Też wolę pierwszą A "Anastasia" to jeden z moich ulubionych kawałków w ogóle. Ja kiedyś miałem na punkcie ACDC takiego świra że nic innego nie słuchałem, mogłem się poszczycić posiadaniem calutkiej dyskografii na kompie ( ,niestety format), przesłuchaniem każdego ich utworu po kilka-kilkanaście razy, i po prostu oni tacy są, taką grają muzykę, to jest ich styl i ta płyta to wspaniały powrót do przeszłości. Szkoda tylko że Bon Scott tak wcześnie odszedł, jego wokal był niesamowity. Magii takich utworów jak High Woltage, Its A Long Way To The Top czy Whole Rotta Rosie nie da się powtórzyć, bo nie ma Bona Scotta. Trzeba przyznać że klepią oni jeden schemat (no, oprócz Thunderstruck), ale to dla mnie zawsze była zaleta, i zawsze będzie. Nie znam innych zespołów grających tak jak oni- w tym jest ich niesamowita moc.

Z wieloma punktami się zgadzam, tyle że Ty przedstawiasz jako zaletę, ja jako wadę Anastazja mocna, szacun za dobry gust muzyczny. Jak znajdziesz coś fajnego to dawaj, pójdę w ciemno

ACe piorun DeCe od lat grają to samo. Jestem na nie. Z całym szacunkiem dla ich wkładu dla muzyki, ale po prostu słuchając ich debiutu słyszę też ostatnią płytę.
A do Slasha mam abmiwalentne odczucia. Lubię i nie lubię. Nie wiem w sumie dlaczego. Ale zgodzę się, że pierwsza płyta Slasha daje radę. Oczywiście piszę tutaj o jego solowym debiucie w Slash's Snakepit

edit: belzebub666, Airbourne posłuchaj, skoro nie znasz kapel grających jak AC/DC

// Edytowano 1 raz, ostatni raz 05.06.2015 o godz. 00:49

Niedawno wpadła mi w ręce biografia Slasha, po przeczytaniu byłem w szoku, że wszyscy ze składu Gunsów jeszcze żyją Sam Slash pisał, że Snakepit to był zajebisty projekt, mega im się grało razem, tylko po pewnym czasie zauważył że reszta składu była nastawiona na to żeby sobie pograć, a potem balanga, spizgać się do nieprzytomności- chcieli takiego życia jakie on miał kiedyś, a że on sam był już po zawale, przedawkowaniu i miał rozrusznik serca, to nie wchodziło to w grę, wybrał abstynencję i musiał to rozwiązać. Szkoda, bo grali świetnie. Jednak ostatnie 2 płyty z Mylesem Kennedym podobają mi się też bardzo, wokal tego drugiego świetny A, no i nie można zapomnieć o Velvet Revolver!



Tutaj pierwszy kawałek Mylesa i Slasha, z pierwszej solowej płyty, na której grał z różnymi muzykami.



No, to teraz muszę coś Gunsów wrzucić Kawałek nie tak znany, ostatni stworzony niemal całkowicie przez Izziego przed jego odejściem, potem już go nie grali- a szkoda, troszkę różniący się od innych ich numerów, dla mnie jeden z najlepszych.

// Edytowano 3 razy, ostatni raz 05.06.2015 o godz. 10:51

Udanego dziona, ludkowie.

Udanego, Pany.

Breaker, breaker, here comes the caper
Straight with the taper, the lyric skyscraper
Hit ya like a lyrical murderer
I know ya think I have, but yo
I never heard of ya

Całe życie walki o jeden moment,
To życie pełne pasji napędzasz je co dzień,
Wiara jest motorem w Twojej drodze na szczyt,
Los ciągle Ci rzuca pod nogi kłody,
Ty, wierzysz jeszcze mocniej że wszystko będzie dobrze,
A konkurencja żyje nadzieją, że się potkniesz,
Nie dopuszczasz do siebie głosów,
Ciągle toczysz swój kamień po stromym zboczu.