- Dlaczego mój wujek dzwoni, że znalazł jakieś dziwne nagrania na YouTube? - spytał, przechodząc obok mnie, Ebbe Sand.

 - A skąd ja mam to wiedzieć? Ja nie rozmawiałem z Twoim wujkiem. A co na nich jest?

 - Nie wiem, nie chciał powiedzieć, a tutaj w klubie zablokowali mi wejście na YouTube. O co tu chodzi.

 - Jakieś dziwne rzeczy. Wyjaśnię to, Ebbe.

 - Dzięki.

Cholera, Cieciu pewnie wrzucił film. Nie tak to miało wyglądać. Miałem je mieć wyłącznie na własność.

Puchar Duranda, który już został wcześniej wywołany do tablicy, został wygrany po raz 15 z rzędu. Przed meczami Ligi Mistrzów z Al-Ajn, położyliśmy na łopatki Vasco 3:1 (Mujkic 2, A. Ahmed), Salgaocar 3:0 (Hossain, Yao, Tariq) i JCT 3:0 (Yao, Bhutia 2) w ćwierćfinale, Mumbai FC 3:1 (Banerjee, Colaco, Bhutia) w półfinale i ponownie Salgaocar 3:0 (Tariq, Ghosh, Fernandes) w finale. Ciekawostką jest, że w meczu finałowym wszystkie bramki strzelili obrońcy.

Warto zatem przed pierwszym meczem wspomnieć o najlepszym obrońcy, Tariqu. Shahidul Islam Tariq, który został już wyceniony na 2,5 mln funtów, jest znakomitym zawodnikiem w polu karnym rywali w sytuacjach przy rzutach rożnych. Zdarzyło się nawet w sezonie, że dzięki tym rzutom rożnym, Tariq został najlepszym strzelcem drużyny Mohun Bagan!

W składzie na East Bengal kilka zmian. Ponieważ do rozgrywek nie jest zgłoszony Qu Yao, na szpicy grają Mujkić i Singh, w pomocy na prawej stronie Shafiqul Islan Khan, a z lewej Jose Monterio - łysy Hindus. Dodatkowo na środku pomocy partnerem Barmana jest Ahmed. Warto wspomnieć, że w składzie East Bengal jest wielu zawodników, którzy wcześniej grali u nas, ale stracili miejsce w składzie. Takimi są np. Mohammed Islam i Arman Hossain - napastnicy, Raman Thapa i Dinesh Mondal - pomocnicy oraz Hasan Sohel - obrońca.

Już w drugiej minucie Ghosh pociągnął do linii końcowej i znakomicie dośrodkował wprost na głowę wbiegającego Mujkica - 1:0.

Już w doliczonym czasie gry na 2:0... oczywiście z rzutu rożnego trafił Tariq.

W drugiej połowie weszli Bhutia za Singha (słaba gra) oraz Babu za Ahmeda. Pierwsza zmiana przyniosła skutek dopiero w 86 minucie, gdy po podaniu Barmana, Bhutia znalazł się sam na sam z bramkarzem i przy asyście obrońców, skierował piłkę do bramki.

Gdy na tablicy pojawiała się 90 minuta, Bhutia skorzystał z błędu obrońcy, któremu piłka odskoczyła po podaniu bramkarza i po raz drugi będąc sam na sam nie dał szans bramkarzowi.

Wejście Bhutii tym razem okazało się dobrym posunięciem i wygrywamy u siebie z East Bengal 4:0. Kilka słów o tym zawodniku. Bhutia to wychowanek JCT. Przybył do nas w 2010 roku, ale po dwóch sezonach oddany za darmo do East Bengal. Tam w 4 sezonach strzelił 22 bramki, co przekonało mnie o jego kupnie ponownym. W 2016 roku przyszedł za jedyne 22 tys. funtów i do tej pory trafił 27 goli licząc zdobyte 2 bramki w ostatnim meczu. Przez dwa ostatnie sezony zdobywał nagrodę dla najlepszego napastnika ligi indyjskiej. W sezonie 18/19 był królem strzelców z 11 bramkami. Poza tym ma już 30 lat, więc jego czas powoli dobiega końca.

