Pamiętnego dnia 23 czerwca 2009 roku prezes Kadziński wezwał mnie na rozmowę do swojego gabinetu.

- Mam nadzieję, że wiesz, iż oczekiwania wobec Ciebie są ogromne. Masz wolną rękę, jeżeli chodzi o Twoich współpracowników. Obiecałeś nam zwycięstwo w lidze i tego również oczekiwać będziemy.

Dostaniesz 1,8 miliona euro na transfery i budżet płacowy w wysokości 550 tysięcy euro miesięcznie.

Mam nadzieję, że wszystko jasne a teraz do roboty. - szybko powiedział mi prezes i już wiedziałem, że audiencja jest skończona.

Nie pozostało mi nic więcej tylko zabrać się do pracy.

Mój asystent, pan Ryszard Kuźma zasugerował mi rozegranie sparingu z naszą drużyną rezerwy bym mógł poznać nieco klub i graczy.

Zadowolony z propozycji zgodziłem się.

 

Tak, dnia 23 czerwca Lech Poznań po udanym sezonie, w którym zapewnili sobie grę w Lidze Mistrzów zwolnił starego dobrego Jacka Zielińskiego i zatrudnił nikogo nieznanego młodego (29 lat) trenera – Sławomira Stryczek. Szok? Konsternacja? Jak to mówią. Od zera tylko teraz pytanie czy do bohatera czy w innym kierunku?

 

Na pierwszy mecz pod wodzą nowego trenera ustawienie poznańskiej drużyny wyglądało następująco:.

 

Mecz zakończył się wynikiem 2:0 dla moich podopiecznych, po bramkach Wichniarka i samobójczym trafieniu Zapotoki.

 

 

Nie jest dla nikogo obca wiadomość, iż Zapotoka znajduje się na mojej czarnej liście i prawdopodobnie rozstanie się z klubem w najbliższym czasie.

Przez najbliższe dni do sparingu nic się nie działo, poza przybyciem do klubu Briana Laudrupa, znanego niegdyś reprezentanta Danii występującego na pozycji napastnika, a dziś zakontraktowanego, jako trener 1 zespołu Lecha Poznań.

Natomiast dzień później na testach pojawili się dwaj obrońcy.

Występujący na pozycji lewego obrońcy 2-krotny reprezentant Serbii 20-latek Slobodan Rajkovic, do niedawna jeszcze piłkarz Chelsea FC, z którego usług to zrezygnowali w tym roku.

Drugim z zawodników jest 68-krotny reprezentant Estonii Enar Jaager, występujący na pozycji zarówno prawego jak i środkowego obrońcy.

Obaj gracze przybyli do Lecha na 4 tygodniowe testy a po tym czasie zapadnie decyzja czy ich są potrzebni klubowi czy nie.

 

Następnym sparingiem był mecz z Panathinaikosem Ateny, do którego ustawienie wyglądał następująco.

 

 

Lech po średnim meczu przegrał z wyżej notowanym w europejskich rankingach Panathinaikosem 1:2.

Bramki strzelili dla Lecha: z karnego Jaager, natomiast dla Kończynek trafienia zaliczyli Cisse oraz Gilberto Silva.

 

 

Kolejny sparing miał odbyć się już na wyjeździe, w Fulneku, gdzie podejmowaliśmy Jakubcovice.

Ustawienie pozostało bez zmian w stosunku do wyjściowego meczu z Kończynkami.

Mecz w Jakubowicach zakończył się wynikiem 0:4, a trafieniami popisali się najpierw Kiełb po asyście Wichniarka i ten sam duet sprawił, że Lech prowadził 0:2 a kolejnymi trafieniami popisywali się po dośrodkowaniu Kiełba – Łotysz Rudnevs oraz Wichniarek po asyście strzelca poprzedniej bramki.

 

 

Dziś linia ofensywna rządziła i dzieliła na boisku i oby tak było zawsze.

Tuż przed meczem sparingowym z Viktorią Zizkov z klubu odszedł Jaager, który podpisał kontrakt z Arminią Bielefeld, ale za to z klubu wypłynęła ciekawa oferta.

Lech w niezmienionym składzie na mecz z Viktorią przystępował w doskonałych humorach.

I humory pozostały niezmienione gdyż Lech wraca z Pragi z kolejną wygraną w kieszeni.

Po bramce Krivetsa, oraz hat-tricku Wichniarka przeplecionego trafieniem Koukal’a Lech wygrywa 1:4.

 

 

Na rozgrywany 11 lipca sparing z Banikiem Ostrawa na stadionie Bazały w Ostrawie Lechicie wychodzili w doskonałych nastrojach.

Jeszcze nie rozwiązała się sprawa z młodym Rajkoviciem, lecz do klubu dołączył z klubu FC Timisoara za niewielką kwotę 275 tys. euro 24 letni słoweński ofensywny pomocnik Dare Vrsic i prawdopodobnie mecz z Banikiem będzie już jego debiutem w barwach Lecha.

I Lech wygrywa. Po ciekawym meczu oraz bramkach Arboledy i Rudnevsa i honorowym trafieniu Tomasaka, Lech wygrywa z Banikiem Ostrawa 1:2.

