25 Grudzień aka Pierwszy Dzień Świąt słynie z zapchanego brzucha i opadającej świątecznej wrzawy a wiec ja i mój zapchany brzuch od tak, postanowiliśmy odpalić steama i następnie najnowszą odsłonę FM'a. Już na początku wiedziałem czego chcę, mianowicie poprowadzić outsidera tegorocznej Ligi Mistrzów, wybór padł na Napoli ze względu na moją znajomość SerieA. Nie mam zamiaru prowadzić tu monologów, sam ze sobą udając ze jestem na konferencji prasowej… chcę czystego przekazania gry mojego zespołu a nie mojej osoby i chwalić się że wirtualnie wylądowałem na lewym pasie startowym w mieście xxx, samolotem linii lotniczych xxx, o numerze lotu xxx - bo powiedzmy szczerze, mało kto na to zwraca uwagę..

Screeny są duże wystarczy otworzyć je w nowych oknach, dla mozzili tj. kliknac prawym przyciskiem myszy na obrazek a potem kliknąć pokaż obrazek..

Więc zaczynamy...

 

Na początek kilka informacji o klubie.

 

 

 

Taktyka

Bardzo zależało mi na taktyce z bocznymi wysuniętymi obrońcami, wyszlo idealnie gdyż każdy mój boczny obrońca najlepiej spisywał się jako wysunięty.

 

Zdecydowałem się na zrównoważony styl gry. Podania miały być bardziej bezpośrednie, aby szybko przenosić grę na połowę rywala. Grając tylko dwójką środkowych obrońców nie mogłem pozwolić moim zawodnikom na samowolke, ściślejsza dyscyplina miała załatwić sprawę. Intensywny pressing- naciskanie na rywala celem popełnienia błędów. Odbiory piłki po włosku, tj. agresywnie, zaryzykuje kilka czerwonych kartek, pilka nożna ciągle opiera się na ryzyku. Krycie ? jakiego bym nie ustawił było by zle, domyślne krycie, tak jak i dośrodkowania, przecież nie mogę ustawić by zgrywali tylko na krótki słupek albo tylko na długi... Swoboda pozycyjna - szukaj gry, jeśli mam grac pressingiem musze sam na niego uważać, a więc jeśli moi piłkarze będą wychodzić do piłki akcje powinny iść dużo płynniej.

Lekko cofnięta linia defensywy, oraz szybkie tempo i gra z kontry miły zapewnić bardzo szybkie pobycie się piłki ze strefy zagrożenia i ewentualnie akcje bramkową dla mnie.

Miało to wyglądac mniej więcej tak:

Za rozgrywanie piłki odpowiedzialny miał być pomocnik środkowy prawy i ta pozycja była tworzona pod Marka Hamsika.

Za odgrywanie wziął się lewy napastnik pierwotnie (Edinson Cavani)

Bocznym obrońcom nakazałem trzymać się bocznej linii (bo przecież niemiałem innych skrzydłowych) oraz często dośrodkowywać, reszta pozostała domyślnie.

Prawy środkowy obrońca - dostał zadanie bycia stoperem, oraz zminimalizowałem do  zera atrybut swobody taktycznej i nastawienia, miał być zawodnikiem który zawsze zostaje z tyłu.

Drugi obrońca ma standardowe ustawienia.

Defensywny pomocnik - miał przecinać grę przeciwnika, oraz podawać piłkę do rozgrywającego dostał też zadanie grania prostopadłych piłek.

Pomocnik środkowy lewy - zmieniłem mu nastawienie na bardziej defensywne oraz częste strzały z dystansu.

Pomocnik środkowy prawy - miał rozpoczynać akcje ofensywne, nastawienie dałem bardzo ofensywne oraz wyjścia na wolne pole, ataki z głębi pola i strzały z dystansu.

Ofensywny pomocnik środek - zejście do środka, strzały z dystansu, normalne nastawienie. Ten zawodnik  ma zajmować pozycje miedzy obroną a pomocą rywali i odciagac ich od napastników.

Lewy napastnik - Maksymalnie ofensywny, z dużą swoboda gry ma wychodzić na wolne pole i często siać popłoch w szeregach defensywy rywali.

Prawy napastnik - szybki, dobrze grający piłką, z dobrym wykończeniem piłkarz ma za zadanie czekać na podanie sam na sam i je wykorzystać.

 

 

Transfery.

Zarząd przygotował dla mnie taką o to ofertę. Wybrałem opcje awansu do LM. W efekcie czego mój budżet ustalony został na poziomie 10 mln oraz  825 tys. na pensje piłkarzy.

A więc….

