Dziś zajmijmy się taktyką w FM-ie. Nie będę tutaj wykładał jakiej taktyki używam, postaram się tylko pokazać dobre i złe strony ekranu taktycznego SI i możliwości, jakie nam dano. Jak zwykle zresztą.
Postaram się wytłumaczyć też pewne aspekty konkretnych opcji, kiedy wg mnie robić tak a kiedy inaczej.

Oto ekran ustawienia na boisku naszych piłkarzy:




I oto na nim widzimy zawodników na różnych pozycjach. O ile ustawienie bramkarza jest perfekcyjnie (cóż, trudno chyba o lepsze...), to nad resztą pozycji mam ochotę pomyśleć. Mianowicie...

Łańcuchy. Jest to chyba najmniej istoty problem z ustawieniem, niemniej ja jestem taki mały kombinator (efekt Zestawu Małego Majsterkowicza z dzieciństwa?), więc z otwartymi ramionami przyjąłbym możliwość dowolnej edycji pozycji zawodnika. Grał ktoś z was kiedykolwiek w Pro Evolution Soccer? Nie wierzę, że nikt. Ten kto grał wie, że wchodząc w ustawienie zespołu możemy praktycznie po milimetrze ustawiać poszczególnego zawodnika na boisku. Mała rzecz, a jak cieszy! Przynajmniej mnie. W FM mamy z góry ustalone pozycje na boisku, DP naszego zespołu co najwyżej może przesunąć się 2 metry w prawo, żeby zrobić miejsce drugiemu DP. I to wszystko. A jeśli ja sobie go wyobrażam jako bardzo cofniętego, typowo defensywnego gracza, który odbiera piłkę , wybiega wprzód, żeby szybko wybić piłkę? Powiecie, że przecież są ustawienia indywidualne, nimi jednak zajmę się później, w którymś z kolejnych manifestów.

Strzałki. W nowym FM, sygnowanym rokiem 2009 nieco zubożono możliwość pokierowania graczem na boisku. Teraz mamy możliwość gry tylko w przód i w tył. A gdzie schodzenie skrzydłowego do środka boiska, wymiana na jeden kontakt, zakończona strzałem tegoż gracza? Akcja w stylu Seedorfa czy Cristiano Ronaldo! A tutaj brakuje mi tej opcji. W poprzednim FM dość skuteczną taktyką było schodzenie napastników na skrzydła. Tutaj jest to niemożliwe. odebrano nam trochę pola manewru.

Drugi obrazek:




Oto i Słynne Polecenia dla drużyny.

Po kolei będę omawiał znaczenie, braki itp.

Nastawienie:
Chyba oczywista jest funkcja tej opcji. Oznacza, ni mniej ni więcej, tylko to, czy nasza drużyna będzie chciała atakować, czy się bronić. Proste jak sznurek w kieszeni. Zalety są takie, że można dostosować styl gry do zawodników. Masz potężną obronę? Graj defensywnie! Masz super napastnika i skrzydłowych? Graj ofensywnie!
Ale mam jedno co najmniej zastrzeżenie, dość poważne. W FM jestem między innymi selekcjonerem reprezentacji Polski. Gram z Ghaną, czyli dość wymagającym przeciwnikiem. Nastawienie: prawie połowa po stronie ofensywnego nastawienia. wynik w 87. minucie: Ghana 2 - 3 Polska. Jest się z czego cieszyć. Rozluźniam się i cóż za obrazek widzę? Przy wyniku korzystnym mój bramkarz biegnie w pole karne przeciwnika, ponieważ Polska wykonuje rzut rożny! Co do ch...oinki, pomyślałem wtem. Oczywiście Szybki murzynek wbił piłkę z kontry do pustej bramki. Doszedłem do Wniosku (piszę "wniosek" z wielkiej litery, gdyż była to prawdziwa z złota myśl!), że to przez ten właśnie pasek! W kolejnym meczu ustawiłem go trochę mniej i żadnego głupiego zagrania przy podobnym wyniku nie było. I w kolejnym też nie. I w następnym. Programiści SI chyba trochę przesadzili z brakiem inteligencji! Czy w rzeczywistości taka głupota byłaby możliwa? Oczywiście, że nie. Korzystny wynik w końcu spotkania automatycznie powinien naszych zawodników motywować do obrony. Prowadziłem! A mój bramkarz stwierdził, że to dramat, skoro wciąż dusimy, więc widać ten towarzyski mecz musimy wygrać wyżej! Do poprawki!