W drugim meczu gramy na wyjeździe z Mahindra Utd. To klub, z którym początkowo mieliśmy małe problemy, ale w podsumowaniu meczów wyszedł stosunek 35-1-0, więc nie jest tak źle. Składu nie zmieniamy, tak więc nie ma powodu do podawania go ponownie. W mecz ciężko było wejść i w pierwszych dwudziestu minutach nic się nie udawało. Dodatkowo właśnie w 20 minucie straciliśmy głupio pierwszą bramkę. Nie szło nic, gra kompletnie się nie kleiła i w pierwszej połowie przegrywaliśmy 1:0. Szok w zespole Mohun Bagan. Na drugą połowę nie wyszli już Mujkić i Singh, a weszli Bhutia i Colaco. Dodatkowo zmieniliśmy taktykę na huraganowy atak i grę górnymi piłkami już od 50 minuty. Nareszcie coś zaczęliśmy grać, ale bramkę na 1:1 udało się strzelić dopiero w 69 minucie - po dośrodkowaniu Khana gola zdobył Monterio.

Bramka okazała się jedynie golem na wagę remisu i tak z tej ciężkiej sytuacji udało się jakoś wybrnąć. Nie oznacza to jednak, że mieli po meczu łagodne traktowanie w szatni. Bura była ostra.

Kolejny mecz to wyjazd do Seoulu. Pierwszy raz graliśmy z tą drużyną w rozgrywkach Ligi Mistrzów, tak więc nie mogłem się spodziewać czegokolwiek. Jedyne mecze, które graliśmy z drużynami z Korei Południowej, to potyczki z Seongnam. Zatem przed meczem postanowiłem z chłopakami zwiedzić stolicę kraju i nie zawiodłem się, wiele zdjęć umieściłem nawet na Facebooku. Tak, ten portal ma już prawie 20 lat!

Postanowiliśmy w tym meczu grać z kontry i nie zmieniać ustawienia na boisku względem meczów ligowych, oczywiście za wyjątkiem zmian wynikających z niezgłoszenia do LM Monterio (późny transfer). Graliśmy na remis, graliśmy aby strzelić chociaż bramkę, żeby mieć łatwiej na rewanż u siebie... No i mieliśmy 4 strzały celne, z czego nie wpadł żaden. W przeciwieństwie do Seoulu, który na 8 strzałów celnych trafili trzy. Porażka 0:3 w oczach bukmacherów była do przewidzenia, chociaż ja tak nie uważam i ostra bura w szatni miała oczywiście miejsce. Potem jakiś dziennikarz ze szmatławca stwierdził, że mówiłem coś o cnocie matek piłkarzy, bo tak mu powiedział Bhutia. KŁAMAŁ! Mówiłem o cnocie ojców!

Wróciliśmy do domu przygnębieni. Ogólnie nasi napastnicy są dziwni. Raz grają jak w transie, jak nie grają nic i nie potrafią nawet prowadzić piłki przy nodze. Oprócz Yao, Bhutii, Colaco i Mujkica jest jeszcze w składzie ten nowy, Hardip Singh.

Singh, wychowanek małego klubu Haryana Police, grał w Indiach prawie wszędzie. Był w Railway FC, Mahindrze Utd, Salgaocar, East Bengal, Vasco, Mumbai FC, United SC i Mohammedan, po czym wrócił do Salgaocar i znów do Mahindry. W sumie zdobył 27 bramek w 181 meczach. U mnie w składzie będzie starał się być tym solidnym zmiennikiem. Poza tym szykujemy jeszcze jeden mały transfer, i to dość niespodziewany, gdyż zazwyczaj kupujemy zawodników młodych, perspektywicznych, a to będzie (oby) zawodnik już 30-letni. Na razie jednak koncentrujemy się na spotkaniu z Mohammedan. Zawodnicy powiedzieli w szatni, że będą gryźć trawę! To się zobaczy.

