Zdolność do nadmiernego opowiadania głupot jest dość częstą cechą. Kiedy widzę Bronisława Komorowskiego w telewizji, to z jednej strony mam wrażenie, że to taki trochę zupełnie oswojony, ale jednak misiu z lasu, do którego każdy może się przytulić. Od fana Palikota, przez Belkę, aż w końcu po Gowina. Włączasz telewizor, przeglądarkę internetową i po chwili trafiasz na jakiś kolejny bronisławizm. O deficycie budżetowym we Włoszech i Grecji, o oswojeniu z powodzią, zbierającej się wodzie, terminach stanu wyjątkowego i stanu klęski żywiołowej, aż w końcu sięgając chociażby po żenujący wiersz o parytetach, spotkania z bliskimi, którzy publicznie recytowali, odczytywali swoje grafomańskie eksperymenty z kartką i długopisem. Wystąpienie komitetu honorowego już przemilczę, bo wystarczyło spojrzeć na twarz Donalda Tuska, aby dostać jednoznaczny komentarz.

Nawet w Dniu Matki kandydat Platformy na prezydenta pokusił się o... już zupełnie, po prostu śmieszne wystąpienie z życzeniami. Chociaż starał mu się dorównać jak zwykle I Dyżurny Politolog III Rzeczypospolitej Polskiej Grzegorz Napieralski, który skontaktował się ze swoją mamą, oczywiście w blasku fleszy i pod okiem kamer poprzez Skype'a. Niemalże na baczność postawiono sztabowców, którzy czujnym okiem spoglądali na to czy wszystko będzie w porządku z połączeniem. Grzegorz Napieralski poradził sobie znakomicie. Gratuluję.

Ten tydzień na pewno zapisuję na plus Jarosławowi Kaczyńskiemu, który pokazał i stara się przekonać do tego, że ta twarz PiS-u, szczególnie z Pawłem Poncyljuszem i współpracą z Polską Plus, czyli Polaczkiem, Sellinem, Libickim, Ujazdowskim, czy wreszcie Dornem jest prawdziwa. Odmianę można oczywiście rozpatrywać w kwestii wiarygodności. Ale jeżeli PiS poszerza się światopoglądowo, a nie zamyka na wyrazistych polityków, ba posłów prawicy, ale też sprzeciwiających się poprzedniej aurze w jakiej tworzono formację, to zaczyna przypominać jakiś szkielet z 2005 roku. Partii przygotowanej do autentycznego dialogu i z jakąkolwiek zdolnością koalicyjną. A nie wrzeszczących, przegranych i niepogodzonych ze swoją porażką frustratów politycznych. Na dodatek, co najgorsze bez żadnych intelektualnych hamulców. Już ten wózek nie jedzie na ślepo do przodu, byleby jakoś przemierzać kolejne metry. Warto wspomnieć i zauważyć, że Jarosław Kaczyński przeprosił swoich oponentów politycznych za niektóre, poprzednie wypowiedzi, a także chyba już na dobre odciął się od pomysłu IV RP (idei politycznej lansowanej w 2005 roku także przez Platformę Obywatelską).

Mówmy o przyszłości, bo o czym że, kiedy przeszłość przegrywaliśmy tak wiele razy - tak, panie Jarosławie?

Wszystkie moje teksty znajdziecie na: http://mateuszbachlaj.blogspot.com/ - serdecznie zapraszam!