"Gazeta Wyborcza, dodatek Sport"

Dość niespodziewanie dowiedzieliśmy się, że w Azji pewien Polak doprowadził do mistrzostwa Indii klub Mohun Bagan. Jest to trener, o którym jeszcze nikt w Polsce nie słyszał. Do tej pory nie udało nam się także ustalić jakichkolwiek śladów w polskiej piłce tej osoby. Z niepotwierdzonych informacji wiemy, że Łukasz Rutkowski grał kiedyś pół sezonu w lidze juniorów w klubie z Ożarowa Mazowieckiego, ale potem słuch po nim zaginął. Cieszy fakt, iż prawdopodobnie dorobiliśmy się kolejnego znanego trenera, szkoda tylko, że nie trenuje on w Polsce

"Fakt"

Zdrajca! Poleciał na piękne hinduski zamiast trenować naszych zawodników! Na pewno pochodzi on z PO, jest przeciwnikiem o. Rydzyka i ma brudne majtki. Trzeba takich ludzi się jak najszybciej pozbyć! Hańbią polską myśl szkoleniową!

Fragment wywiadu dla magazynu Piłka Nożna
 - Panie prezesie, czy słyszał Pan o Łukaszu Rutkowskim?
 - Ależ oczywiście, bardzo utalentowany skoczek narciarski.
 - Nie, chodzi o trenera z Indii.
 - Nie wiem, o czym Pan mówi. Nie mam z tym nic wspólnego. To pewnie ten Benałer coś wymyślił.

Przed ten okres wakacyjny przeglądałem wiele tytułów i wywiadów, które próbowały odkryć tę tajemnicę. Ja zrezygnowałem z telefonu komórkowego. Poznałem wspaniałą dziewczynę, hinduskę, która zamieszkała bez wahania w moim pokoiku w klubie. Miejsca wystarczyło. Zresztą w początkowej fazie związku najważniejszym pomieszczeniem jest sypialnia.

Klub także powoli się budził z wakacyjnego snu. Przez klub przewinęło się kilku nowych zawodników, kilku odeszło, więc bilans pewnie wyszedł na zero - nie liczyłem tak bardzo pieniędzy, ale akurat tutaj wyszedłem na plus, bo większość zawodników przybyłych to transfery na prawie Bosmana. Z Vasco przybył ich najlepszy zawodnik - Uzbek Sherzod Nazarov, a na zasadzie wolnych transferów przybyli nigeryjczyk Udofia Chiukwama, zawodnik Trynidadu i Tobago Cyd Gray, bramkarz Sandip Nandy oraz wspomniany wcześniej Sunil Chetri. Z klubu natomiast odeszło w sumie 15 zawodników, ale o to za bardzo się nie martwię. Odeszły takie tuzy jak Shilton Paul, Puia, Mondal czy Singh. Po przyjściu zawodników rozegraliśmy sobie towarzyski mecz z ITI (Indian Telephone Industries Sports Club - co za debilna nazwa). W pierwszej połowie zagrał stary atak Bhutia - Barreto, natomiast w drugiej połowie weszli Chetri i Edu.

Mecz był łatwy i przyjemny. Już w 5 minucie bramkarz ITI postanowił sobie wbić piłkę do bramki. Minutę później było 2:0 po golu Barreto. Pod koniec pierwszej połowy Bhutia w 37 minucie głową od poprzeczki strzelił trzecią bramkę, a w 39 minucie - czwartą. Po zmianie stron atak trochę osłabł, może dlatego, że Chetri jeszcze się nie zgrał z zespołem. W 52 minucie to Khan podwyższył wynik na 5:0 i to był naprawdę ładny strzał w okienko z jedenastu metrów. Kropkę nad i postawił Chetri, który strzelił swoją pierwszą w nowym klubie bramkę.

  - Sir treneiro?
 - Czego człowieku.
 - Aj em from Atletiko Minejro. Aj łont tu baj Barreto. Aj łil giw ju 23 tauzents pałnds. Ju agrii?
 - Won człowieku, albo Ci skopię tyłek na odległosć.
 - Bat dis łil be a grejt dil!
 - Won!

15 lipca to był dzień, kiedy rozdzwoniły się telefony. Z samego rana nasz przedstawiciel klubu kibica wygłosił manifest, iż Barreto został zawodnikiem roku przez kibiców. Cóż za niespodzianka! Klub dodatkowo za prawa telewuzyjne dostał - bagatela - 10 tysięcy funtów. Ja Cię! To normalnie wystarczy na cały katering! W Pucharze Federacji rozgrywanym w grudniu staniemy w grupie naprzeciwko BMFC, Dempo oraz Mumbai FC. Udało się nawet zaplanować sparingi z drużynami z Afganistanu oraz Malediw. Trzeba sobie trochę pozwiedzać, nigdy nie byłem w tych krajach. Została także wybrana jedenastka marzeń.

 - Sir treneiro?
 - Znowu ty?
 - Aj łil giw ju tu handred and fifty tauzend.
 - Czy Ty chcesz mnie przekupić marnymi 250 tysiącami funtów za Barreto? Śnisz chyba. Idź spać dalej.

Przed nami sparingi i Puchar Duranda, gdzie będziemy bronić mistrza z zeszłego roku. Tylko jak zagrać teraz w ataku...