Określa skuteczność, z jaką zawodnik będzie krył rywala. Atrybut wykorzystywany zarówno przy kryciu strefowym czy indywidualnym, szczególnie ważny dla graczy defensywnych.
WYRZUTY
Atrybut bramkarski. Ma wpływ na celność, z jaką bramkarz potrafi wyrzuć piłkę ręką. Zasięg wyrzutu określany jest przez atrybut "Siła".
EKSCENTRYCZNOŚĆ
Atrybut bramkarski. Determinuje prawdopodobieństwo ekscentrycznego zachowania. Wysoka wartość tego atrybutu oznacza tendencje do niekonwencjonalnych zachowań, które nie zawsze mogą wyjść na korzyść drużynie.
PODANIA
Określa skuteczność, z jaką zawodnik będzie dogrywał piłki. Współgra z "Techniką" i atrybutami psychicznymi takimi jak "Kreatywność" czy "Błyskotliwość".
DOŚRODKOWANIA
Określa biegłość w wykonywaniu dośrodkowań w pole karne. Atrybut szczególnie ważny dla zawodników grających na skrzydłach.
SZEROKOŚĆ GRY
Wpływa na korzystanie przez naszych zawodników z dostępnej przestrzeni boiska. Możemy więc grać wąsko, normalnie i szeroko.
SWOBODA TAKTYCZNA
Wpływa na to, jak często nasi zawodnicy będą wymykać się zaplanowanym schematom i instrukcjom taktycznym.
ODBIÓR
Można zdefiniować sposób, w jaki nasi zawodnicy będą odbierać piłkę przeciwnikowi. Odbiór delikatny ogranicza liczbę fauli i dzięki temu liczbę kartek. Odbiór agresywny sprzyja zastraszeniu rywali, zmuszeniu ich do błędu i szybkiemu przerwaniu akcji.
GRA PRZY PRZECIWNIKU
Często nazywana pressingiem. Umożliwia ona nieustanne naciskanie zawodników drużyny przeciwnej i zmuszanie ich do popełnienia błędu, wymaga jednak siły i koncentracji. Rzadka gra przy przeciwniku sprzyja spokojnemu ustawieniu obrony.
TEMPO
Określa, jak szybko będzie toczyć się gra. Istnieje możliwość wyboru wartości od powolnego do szybkiego. Wolniejsze nadaje się do taktyk opierających się na mozolnym konstruowaniu akcji, szybsze do zespołów wytrzymujących trudy nieustannej wymiany piłek.
PANOWANIE NAD PIŁKĄ
Dzięki temu treningowi piłkarze ćwiczą zdolności techniczne i drybling, co wpływa na skuteczność i celność zagrań oraz zwiększa szanse w pojedynkach jeden na jeden.
ATAK
Oprócz celności podań zawodnicy doskonalą również Kreatywność i Błyskotliwość oraz Wykańczanie akcji, Decyzje i Opanowanie.
STAŁE FRAGMENTY GRY
Ta najmniej męcząca piłkarzy część treningu doskonali atrybuty Rzuty rożne, Rzuty wolne i Rzuty karne. Zawodnicy ćwiczą te elementy w ataku i obronie.
TAKTYKA
Doskonali atrybuty takie jak Ustawianie się, Przewidywanie czy Gra bez piłki, pozwala "ograć się" z taktyką przyjętą przez menedżera.
STRZAŁY
Piłkarze poprawiają umiejętność strzelania z dystansu oraz wykańczania akcji.
STOPER
Z reguły używany w pięcioosobowym bloku defensywnym; gra za plecami dwójki środkowych obrońców i ma za zadanie "czyścić" wszystkie piłki mijające pozostałą czwórkę. Ważne dla niego atrybuty to Siła, Przewidywanie, Agresja, Decyzje i Waleczność.
ROZGRYWAJĄCY
Zawodnik o zadaniach głównie ofensywnych, kreujący grę w środku pola, nadający tempo gry swojej drużyny. Jest odpowiedzialny za konstruowanie akcji. Ważne atrybuty to Podania, Kreatywność, Błyskotliwość, Technika, Wytrzymałość.
POMOCNIK DŁUGODYSTANSOWIEC
Dynamiczny, wytrzymały, kompletny pomocnik, nazywany często terminem "box-to-box midfielder". Angażuje się głównie w grę w środku pola, rzadko zapuszcza się w pole karne, jest jednak zdolny do strzałów z dystansu.
SZWAJCARSKI RYGIEL
System gry oparty na twardej grze obronnej. Drużyna grała w ustawieniu 1-3-3-3, z cofniętym stoperem. Wąskie pole gry, agresywny odbiór i faule taktyczne. Pochodną od tej filozofii jest włoskie catenaccio.
HOLENDERSKI FUTBOL TOTALNY
System gry z lat 70. Obok "szwajcarskiego rygla" i catenaccio jest to kolejna taktyka wykorzystująca ustawienie 1-3-3-3. Tutaj zawodnicy wymieniali się pozycjami wzdłuż pionowych linii. Styl gry był jednak bardziej finezyjny i płynny.