Mecz z Mohammedan zaczął się wyśmienicie. Już w 11 minucie Mujkić pokazał kunszt strzelecki i to z główki, po dośrodkowaniu Das Roya.

Następnie w 28 minucie znów w roli głównej Das Roy, tym razem dośrodkowanie już ze swojej lewej strony spod linii końcowej i dogranie na nogę do Yao, który nie miał problemów z umieszczeniem jej w siatce.

W drugiej połowie padły jeszcze dwie bramki. Pierwsza po bardzo ładnym rajdzie Monterio, który wystawił piłkę Mujkicowi na lewej stronie od bramki i ten posłał ją po długim słupku...

... a ostatnia bramka padła już w doliczonym czasie gry, gdy Babu, który zmienił D. Singha, zrobił coś takiego!

 - Chłopcy. Jeśli chcemy awansować, musimy odrobić stratę trzech bramek. Nie raz sobie dawaliśmy radę w takich sytuacjach. Pamiętacie jak 3 sezony temu w półfinale przegraliśmy na wyjeździe 1:3 z Seongnam? A co było w domu?

 - Tak, 7:0 ich pojechaliśmy.

 - To dlaczego teraz też nie możemy?

 - No możemy, trenerze, możemy. Ale wtedy były tylko dwie bramki straty!

 - No i?

 - Nic, nic.

Chłopaki wyszli w ustawieniu: Yonggang - Ghosh, Das Roy, Tariq, Fernandes - Khan, Hossain, Singh, Barman - Yao, Mujkic. Trzeba było jakoś to spotkanie wygrać. Jakoś...

Od początku nasz zespół rzucił się do huraganowych ataków, ale obrona Seoulu dobrze funkcjonowała. Bramkarz bronił w niemal beznadziejnych sytuacjach, ale i tak ostoja musiała w końcu paść. Padła w 16 minucie. Dipankar Singh strzelał, ale po obronie bramkarza do piłki dopadł Khan, który dograł na środek pola bramkowego do Yao. Ten nie musiał nic robić. Dostawił jedynie lekko nogę.

Widać było, że ten gol go złamał, gdyż już dwie minuty później po znakomitym dograniu Yao, tylko dostawił nogę Mujkić i było 2:0.

Jeszcze jedna bramka i będziemy mieli remis! I Jest! 27 minuta, Tariq kończy głową dośrodkowanie Hossaina z rzutu rożnego! 3:0!

To jednak nie koniec emocji. Teraz, gdyby był Hitchcock, to nakazałby strzelić bramkę gościom. A w 38 minucie to Hossain kończy akcję bramką po podaniu Mujkica!

Gdy już myślami byliśmy w szatni... Khan fantastycznie obsłużył niepilnowanego Mujkica i było już 5:0! Coś nieprawdopodobnego, jak moi zawodnicy postanowili odrobić straty z pierwszego spotkania.

W szatni powiedziałem, że już starczy, że teraz bronimy wyniku, ale Tariq stwierdził „Panie trenerze, trzeba im jeszcze dokopać, a co tak będą się pałętać po boisku." Żeby im to tylko na złe nie wyszło.

W 66 minucie gości dobija Mujkić, który głową wykańcza dośrodkowanie Ghosha z prawej strony.

W 70 minucie rzut karny na bramkę zamienia Khan, gdy Hossain był popychany w polu karnym. Na domiar złego dla gości, Tariq spełnia swoją przepowiednię o dobijaniu rywala i strzela bramkę w 88 minucie i znów po dośrodkowaniu Hossaina. Właściwie ten zawodnik tylko tak strzela bramki.

8:0 w rewanżu u siebie pokazało chyba wszystkim niedowiarkom, że zasługujemy jak nikt na ten finał. Zmierzymy się z nim z Al-Hilal z Arabii Saudyjskiej. Zanim jednak ten dwumecz, będziemy mieli dwa spotkania w lidze, jedno na wyjeździe z SC Goa, a następnie u siebie z Vasco.