 

 

No i stało się, młody Rajkovic odrzucił ofertę przedstawioną mu przez Lecha i dołączył do Everton FC. Szkoda wielka, gdyż manager Stryczek wiązał z nim ogromne nadzieje, jednocześnie z klubem pożegnał się wystawiony na listę transferową a następnie sprzedany za 160 tys. Euro Krzysztof Kotorowski, któremu bardzo dziękujemy za wcześniejszą grę w barwach Lecha. Jednocześnie szeregi poznańskiej drużyny zasilił za 75 tys. euro w ramach wypożyczenia Chris, brazylijski defensywny pomocnik występujący dotychczas na boiskach niemieckiej Bundesligi w barwach Eintrachtu Frankfurt.

15 lipca Lech rozegrał 1 mecz w ramach Ligi Mistrzów, mecz 2 fazy kwalifikacyjnej, w której to części Kolejorz trafił na F91 Dudelange, mistrza Luksemburga. Po doskonałym meczu i bramkach kolejno Bosackiego, Wichniarka, Krivetsa oraz dwukrotnie Rudnevsa Lechici zwyciężyli przy skromnej 650 osobowej publicznośc 0:5.

 

 

W oczekiwaniu na mecz rewanżowy Lech zagra sparing z MD Mura.

Będzie to jeden ze próbnych meczów dla zawodników nie mieszczących się w 1 składzie, gdzie będą mogli pokazać klasę.

17 lipca odbyło się losowanie 3 rundy eliminacji do Ligi Mistrzów.

Zwycięzca dwumeczu F91 Dudelanga – Lech Poznań spotka się ze zwycięzcą rywalizacji między Slovan Bratysława a Paola Hibernians.

Mecz z MD Mura zakończył się wynikiem 2:2 po bramkach Ristica oraz Bohara dla MD Mura oraz trafieniach Peszki i Arboledy dla Lecha.

 

 

Wynik satysfakcjonujący biorąc pod uwagę, że niektórzy z graczy w dzisiejszym meczu nie grali dotychczas ani razu.

Mecz rewanżowy z F91 Dudelange zakończył się zgrabnym wynikiem 4:0 po 2 bramkach Wichniarka, 1 Rudnevsa i samobójczym trafieniu Roony’ego.

 

 

Lechici całkowicie dominowali na boisku nie pozwalając oddać żadnego strzału na bramkę Burica natomiast samemu oddając 39 strzałów, z czego niestety tylko 11 celnych. Trzeba się będzie przyjrzeć treningowi strzeleckiemu.

Mecz rozgrywany 25 lipca 2009 roku na pewno zapadnie mi w pamięć Lechitom. Był to w końcu mecz o Superpuchar Polski. Przeciwnikiem była Jagiellonia Białystok, która rozpędzona zamierzała walczyć o jak najwyższe cele. A ja zamierzałem im w tym przeszkodzić. Kiełb już na dobre zadomowił się na prawej flance, na pozycji defensywnego pomocnika tym razem usadowiłem Bandrowskiego, gdyż po ostatnim meczu Injac jeszcze nie doszedł do siebie.

No i stało się, po doskonałym meczu, trafieniach Rudnevsa i Wichniarka dla Lecha oraz Frankowskiego i Kupisza rozegrano w ramach Superpucharu Polski konkurs rzutów karnych w których przegraliśmy sromotnie. Nad bramką strzelił Wichniarek a strzał Bandrowskiego obronił bramkarz rywali. Mecz zakończył się wynikiem 2:2 (4:2 K), co spowodowało że do meczu ze Slovanem Bratysława przystępowaliśmy w nienajlepszych humorach.

 

 

Zmiany wśród graczy były wręcz niezbędne.

 

 

Ostatni mecz lipca był pokazem bezsilności drużyny Lecha.

Po bramkach Obzery i Halenara dla Sloana oraz jedynie honorowym trafieniu Wichniarka Lechici ze spuszczonymi głowami opuszczali murawę swojego stadionu. Wynik 1:2 przy lekkiej pomocy sędziów którzy nie uznali bramki Rudnevsa był niestety odzwierciedleniem stanu gry Lecha. Choć wynik negatywny, nie przekreślał jeszcze szans Lecha na awans do kolejnej rundy Ligi Mistrzów.

 

 

Teraz pora na podsumowanie miesiący czerwca i lipca.

Lech rozegrał 6 spotkań towarzyskich i 4 oficjalne mecze.

W spotkaniach towarzyskich odniósł 4 zwycięstwa, dowiózł 1 remis i 1 przegrał, strzelając w sumie 15 bramek tracąc 6.

W meczach oficjalnych 2 kronie zwyciężał, 2 krotnie przegrywał, tracą między innymi Superpuchar Polski, strzelił 12 bramek tracąc 4.

W sumie Lechici strzelili 27 bramek i stracili 10.

 

 

W meczach oficjalnych najlepszym strzelcem klubu jest Wichniarek, najlepszym asystentem Kiełb a najwięcej kartoników obejrzał Rudnevs bo aż 2 w 4 meczach.