Reprezentacja Yrkmenistanu 2010 - 2016
W odpowiedzi na inicjatywę Bolsona ja również postanowiłem cofnąć się do czasów, kiedy obijałem się z kolegami na przerwach w podstawówce/gimbazie i stworzyć ekipę z najlepszych moim zdaniem zawodników tego sześciolecia w Football Managerze z którymi sięgałem po różne trofea i wyróżnienia.
BRAMKARZE:
Jiri Pavlenka [FM 2016] - Jeśli miałbym wskazać najlepszego bramkarza, jakiego znam z FM'a to na pewno byłby to Pavlenka. Nigdy chyba nie policzę ile razy ratował mojemu Lechowi dupsko w LM. Taka tańsza wersja Petra Cecha.
Adam Stachowiak [FM 2012] - Przez pierwsze moje lata w Lechii Gdańsk zawodnik nie do przecenienia, istny kosmita w naszej bramce, kot dachowiec. Gdy zespół wskoczył na wyższy poziom przestał być już potrzebny, ale jestem mu dozgonnie wdzięczny za te wszystkie robinsonady podczas szlagierów z Lechem czy Legią.
Ali Ahamada [FM 2012] - Następca zasłużonego Stachowiaka. Jego jeszcze bardziej dynamiczna i niezawodna wersja. Dzięki niemu dwa razy udało się mojej Lechii wygrać Ligę Europy i kolejne mistrzostwa kraju.
OBROŃCY:
Sebastian Madera [FM 2012] - Prawdziwy kapitan, ojciec sukcesów Lechii. Legenda. Bez niego mój blok defensywny w Gdańsku by nie istniał. Praktycznie od niego zaczynałem ustalanie składu na każdy mecz, o ile nie był kontuzjowany.
Karol Drwęcki [FM 2013] - Kariera z tej edycji Świtem Nowy Dwór Mazowiecki była pierwszą, którą zacząłem dokumentować w postaci tekstowej i posiadała nawet zawiłą fabułę!! Karol Drwęcki do dziś jest jednym z najlepszych obrońców dla niższych lig, ale FM 2013 w Świcie to był prawdziwy gladiator, dla którego dobro zespołu było najważniejsze.
Rafał Janicki [FM 2012] - "Giermek" Madery i jego wieloletni uczeń, który później przejął jego rolę w zespole. Takich trzech jak ich dwóch nie było ani jednego.
Michał Krzymiński [FM 2013] - Bliźniacza sytuacja jak ta powyższa, tyle że Michał i Karol grali ze sobą od samiuśkiego początku, podczas gdy Seba i Rafał w duecie na stałe zaczęli występować dopiero w sezonie 2013/14. Zdecydowanie najgorszy środkowy defensor w tym zestawieniu jeśli patrzymy przez pryzmat umiejętności, ale brak skillów nadrabiał charakterem i zaciętością, dzięki czemu awansowaliśmy do Ekstraklasy.
Nuno Pinto [FM 2012] - Jeden z moich pierwszych transferów do Lechii. Przez pierwsze sezony nieoceniony. Wyśmienity w defensywie, równie dobry w ataku. Pierwszy full back, który w pełni wykonywał powierzone mu zadania tak jak powinien.
Paweł Stolarski [FM 2012] - Wtedy jeszcze był małym szczylem takim jak ja, więc wiele frajdy dało mi zrobienie z niego reprezentanta Polski i etatowego prawego defensora Lechii. Gdzie tam Piszczek czy Kędziora - oto mój ulubiony Polski prawy defensor.
Łukasz Sosnowski [FM 2013] - Po pierwsze niezawodny, po drugie lojalny, po trzecie mało zarabiający. Nie chcę nawet myśleć, co byśmy poczęli bez niego w 2. lidze, kiedy to był NASZYM JEDYNYM prawym defensorem w kadrze!!
Michał Wójcikowski [FM 2013] - Kolejny wychowanek, tym razem Świtu z FM 2013. W ofensywie może nie brylował, ale w obronie był twardy jak skała. Ponadto grał bardzo czysto i nigdy w życiu nie dostał czerwonej kartki.
POMOCNICY:
Przemysław Frankowski [FM 2012] - Gdy tylko objąłem Lechię postanowiłem, że bez względu na wszystko będę stawiał na utalentowaną młodzież. Jako, że takowej prócz Stolarskiego nie było, postanowiłem wyjąć z u - 18 właśnie Przemka Frankowskiego i to z niego zrobić kolejnego po Stolarskim wychowanka z przyszłością w reprezentacji. Sporo mnie to kosztowało, ale w pełni się opłaciło, ponieważ Frankowski świetnie się rozwinął i był podporą reprezentacji Polski, którą miałem przyjemność prowadzić w późniejszych latach.