 

Potrzebowałem ofensywnego pomocnika, radzącego sobie z rozgrywaniem, z dobrym strzałem z dystansu i poniżej 25 lat. Świetnie znany mi z wcześniejszej edycji gry Josip Iličić wysoki Słoweniec, miał okazać się lekarstwem na odchudzoną linie pomocy.

Goran Pandev, ten piłkarz jak dla mnie to nieporozumienie, wolałem nie płacić jego dużego wynagrodzenia za siedzenie na ławce, zakończyłem wypożyczenie. W jego miejsce kupiłem również znanego mi Alberto Paloschiego przyszłościowego 21 latka którego talent przyćmił w ostatnim czasie.

 

Prócz młodej krwi potrzebowałem solidnego ‘staruszka’ zakupiłem świetnego strzelca Marco Di Vaio, wyrzucając ze składu wypożyczonego z Parmy C. Lucarelliego.

 

Wyprzedałem obrońców, którzy się nie nadawali do gry w tym Aronice. Za darmo zatrudniłem na rok Nelsona Rivasa.

 

I zakontraktowałem Federico Balzarettiego o którego chęć przyjścia do mnie długo walczyłem, gdy się udało było za późno i ten nie mógł już grać w lidze Mistrzów co mnie nie cieszyło. Początkowo chciałem sprowadzić Maxwella z Barcy ale ten wybrał Tottenham.

 

 

Sparingi

Wiele mówić nie trzeba, mecze niebyły jakoś specjalnie wymagające. Ale też niebyły takie proste. Wyniki sparingów poniżej.

 

 

Sezon

 

Inter Mediolan (SerieA)

Zacząłem od potyczki z Interem na własnym stadionie. Nie dałem im dojść do mojej bramki przez co strzelali tylko z dystansu, w efekcie osiągnąłem bezbramkowy remis. Niezły wynik przeplatany małym rozczarowaniem bo liczyłem że nadzieje rywali na szybką kontrę.

 

 

Lecce (SerieA)

Zwyczajny mecz o punkty, walka jak zwykle. Rywale dopomogli czerwona kartką a mój zespół strzelił pierwsze gole ligowe.

 

Zenit Sankt Petersburg (LM)

Walka do samego końca, trafiłem w lidze mistrzów na ciężką grupę i zwycięstwo dawało mi szanse na walkę o coś więcej niż gra w Lidze Europejskiej która i tak uznałbym za spory sukces.

 

Juventus (SerieA)

Zgnieciony przed przerwą, nie zostawiłem na nich suchej nitki, całkowicie przejąłem kontrole nad meczem.

 

Palermo (SerieA)

Mecz derbowy, jak w każdym - nigdy nie jest łatwo.

 

Genoa (SerieA)

Nigdy nielubiłem grać z tym zespołem, mecz okazał się prosty. Mimo skromnego wyniku.

 

 

BARCELONA FC (LM)

Nadeszła pora na sprawdzian mojego zespołu. Przeszli go cudownie. Wraz z tym wynikiem nabrałem wiatru w żagle i uwierzyłem że stać mnie na coś więcej niż LE i konsekwentnie chciałem to udowodnić.

 

 

Cagliari (SerieA)

Pogrom na wyjeździe

 

Catania (SerieA)

Skromne ale ważne zwycięztwo gdyż w następnym meczu miałem podejmować aktualnego lidera – Udinese. Dzięki ich przegranej wyszedłem na prowadzenie w tabeli.

 

 

 

 

Mały rzut na tabele i statystyki

 

jedziemy dalej ...

Benfica  (LM)

Było ciężko, pechowa strata gola. I mocna przewaga SLB w pierwszej odsłonie, w drugiej odpowiednio zmotywowałem swoich grajków. Cavani w swoim stylu, kąśliwym strzałem pokonał Eduardo który wypuścił piłkę z  rąk po dośrodkowaniu Maggio.

 

Udinese (SerieA)

Ciężki wyjazdowy mecz, gra była szybka. Gdyby nie kontuzje w pierwszej połowie dwóch podstawowych graczy Udinese wynikł mógł by być inny. Druga połowa to moja calkowita domiacja na boisku.

 

Lazio (SerieA)

Grający trójkom obrońców zespół z Rzymu stanowił poważny problem dla przemęczonych zawodników. Ciężko było przebić się w obręb ich pola karnego gdyż świetnie ustawiona druga linia zabierała mi wszystkie piłki, efektem tego tylko jeden gol Gokhana Inlera, mega bomba z okolicy 25 metra. Reszta meczu to moja gra w obronie i nieustanne odbiory piłki  piłkarzy Lazio.

 

 

AC Milan (SerieA)

Epicki mecz, padło dużo bramek, aż 11 kartek niewykorzystany karny i ciągłe kontry z obydwu stron. Kocham mecze przeciwko swojej ulubionej drużynie.

