Ja przyuważyłem, że piłkarz zbyt często chwalony spoczywa na laurach. Dajmy na to napastnik - dobrą ma serię, kilka meczy z bramkami, sporo wnosi do kolejnych wygranych spotkań, chwali się go i nagle załamuje się takiemu forma. Jak gracz gra dobrze to powinny mu wystarczyć ogólne rozmowy do utrzymania dobrego morale. I w drugą stronę, jeśli gra słabo, to należy mu to wytknąć, a nie udawać że nic się nie dzieje. Chwalenie daje efekty odwrotne gdy piłkarz ma albo słabe morale, albo jest bardzo ambitny (taki Nainggolan) - zawodnik czuje, że jest niesprawiedliwie wyróżniany i ma "zgryz".

Ja nie miałem z tym problemów. Chwaliłem Jovetićia bo grał dobrze i nadal gra. Nie chwalę też gra dobrze.Chuj wie jak to z tym jest.

[quote="buczek93"]Chwalenie daje efekty odwrotne gdy piłkarz ma albo słabe morale, albo jest bardzo ambitny (taki Nainggolan) - zawodnik czuje, że jest niesprawiedliwie wyróżniany i ma "zgryz".[/quote]
... rzeczywiście też coś takiego miałem nie raz. Chwaliłem paru "ambitnych" bo naprawdę zasługiwali ... a im morale w dół.
Szczerze powiedziawszy tego się właśnie obawiam chwaląc za dobrą grę zawodników z morale znakomite, że doprowadzę
do swego rodzaju znieczulicę na moje przyszłe rozmowy czy to zbiorowe czy indywidualne.
Powracając do moich pytań z pierwszego wątku, to zadałem je mając też na uwadze to że w statusach zawodników
pojawia się np. taki że zawodnik pozytywnie zareagował na twoją ostatnią wypowiedź (czy jakoś tak) ... i jest to jakby
dodatkowy "opis" zawodnika niezależnie od morale. Ma ktoś jakieś doświadczenia co do znaczenia powyższych?

Moi piłkarze potrafią być np pół sezonu zadowoleni, bo obiecałem im wysokie premie za wygranie Premiership czy Ligi Mistrzów (jak się ma prezesa Al Mubaraka to jakoś tak łatwiej ). I generalnie, jeśli nie mają charakteru porywczy/medialny/wybuchowy/konfrontacyjny to dobrze sobie radzą z krytyką (oczywiście dość łagodną a nie darciem japy). Gdy zawodnik jest "szczery do bólu" to już loteria. A z całą resztą osobowości nie ma problemu - bardzo mała jest szansa na to, że zawodnicy będą się czuli dotknięci, gdy ich skrytykujesz. Co do rozmów grupowych/zebrań - warto zwoływać je w ostateczności. Czyli nie na zasadzie "przegrałem mecz, muszę ich solidnie ochrzanić" tylko raczej "od paru meczy gram ogony, rotacje nic nie dają, nic nie chce wpaść, obrona dziurawa, trzeba przemówić graczom do rozsądku". I jak wyżej - każdy piłkarz reaguje indywidualnie. Jeśli są zdeterminowani/ambitni/profesjonalni/stanowczy to reagują dobrze. Jeśli kapitanem jest ktoś zaufany (taki Kompany, dajmy na to) to też reaguje dobrze. Zasada jest jedna - im gorzej ci idzie przy ambitnym zespole, tym większą wolę walki wykrzesasz z zawodników mówiąc im, że nie podoba ci się ich gra. I w drugą stronę - jeśli zespół składa się z lalusiów albo nieutemperowanych zawodników, będą oni sądzić, że się na nich uwziąłeś. A problem znieczulicy raczej nie występuje - zgodnie z pewnymi zasadami karzę i strofuję zawodników od 10 lat in-game i na palcach jednej ręki mogę zliczyć tych, którzy dzięki temu rozstali się z moim klubem (Balotelli, Tevez i jeden new-gen). Także wypracuj sobie kodeks postępowania, trzymaj się go a ograniczysz sobie nieprzyjemności z zawodnikami do absolutnego minimum (albo nawet zupełnie je wyeliminujesz).

Użytkownik uznał post za pomocny

Ja ze swoimi zawodnikami rozmawiam po każdym meczu. Jeśli miał ocenę ponad 8.0 zostaje pochwalony, jeśli 6.0 - 6.5 dostaje burę, że zagrał słabo, i że jeśli chce pozostać w pierwszym zespole ma zacząć prezentować wyższym poziom, a jeżeli ocena piłkarza jest poniżej 6.0 to oprócz opierdzielu zostaje ukarany finansowo za kiepski występ. Z początku mogą być problemy, ale da się ich ustawić. Stosuję tę taktykę już jakiś czas i przynosi dobre efekty, długo trzymają dobrą formę, choć wiadomo - w końcu dopadnie ich kryzys. Wtedy staram się być bardziej wyrozumiały.

Użytkownik uznał post za pomocny

właśnie o taki sposób, jak ten przedstawiony u Valdiego mnie się rozchodziło. Być konsekwentnym i twardo trzymać się zasad. Jeśli grasz w klubie z ambicjami, to naprawdę można sobie pozwolić na ucinanie tygodniówek piłkarzom, którzy nie popisali się w ostatnim meczu. Ważne jest tylko, żeby kara była od razu po spotkaniu, najpóźniej następnego dnia rano - w innym przypadku piłkarz może się obrazić i stwierdzić, że kara wzięła się znikąd (doprawdy, słaba jest zdolność zapamiętywania wśród zawodników w FM12).

Wszystko zależy od charakterów poszczególnych zawodników. Ja staram się zawsze dopasować charakterem zespół. Zwracam na to uwagę przy transferach oraz daję mentorów zawodnikom młodszym, aby charakter zespołu był jak najbardziej wyrównany - osobiście preferuję profesjonalny, zdeterminowany lub ambitny. Przy rozmowach posługuję się głównie tonami spokojny, z pasją lub asertywny. Opieprzam porządnie tylko przy słabej postawie u siebie i ze słabymi przeciwnikami, na wyjeździe i z lepszymi zespołami daję sobie więcej luzu, chyba, że ewidentny bardzo słaby występ. Ogólnie staram się raczej chwalić i pocieszać, tak aby zbudować w drużynie dużą pewność siebie. Acha, w ciągu sezonu cały czas mam ustawiony trening przedmeczowy na zgranie, zauważyłem, że to podnosi morale w zespole. Po bardzo wyraźnym wyróżnieniu się piłkarza od reszty zespołu in plus lub in minus sprawdzam w statystykach z meczu co zrobił dobrze lub źle i rozmawiam o tym (np. jeśli OPŚ nie miał żadnych kluczowych podań, to mówię, że powinien wykazywać się większą kreatywnością - ton zależy od tego jakie ma morale i czy był to jednorazowy wyskok, czy seria dobrych/słabych spotkań)

Użytkownik uznał post za pomocny