewniak, ale na EURO.

Ashley Young - 22A/0 goli -> Ashley to jeden z wielu reprezentantów z Aston Villi. Nie pojedzie na mundial. Jest wyłączony z gry do końca sezonu. Szkoda, ale do Szkocji i Walii pojedzie na pewno (o ile znowu się czegoś nie nabawi...).

Stewart Downing - 26A/0 goli -> Stewart to kolejny zawodnik Aston Villi w mojej kadrze. Z braku innych kandydatów numero uno na mundial. Ale gdyby inni lewoskrzydłowi się znaleźli, Stewart i tak byłby nr 1. Jest po prostu najlepszy.

Frank Lampard - 100A/27 goli -> Frank wrócił do reprezentacji, po tym jak go o to poprosiłem. Teraz będzie wspierał młodzież swym niesamowitym doświadczeniem. Po MŚ przechodzi do Manchesteru United. Chyba mnie polubił.

Napastnicy:

Wayne Rooney - 83A/44 gole -> Wayne aktualnie leczy zerwane ścięgno podkolanowe, jednak na MŚ pojedzie. Jest największą gwiazdą Anglii. Zresztą bardzo słusznie.

Theo Walcott - 32A/10 goli -> Theo to brylant z Arsenalu. Zabójczo szybki, potrafi zrobić z piłką praktycznie wszystko. Kolejny pewniak do wyjazdu do Brazylii.

Frazier Campbell - 3A/2 gole -> Frazier jest następnym graczem, którego wprowadziłem do kadry. Ulubieniec mediów i oczywiście ich faworyt do wyjazdu na MŚ.

Gabby Agbonlahor - 6A/1 gol -> Zastanawiam się, kto grał zamiast niego, kiedy za sterami siedział Capello. Gabby jest napastnikiem kompletnym, wraz z Delfouneso stanowią siłę Aston Villi.

Nathan Delfouneso - 5A/6 goli -> Jeśli Nathan będzie strzelał, tak jak strzela, to wróżę mu świetlaną przyszłość. Jest na celowniku największych europejskich potęg.

W dalszym kręgu moich obserwacji są: Scott Roach, Micah Richards, Miles Addison, Mark Noble, Danny Guthrie, Michael Kightly, Jose Baxter, James Vaughan, Alex Marrow, Darren Bent i Kieran Richardson.

W następnym odcinku - eliminacji część pierwsza - rok 2012.

PS. Wiem, że powyższy manifest jest nieco długi, zresztą pisałem go chyba z 3 godziny, toteż jeśli ktoś tu dotarł, przeglądając wszystko, to składam mu serdeczne gratulacje.

Z wyrazami szacunku,

Bolson.