Swoboda taktyczna:
Czy w Twojej drużynie jest mnóstwo niezwykle błyskotliwych zawodników? Śmiało, daj im trochę swobody! Niech myślą chociaż częściowo zamiast ciebie.

Podania:
Krótkie i szybkie, czy długie i dokładne? To zależy czy w twojej drużynie grają szybcy i zwinni napastnicy, czy wolniejsi, ale zabójczy w grze o górną piłkę. Krótkie podania preferują szybkie rozgrywanie, długie piłki to dokładne i wolniejsze przygotowanie ataku pozycyjnego. Jedno podanie w przód a'la Pirlo i sytuacja brakowa stworzona.

Tempo:
Łączy się ściśle z stylem podań, ale i z tym, jak wytrzymali są zawodnicy!

Szerokość gry:
Grasz środkiem czy skrzydłami? Twoi zawodnicy bocznych sektorów dobrze dośrodkowują? Dostosuj taktykę pod nich!

Gra przy przeciwniku:
Dobrze kryjący zawodnicy to chluba Twojego zespołu? Daj im się wyszaleć, a przeciwnikowi odetnij możliwość rozegrania piłki!

Gra na czas:
Jest to opcja przydatna jedynie w końcówkach spotkań. Kto gra na czas od pierwszej minuty - przegrywa w 99,9% przypadków. Nawet 5 minut zbyt wcześnie rozpoczęta gra na czas moze skutkować przetrzymaniem przez obrońcę piłki zbyt długo. Środkowy obrońca zazwyczaj kiepsko drybluje i jest powolny, więc szybki napastnik bez problemu odbierze mu piłkę i sytuacja 1 na 1 z bramkarzem gotowa. Swoją drogą grę na czas rozumiem nie jako przetrzymywanie piłki (A w każdym razie nie bez przerwy), ale wybijanie jej często na oślep na drugą stronę boiska i byle w aut.

Linia Obronna:
Wysunięta czy cofnięta? Wysunięta zawęża przerwę między linią pomocy i łatwiej łapie w ofsajdy napastników. Z drugiej strony szybcy napastnicy w końcu znajdą sposób na takie ustawienie. Cofnięta linia to opcja gdy przeciwnik słabo strzela z dystansu. Obrońcy cofnięci do pola karnego wypychają zawodników poza nie, a tam pada strzał, często niecelny. Jednak jak zawsze jest ryzyko rykoszetu czy też faulu w polu karnym.

Odbiór:
Unikać kontaku z przeciwnikiem i nie ryzykować kartek, czy wykosić mazgaja i nie przejmować się konsekwencjami? Wybór należy do Ciebie!

Podawanie:
Grasz skrzydłami czy środkiem pola? Lepsi są boczni pomocnicy czy środkowi? Napastnicy są szybsi czy lepiej grają głową? Wybierz co lubisz.

Krycie:
Każdy z graczy ma kontrolować swoja strefę boiska czy latać za jednym przeciwnikiem po calej płycie? Pierwsze rozwiązanie dla silnych obrońców, druga dla wytrzymałej drużyny. Bezpośrenio łączy się z indywidualnymi ustawieniami zawodnika.

Podawanie do odgrywającego:
Na głowę, na dobieg... no cóż. Spójrz w czym lepsi są napastnicy (ja przynajmniej ich ustawiam jako odgrywających). Polega to na tym: Odgrywający to zawodnik ostatniego podania. Po jego zgraniu piłki lub kontakcie z nią pada strzał. Przykład: Zagranie skrzydłowego w pole karne, odgrywający napastnik głową podaje do drugiego zawodnika, ten oddaje potężny strzał z woleja - gol! Rozumiecie co mam na mysli, prawda? Wedle mnie powinno być to jeszcze wzbogacone o polecenia dla odgrywającego właśnie: Podawaj do napastnika/podawaj przed pole karne były by chyba wzbogaceniem i skonkretyzowaniem gry.

