Każdy polak, który otworzył 9 lipca 2010 roku jakąkolwiek gazetę sportową, bądź obejrzał w telewizji wiadomości piłkarskie, przecierał oczy ze zdumienia. To samo w San Marino. Giampaolo Mazza, po kompromitującym meczu z Litwą rozegranym 15 czerwca, przegranym aż 11:0 został natychmiast zwolniony. I tak skończyła się jego trwająca od 1998 roku przygoda z zespołem. Działacze federacji tłumaczyli swoją decyzję tym, że takie wyniki miały prawo bytu ale z zespołami pokroju Holandii, Anglii czy Hiszpanii a nie ze średniakami. Niestety nikt nie był zainteresowany objęciem sanmaryńskiej kadry. Po ponad tygodniu bezowocnych poszukiwań coś drgnęło jednak działacze federacji odmawiali wszelkich komentarzy. Aż do 9 lipca. Wtedy ogłoszono nowego menedżera reprezentacji. Byłem nim ja. Oficjalnie przedstawiony miałem zostać na konferencji prasowej. Ja miałem teraz spotkanie z zarządem.

- Witamy na stanowisku menedżera San Marino.

- Witam.

- Pana asystentem będzie Ermanno Zonzini, także piłkarz Cosmosu. Jest w San Marino od dawna, więc zna zespół na wylot.

- Świetnie, to na pewno mi pomoże.

- Co do naszych oczekiwań-rozumiemy, że nasz kraj nie jest piłkarską potęgą, mimo to chcemy aby dał z siebie wszystko w nadchodzących kwalifikacjach.

- Zrobię co w mojej mocy.

- Cudownie. Gdyby był jakiś problem proszę się do nas zgłaszać.

Reszta zebrania upłynęła na omawianiu pierdół i szczegółów. Następnego dnia, już po konferencji prasowej podszedł do mnie mój asystent:

- Szefie, przed kwalifikacjami gramy sparing z Izraelem.

- Hmmm... Nie. Zaraz wyślesz maila, że ten mecz zostanie odwołany.

- A-Ale czemu?

- Trzeba mierzyć siły na zamiary. Nie chcę w pierwszym swoim meczu przegrać wysoko. Jak już odwołasz, to wyślesz zapytanie do Brunei.

- Dobrze, tak zrobię

Kolejnego dnia dostałem informację, że Brunei przyjęło nasze zaproszenie. Była to niewątpliwie rywal w naszym zasięgu. Czekałem na ten mecz z niecierpliwością. Jak dotychczas San Marino wygrało tylko jeden mecz z Liechtensteinem. Bardzo chciałem to zmienić i przekonać do siebie zarówno federację jak i obywateli.

A więc udało się! San Marino odniosło 2 zwycięstwo w historii. Wprawdzie tylko jednego gola zdobył napastnik ale to nie ma znaczenia. Do pierwszej połowy prowadziliśmy po trafieniu Fabio Bolliniego. Potem wyrównał rywal ale w 75. minucie debiutujący w reprezentacji Michael Simoncini wyprowadził nas na prowadzenie a w 84 przeciwnika dobił Danilo Rinaldi posiadający także obywatelstwo argentyńskie.

Dzięki tej wygranej w rankingu FIFA z 207 miejsca przesunęliśmy się o 7 w górę czyli na 200! Przy okazji nie jesteśmy już najsłabszą reprezentacją Europy! Niżej jest jeszcze Andora.

Niestety nie oszczędzają nas kontuzje. W meczu z Brunei już w 6 minucie urazu doznał doświadczony Damiano Vanucci. Przed kwalifikacjami urazów doznali Beretti i Davide Simoncini.

Jak na razie kibice są usatysfakcjonowani wynikiem z Brunei a ja mam cichą nadzieję, że w eliminacjach obejdzie się bez wyników typu 7-0. A przynajmniej w meczach z Holandią i Szwecją. A one już tak niedługo.