Słaba ta siedziba UEFA, spodziewałem się ładniejszego budynku. Jednak nie to jest teraz najważniejsze. Po tym jak Jagiellonia odpadła najpierw z el. Ligi Mistrzów z Rangersami, a później z Ligi Europejskiej z Dinamem Moskwa. Wisła, Lechia i Zagłębie odpadały odpowiednio z Hibernianem, Galatasaray i Feyenordem. Legia pozostała jedynym polskim klubem w rozgrywkach europejskich. Miło jest usiąść w jednej sali z przedstawicielami najlepszych klubów na kontynencie. Chociaż jakby się przyjrzeć to kilku osób brakuje. Real Madryt w poprzednim sezonie był 4 w lidze i odpadł w barażach do LM z Liverpool’ em. City było piąte w Premiership i też musiało obejść się smakiem. Bayern Monachium podobnie. Juventus Turyn skończył sezon jeszcze gorzej niż te dwie poprzednie drużyny. Był ósmy i nie zagra nawet w Lidze Europejskiej. A Legia jest w tym prestiżowym gronie i naprawdę należy się z tego cieszyć. Zwłaszcza, że awansowała tam w doskonałym stylu. Teoretycznie jesteśmy w tej grupie kelnerami i nie ma sensu podbijać balonika z oczekiwaniami. Zrobiliśmy to, co mieliśmy zrobić. Teraz może być już tylko lepiej. Zwłaszcza, że nie wylosowaliśmy najgorzej.
 

Liverpool – wyeliminowali Real Madryt. Schalke – też nie awansowało bezpośrednio, ograli Anderlecht. Szachtar, jako mistrz Ukrainy, od razu trafił do fazy grupowej. Obok Legii, są jedynymi, aktualnymi mistrzami kraju w tej grupie Ligi ‘Mistrzów’. Jeżeli zagramy tak jak w drugim meczu z Kopenhagą to naprawdę mamy jakieś szanse. Niestety nikt nie zapewni mnie, że całą rundę będziemy grać równo i cudownie jak tam. To był zajebisty mecz, ale na początku, kiedy wylosowaliśmy mistrzów Danii nie byłem zachwycony. Tylko chorwacki Hajduk mógł być trudniejszym rywalem. Pierwszy mecz i po niezłej grze 2-1, a rewanż to już szaleństwo, dla takich spotkań warto być menadżerem piłkarskim. Kiedy drużyna robi wszystko to, czego od niej oczekujesz to piękne uczucie.

Savitskiy dał piękny popis, 4 bramki w dwumeczu. Heh, to dziwne, ale mieliśmy 3 dobrych prawoskrzydłowych. Najlepszy wydawał się Damen, którego sam sprowadziłem z Bredy za jakieś 800 tys. € i po pół roku oddałem do Kopenhagi za 2,2 mln. €. Po jego odejściu odżył Mrkela, pokazał prawdziwą klasę w kilku meczach. Spodobał się komuś tam i poleciał do Numancii za 2,9 mln €. Został nam właśnie Savitskiy i jak się okazuje, chłopak potrafi grać nie gorzej niż ludzie, których był zmiennikiem przez poprzedni sezon.