Atrybut bramkarski. Określa skłonność do przejmowania inicjatywy w swoim polu karnym. Bramkarze z wysoką wartością tego atrybutu potrafią efektywnie ustawiać linię obrony, dobrze wychodzą do dośrodkowań i sytuacji sam na sam.
KRYCIE
Określa skuteczność, z jaką zawodnik będzie krył rywala. Atrybut wykorzystywany zarówno przy kryciu strefowym czy indywidualnym, szczególnie ważny dla graczy defensywnych.
PIĄSTKOWANIE
Atrybut bramkarski. Determinuje szanse golkipera na czyste wypiąstkowanie piłki. Bramkarze z wysoką wartością tej umiejętności będą preferowali piąstkowanie piłki nawet wtedy, gdy będą mogli ją złapać.
GRA GŁOWĄ
Gracze z wysoką wartością tego atrybutu potrafią umiejętnie i skutecznie zagrać piłkę głową. Współgra ze "Skocznością" i "Siłą" oraz wzrostem piłkarza. Niezwykle istotny dla zawodników defensywnych (szczególnie ze środka obrony), jak i
WYKAŃCZANIE AKCJI
Jeden z głównych atrybutów napastników. Określa prawdopodobieństwo oddania strzału, który zakończy się strzeleniem bramki. Atrybut ten współgra z "Opanowaniem" i "Decyzjami".
GRA PRZY PRZECIWNIKU
Często nazywana pressingiem. Umożliwia ona nieustanne naciskanie zawodników drużyny przeciwnej i zmuszanie ich do popełnienia błędu, wymaga jednak siły i koncentracji. Rzadka gra przy przeciwniku sprzyja spokojnemu ustawieniu obrony.
NASTAWIENIE
Wpływa na dwie rzeczy: jak nasi zawodnicy będą się ustawiali w obronie względem formacji przeciwnika oraz jak nasi zawodnicy będą zagrywali piłkę i przesuwali się po boisku w ataku.
SZEROKOŚĆ GRY
Wpływa na korzystanie przez naszych zawodników z dostępnej przestrzeni boiska. Możemy więc grać wąsko, normalnie i szeroko.
TEMPO
Określa, jak szybko będzie toczyć się gra. Istnieje możliwość wyboru wartości od powolnego do szybkiego. Wolniejsze nadaje się do taktyk opierających się na mozolnym konstruowaniu akcji, szybsze do zespołów wytrzymujących trudy nieustannej wymiany piłek.
GRA NA CZAS
Pozwala zdefiniować, jak często gracze mają zwlekać z rozgrywaniem akcji. W przypadku ustawienia na "Często" piłkarze będą starać się możliwie najbardziej opóźniać grę, wartość "Rzadko" jest ważna, kiedy liczy się dla nas każda sekunda
TAKTYKA
Doskonali atrybuty takie jak Ustawianie się, Przewidywanie czy Gra bez piłki, pozwala "ograć się" z taktyką przyjętą przez menedżera.
PANOWANIE NAD PIŁKĄ
Dzięki temu treningowi piłkarze ćwiczą zdolności techniczne i drybling, co wpływa na skuteczność i celność zagrań oraz zwiększa szanse w pojedynkach jeden na jeden.
SIŁA
Trening siłowy pozwala doskonalić atrybuty Siła i Wytrzymałość. Dzięki dobrze zbilansowanemu treningowi siłowemu zawodnicy będą w stanie wytrzymać trudy całego sezonu.
AEROBIK
Trening aerobiczny jest ważny, kiedy zależy nam na doskonaleniu dynamiki piłkarzy. Rozwija umiejętności takie jak Zwinność, Przyspieszenie, Szybkość.
STAŁE FRAGMENTY GRY
Ta najmniej męcząca piłkarzy część treningu doskonali atrybuty Rzuty rożne, Rzuty wolne i Rzuty karne. Zawodnicy ćwiczą te elementy w ataku i obronie.
ROZGRYWAJĄCY
Zawodnik o zadaniach głównie ofensywnych, kreujący grę w środku pola, nadający tempo gry swojej drużyny. Jest odpowiedzialny za konstruowanie akcji. Ważne atrybuty to Podania, Kreatywność, Błyskotliwość, Technika, Wytrzymałość.
SZWAJCARSKI RYGIEL
System gry oparty na twardej grze obronnej. Drużyna grała w ustawieniu 1-3-3-3, z cofniętym stoperem. Wąskie pole gry, agresywny odbiór i faule taktyczne. Pochodną od tej filozofii jest włoskie catenaccio.
DEFENSYWNY POMOCNIK
Pomocnik o zadaniach głównie defensywnych. Jest to niezwykle wszechstronna pozycja - dobry defensywny pomocnik łączy w sobie role libero i rozgrywającego. Ważne atrybuty to m.in. Odbiór, Podania, Krycie, Pracowitość, Współpraca, Determinacja, Siła.
HOLENDERSKI FUTBOL TOTALNY
System gry z lat 70. Obok "szwajcarskiego rygla" i catenaccio jest to kolejna taktyka wykorzystująca ustawienie 1-3-3-3. Tutaj zawodnicy wymieniali się pozycjami wzdłuż pionowych linii. Styl gry był jednak bardziej finezyjny i płynny.
CATENACCIO
Jest to system kładący nacisk na dobrze zorganizowaną obronę oraz faule taktyczne, skupiający się na chronieniu własnej bramki bardziej niż zdobywaniu goli. Dużą rolę w tej taktyce odgrywa stoper, ustawiony między bramkarzem a linią obrońców.