 

Benfica (LM)

6 żółtych, 2 czerwone, samobój, karny. Ten mecz miał dać mi prawie pewną szanse na wyjście z grupy, gdyż wystarczył by mi w meczu z Zenitem jeden punkt do wyjścia zakładając że ten przegra z Barceloną.

 

Novara (SerieA)

Spokojne prowadzenie.

 

Parma (SerieA)

Jak wyżej

 

Zenit Sankt Petersburg (LM)

Pięknie - nic dodać nic ująć.

 

Siena (SerieA)

Kolejny mecz bez utraty gola, to cieszy. Dwa gole Cavaniego i niestety dwie krótkie kontuzje, na szczęście zmienników.

 

Bologna (SerieA)

Jedyne bramki padły w pierwszej odsłonie, dwa gole Cavaniego.

 

 

BARCELONA (LM)

Ten mecz decydował o tym kto pierwszy wyjdzie z grupy G. Outsider rozgrywek, rozlosowany z 4 koszyka zespół z Neapolu podjął wyzwanie walki z aktualnym mistrzem europy Barceloną FC.

Przed meczem nic nie wskazywało na to że włoski klub podała Katalończykom na Camp Nou. Ehh

Przebieg spotkania:

W 21 minucie lewy obrońca Adriano popełnia fatalny błąd tracąc piłkę na rzecz Gargano, ten szybko zgrał ją do Ilcicia który wystawił piłkę na pustą bramkę Lavezziemu. GOL. Wynik do przerwy pozostaje bez zmian. Barcelona nie jest w stanie ukuć obrony włoskiego zespołu. Na początku drugiej połowy to Gargano popełnił błąd, Mascherano do Sancheza, ten zamienił podanie w bramkę. GOL. Walka toczyła się, Barcelonie taki wynik wystarczył, menadżerowi Napoli wyraźnie nie. Walka o każdy skrawek boiska przyniosła w końcu sukces, z rzutu rożnego Hamsik zgrał na krótki słupek a Nelson Rivas uprzedzając Keitę i wpakował piłkę głową do siatki. Napoli uradowane. Teraz tylko dowieżć wynik do końca. Była już 80 minuta więc zmieniłem Gargano z Hugo Campagnaro i ustawiłem go na pozycje libero. Barcelona naciskała coraz mocniej, ostatecznie nieudało im się strzelić. NAPOLI POKONUJE BARCELONĘ.

 

 

Cesena (SerieA)

Mecz z rodzaju tych prostych, dwie bramki na początku meczu.

 

Chievo (SerieA)

Tym razem zawitał do mnie pech.  Grudniowe rozluźnienie spowodowało że jednym kontratakiem rywali straciłem przewagę jednej bramki, później mogłem tylko odpierać ataki dobrego w tym meczu Chievo.

 

Atalanta (SerieA)

Ostatni przedświąteczny mecz, od 13 minuty musiałem radzić sobie w 10. 

 

 

 

 

Zimowe okno transferowe.

 

Już na samym początku mój zarząd wykazał się pięknym gestem.  Na Letnie zakupy dostałem 10 mln oraz 825 tys na płace., po letnich zakupach zostało mi 1,5 mln. Mój zarząd obdarował mnie czymś w co nie uwierzyłem. Nawet nie liczyłem że dostane jakiekolwiek fundusze. Oczywiście nie zwiększyłem ligowego celu i wybrałem awans do LM, tym samym dostałem budżet transferowy 21mln.

 

Po tym gdy Blerim Dzemaili dostał kontuzje wykluczająca go z gry na 9 miesięcy postanowiłem że kupie pomocnika który radzi sobie z rozgrywaniem i odbieraniem pilek. Padło na grającego z Udinese silnego fizycznie reprezentanta Ghany - Kwadwo Asamoe.  Kupiony za 13,25 mln.  Z czego 8,25 mln miałem wypłacić w 36 ratach. 

 

 

Coraz starszy i słabnący Campagnaro nie mógł już stanowić o sile mojej defensywy, postanowiłem kupić Salvatore Bochettiego, cena za jego karte miała wynieść  15 mln, zdecydowałem się na wypłacenie 6 mln z tej kwoty w 24 ratach.

 

 

 

 

Pozbyłem się tylko jednego kopacza (Federico Fernandez – wypożyczony do Groningen)

 

No i skończyłem zimowe transfery:

 

Tak prezentuje się moja obecna kadra  (23 piłkarzy)

 

---

 

Już po nowym roku dowiemy się na jaki zespół trafiłem w lidze mistrzów i jak sobie poradziłem w dwumeczu, czy wkońcu doznałem w lidze porażki, i jak poradze sobie w pucharze włoch. To i jeszce więcej w kolejnej części - już po nowym roku. Tymczasem życze 'Happy New Year'