Josip Knezević [FM 2012] - Bardzo dobry playmaker, dyrygent środka pola. Jego asysty niejednokrotnie pomagały w wygrywaniu nawet najcięższych gatunkowo spotkań.
Damian Adamczyk [FM 2012] - Aż strach pomyśleć, jaki chaos działby się w Świtowym środku pola, gdyby nie jego zdolności przywódcze. Jakimś Pogbą to on nie był, ale dawał dużo w destrukcji i rozpoczynaniu groźnych kontrataków, które bardzo często po jego dokładnym i szybkim rozegraniu kończyły się bramką.
Sławomir Peszko [FM 2010] - Ten to się nikogo nie imał podczas dryblingu. Miał ciąg na bramę, zaliczał gole i asysty, a jego pozaboiskowy charakter zapewniał (nie)zapomnianą zabawę podczas imprez.
Haris Handzić [FM 2012] - Kot jakich mało. Integralna część napadu Lechii, a w późniejszym okresie magiczny rezerwowy joker.
Eyal Golasa [FM 2012] - Pierwszy, duży transfer Lechii (wybuliłem na niego jakieś €5 mln.). Na początku grał piach, ale później rozhulał się na dobre i stanowił niesamowite źródło goli i asyst.
Victor Ibarbo [FM 2015] - Piłkarski Usain Bolt w moim Interze Mediolan, którego odbudowy się podjąłem. To, co ten człowiek wyrabiał na prawym skrzydle przechodziło ludzkie pojęcie. Najlepszy skrzydłowy ever.
Krystian Sanocki [FM 2016] - W mojej karierze Lechem Poznań gra dolosowała mu spory potencjał, co pomogło mu stać się jednym z czołowych polskich piłkarzy w grze. Oby tak samo było w rzeczywistości.
NAPASTNICY:
Toto Tamuz [FM 2012] - Kat jakich mało. Łącznie z Sadajewem i Le Tallecem strzelili około 90 goli w jednym z sezonów. Sam Toto nie schodził poniżej progu 10 strzelonych goli.
Anthony Le Tallec [FM 2012] - Najczęściej występował w Gdańsku na prawej stronie ataku. Bramkostrzelny, asystodajny i trochę zdradliwy, ponieważ musiałem sprzedać go do Legii Warszawa w 2018 roku. Mimo to, nadal darzę francuza sympatią, bo swoją postawą zapewniał odpowiednie rezultaty w walce o LM, LE czy MP.
Zaur Sadaev [FM 2012] - "Brodacz" to najświętsza postać Trójcy z Gdańska. Piłkarz kompletny. Był dla nas niczym Messi czy Ronaldo. W pojedynkę wygrywał takie mecze jak choćby finał LE z Zenitem Sankt Petersburg, do którego z resztą odszedł w 2019 roku.
Patryk Zych [FM 2013] - Główny grot ataku Świtu N.D.M. Strzelał gola za golem, czym wydatnie pomógł nam w awansie do Ekstraklasy, a jego postawa natchnęła resztę zespołu do kolejnych, świetnych wyników.
Gdybym miał jeszcze sejwy z kariery Lechią to z przyjemnością przedstawiłbym też newgenów, ale niestety podczas robienia formata komputera wszystkie ówczesne sejwy zostały usunięte :(
WYJŚCIOWA 11:
I to byłoby na tyle. Bardzo się cieszę, że mogłem sobie przypomnieć swoje najlepsze kariery z poprzednich edycji, a także tej tegorocznej. Fajne jest też to, jak wiele osób wzięło udział w tej zabawie i ilu różnych piłkarzy dodali oni do swych drużyn. Oby więcej takich inicjatyw na Polskiej Scenie Football Managera.
Liga Mistrzów dla każdego! Faza Grupowa 2021-2022
Handluj z tym!
Kocioł jadu
Słaby blog na poziomie, najgorszy blog na świecie
Facebook
Twitter
YouTube
Twitch.tv
RSS
Komentarze (0)
Możliwość komentowania tylko dla zarejestrowanych użytkowników.
Nie masz konta? Zarejestruj się.
Drogi Rewolucjonisto, prosimy o przestrzeganie regulaminu i zapoznanie się z FAQ