Gracze z wysoką wartością tego atrybutu mogą z piłką robić wszystko, co im przyjdzie do głowy. Niezależnie od tego, czy jest to kiwanie, strzał, czy trudne podanie.
DOŚRODKOWANIA
Określa biegłość w wykonywaniu dośrodkowań w pole karne. Atrybut szczególnie ważny dla zawodników grających na skrzydłach.
KRYCIE
Określa skuteczność, z jaką zawodnik będzie krył rywala. Atrybut wykorzystywany zarówno przy kryciu strefowym czy indywidualnym, szczególnie ważny dla graczy defensywnych.
EKSCENTRYCZNOŚĆ
Atrybut bramkarski. Determinuje prawdopodobieństwo ekscentrycznego zachowania. Wysoka wartość tego atrybutu oznacza tendencje do niekonwencjonalnych zachowań, które nie zawsze mogą wyjść na korzyść drużynie.
NATURALNA SPRAWNOŚĆ
Determinuje, jak szybko zawodnik poczuje się zmęczony. Określa również prawdopodobieństwo urazu. Zawodnicy posiadający niską wartość tego atrybutu szybciej się meczą i są bardziej podatni na kontuzje.
GRA PRZY PRZECIWNIKU
Często nazywana pressingiem. Umożliwia ona nieustanne naciskanie zawodników drużyny przeciwnej i zmuszanie ich do popełnienia błędu, wymaga jednak siły i koncentracji. Rzadka gra przy przeciwniku sprzyja spokojnemu ustawieniu obrony.
ODBIÓR
Można zdefiniować sposób, w jaki nasi zawodnicy będą odbierać piłkę przeciwnikowi. Odbiór delikatny ogranicza liczbę fauli i dzięki temu liczbę kartek. Odbiór agresywny sprzyja zastraszeniu rywali, zmuszeniu ich do błędu i szybkiemu przerwaniu akcji.
TEMPO
Określa, jak szybko będzie toczyć się gra. Istnieje możliwość wyboru wartości od powolnego do szybkiego. Wolniejsze nadaje się do taktyk opierających się na mozolnym konstruowaniu akcji, szybsze do zespołów wytrzymujących trudy nieustannej wymiany piłek.
SZEROKOŚĆ GRY
Wpływa na korzystanie przez naszych zawodników z dostępnej przestrzeni boiska. Możemy więc grać wąsko, normalnie i szeroko.
SWOBODA TAKTYCZNA
Wpływa na to, jak często nasi zawodnicy będą wymykać się zaplanowanym schematom i instrukcjom taktycznym.
PANOWANIE NAD PIŁKĄ
Dzięki temu treningowi piłkarze ćwiczą zdolności techniczne i drybling, co wpływa na skuteczność i celność zagrań oraz zwiększa szanse w pojedynkach jeden na jeden.
OBRONA
Trening ten, istotny głównie dla graczy defensywnych, rozwija umiejętności takie jak Odbiór, Gra głową, Krycie, Ustawianie się, Przewidywanie.
STRZAŁY
Piłkarze poprawiają umiejętność strzelania z dystansu oraz wykańczania akcji.
SIŁA
Trening siłowy pozwala doskonalić atrybuty Siła i Wytrzymałość. Dzięki dobrze zbilansowanemu treningowi siłowemu zawodnicy będą w stanie wytrzymać trudy całego sezonu.
STAŁE FRAGMENTY GRY
Ta najmniej męcząca piłkarzy część treningu doskonali atrybuty Rzuty rożne, Rzuty wolne i Rzuty karne. Zawodnicy ćwiczą te elementy w ataku i obronie.
HOLENDERSKI FUTBOL TOTALNY
System gry z lat 70. Obok "szwajcarskiego rygla" i catenaccio jest to kolejna taktyka wykorzystująca ustawienie 1-3-3-3. Tutaj zawodnicy wymieniali się pozycjami wzdłuż pionowych linii. Styl gry był jednak bardziej finezyjny i płynny.
STOPER
Z reguły używany w pięcioosobowym bloku defensywnym; gra za plecami dwójki środkowych obrońców i ma za zadanie "czyścić" wszystkie piłki mijające pozostałą czwórkę. Ważne dla niego atrybuty to Siła, Przewidywanie, Agresja, Decyzje i Waleczność.
ODGRYWAJĄCY
Najczęściej napastnik, imponujący warunkami fizycznymi. Ma stwarzać sytuacje kolegom z zespołu poprzez odgrywanie piłki głową bądź zagrania do lepiej ustawionych zawodników.
ROZGRYWAJĄCY
Zawodnik o zadaniach głównie ofensywnych, kreujący grę w środku pola, nadający tempo gry swojej drużyny. Jest odpowiedzialny za konstruowanie akcji. Ważne atrybuty to Podania, Kreatywność, Błyskotliwość, Technika, Wytrzymałość.
CATENACCIO
Jest to system kładący nacisk na dobrze zorganizowaną obronę oraz faule taktyczne, skupiający się na chronieniu własnej bramki bardziej niż zdobywaniu goli. Dużą rolę w tej taktyce odgrywa stoper, ustawiony między bramkarzem a linią obrońców.