Jako że pomiędzy meczami eliminacyjnymi nie ma żadnych sparingów, załatwimy eliminacje w tym odcinku.

W Kostarykańskiej drużynie narodowej jest kilka perełek. Za największą gwiazdę reprezentacji uznaje się występującego obecnie w PSV (wyp. z Fulham) Brayana Ruiza, ale wyróżnić można też gracza Evertonu, 23 letniego Brayana Oviedo oraz Keylora Navasa, broniącego na co dzień bramki Levante. Navasem interesuje się angielski West Ham, a na Oviedo sidła zastawia CSKA. Warto wyróżnić też Celso Borgesa (AIK), który już niedługo może zostać graczem Blackburn. W kadrze jest jeszcze kilku młodych zdolnych i jestem pewien, że jeszcze o nich usłyszycie!


ELIMINACJE MŚ 2014



Na mecz z Kanadą powołałem taki skład. Kostarykańskie media nie były zbytnio zaskoczone, choć kilka niepewności się pojawiło.

Mecz z Kanadą był brzydki. Obie drużyny szarpały, nie było płynności w grze. Pierwszą połowę można było spokojnie przespać. Na początku drugiej części gry Kostarykanie ruszyli do walki. W 11 minut udało nam się zdobyć dwie bramki. Zdobycze bramkowe rozluźniły nasze szeregi, co skończyło się katastrofą. 5 minut po zdobyciu przez Oviedo bramki na 2:0 było już 2:2. Fatalnie zagrała obrona, a szczególnie Jose Garro, dla którego był to pierwszy i ostatni mecz w reprezentacji (a mnie media krytykowały za powołanie go).




Na mecze z Jamajką i USA powołałem prawie identyczny skład. Wypadli Garro oraz Campbell, którego wykluczyła kontuzja. W zamian za nich powołanie wysłałem do Johna Ruiza (Legia). 


Mecz z Jamajką nie wyszedł nam kompletnie. Widać było ogromny brak zgrania i zrozumienia taktyki. Cud, że przegraliśmy tylko 0:1, bo Jamajka atakowała cały mecz.




Mecz z USA był już o niebo, a nawet dwa lepszy. Graliśmy świetnie, widać było, że zawodnicy zgrywają się ze sobą coraz bardziej. Amerykanie nie doszli do głosu, a my graliśmy piękną, ofensywną piłkę. To "ofensywną" chyba zaskoczyło naszych rywali tego dnia najbardziej. Stłamsiliśmy USA i wygraliśmy pewnie 2:0. Taki wynik znacząco przybliżyłby nas do Mundialu, ale... Jamajka wygrała z Trynidadem, a Kanada ograła Meksyk 1:0. Takie wyniki dają nam 5. miejsce na 2 mecze przed końcem eliminacji. 




Na decydujące mecze pojechaliśmy w takim składzie.


Pierwsza połowa tego meczu była wyjątkowo nudna. Trynidad nie atakował w ogóle, a nam nic nie wychodziło. Dużo lepiej nasza gra wyglądała w drugiej części meczu. Wtedy to zdobyliśmy 3 bramki. Wszystkie trafienia należą do naszej gwiazdy - Brayana Ruiza. Od 60. minuty miażdżyliśmy graczy Trynidadu i w pełni zasłużyliśmy na 3 punkty.




Stało się to, czego nikt nie chciał - mecz z Meksykiem decydował o naszym być albo nie być na mundialu. Pierwsza połowa tego meczu nie zapowiadała nic dobrego, choć Meksyk był ewidentnie bez formy - El Tri przegrali 3 ostatnie mecze. Po pierwszych 45 minutach przegrywaliśmy jedną bramką. Winowajcą był Cristian Oviedo, który niedokładnie podawał piłkę. Meksykanie poszli z kontrą i strzelili bramkę. Przez większość drugiej połowy biliśmy głową w mur. Mur, który w końcu udało się przełamać. Dokonał tego Winston Park w 79. minucie. Remis dawał nam awans do baraży i był w pełni zadowalającym wynikiem. Jednak... w 90. minucie mieliśmy rzut karny, który został zamieniony na bramkę! Ograliśmy więc Meksyk!



Takie, a nie inne wyniki dały nam... 3. miejsce! Dzięki lepszemu bilansowi bramek wyprzedziliśmy Jamajkę, która w barażach zagra z Nową Zelandią.