Teraz mamy do zaznaczenia:

Ścisłe krycie:
Nigdy do końca nie rozgryzłem tej opcji. Przecież wcześniej była opcja gry przy przeciwniku. Czy to coś innego? Oświećcie mnie!

Gra na odgrywającego:
Jasne chyba. Wszystkie piłki wędrują do zawodnika oznaczonego tą funkcją

Gra na rozgrywającego:
To zawodnik, który wymyśla którędy, od kogo i kiedy rozpoczynamy akcję ofensywną. Mózg ofensywny zespołu, co nie musi oznaczać napastnika. Wręcz przeciwnie, ten zawodnik musi genialnie podawać, być błyskotliwy.

Pułapki ofsajdowe:
Linia obronna będzie starała się bronić bramki zostawiając napastników na spalonym. Ryzykowne przeciw szybkim i zwinnym napastnikom!

Kontrataki:
Wciągamy przeciwników na swoją połowę, stamtąd długie podanie do przodu. Stosujcie to tylko jeśli macie mega dobrych obrońców. Ja miewałem sytuację, gdy grajac z kontry dobrze dryblujący przeciwnik stwarzał 5 sytuacji sam na sam z bramkarzem...

Stałe fragmenty:
Z tym dam sobie spokój. Łatwe do rozgryzienia.


Podsumowując: jest to przygotowane całkiem nieźle, przydałoby się jednak kilka drobnych poprawek. A co by tu można było dodać?

- Wspomniane już polecenia dla odgrywającego.

- Gra na obieg:
Rodzaj i intensywność gry bocznych obrońców, rodzaj współpracy ze skrzydłowymi. Mielibyśmy do wyboru:
> graj tylko w obronie
> obiegaj i dośrodkuj
> ściągnij na siebie obrońców
> obiegaj i oddaj do skrzydłowego

- gra na jeden kontakt:
Szybkie rozgrywanie akcji, krótkie podania z pierwszej piłki. Dostępne opcje:
> podaj i biegnij do ataku
> podaj i cofnij się do obrony
> przyjmij i zostaw (koledze z drużyny. Akcja często typowa dla rzutów wolnych, ale nie tylko. ktoś wysuwa-ktoś zatrzymuje-ktoś uderza piłkę).

- gra bramkarza:
Zależna od przyspieszenia, refleksu i skoczności waszego GK. Opcje:
> wychodź na przedpole
> zostawaj w bramce przy dośrodkowaniach
> wychodź do dośrodkowań
Dlaczego takie polecenia w grze drużyny a nie w indywidualnych? Być moze dlatego ze łączy się to z asekuracją reszty drużyny. Gdy bramkarz wychodzi - ktoś lub 2 ktosie pilnują bramki. 2 ktosie, którzy nie pomogą w walce o górną piłkę, bo są niscy lub niezbyt skoczni. Wybicie z lini bramkowej może uratować mecz! W obecnym FM po błędnym wyjściu bramkarza do zwykłego dośrodkowania na 99,9% traci się bramkę. Bo brakuje asekuracji. Chociaz moze się mylę...

A gdzie ukryta opcja gry taktycznej zawodnika? W jakim stopniu posłucha on swojego menedżera? Jak chętnie przyswoi sobie wasz pomysł na grę? jak długo zajmie mu zrozumienie tego zagrania? A moze da sugestie jakich podań i w jakie miejsce oczekuje?

Wyszło długo i mozolnie. Jestem jednak zadowolony. Okazuje się, że FM jest grą dość poukładaną taktycznie. Jednak nie dość dokładną, by oddać wszystko co dzieje się na boisku w prawdziwym życiu. A przecież czas dążyć do realizmu, do pełnej kontroli taktyki, do ideału. Ponadto, jak dla mnie, zawodnicy powinni mieć więcej do powiedzenia o taktyce. Po samych liczbach ich nie poznacie... A przecież mają mózg i swój charakter. Swój styl. Nie wszystkie klocki pasują do wszystkiego. Pamiętajmy o tym.