Wysiadłem z autobusu. Lekko zaspany, bo co można robić podczas 30 minut kiedy jedzie się na wieś? Na wiejską wieś pod cudowną Marsylią! Wtedy zdawało mi się, że gorszego scenariusza być nie może. W sumie mógłby być, bo jakąś pracę niby mam. Ale nie zmienia to faktu, że miało być zupełnie inaczej. Podnoszę głowę, a moim oczom ukazał się stadion. No może za dużo powiedziane. Boisko z wymalowanymi liniami. Dookoła trybuny z balustradami i morze betonu. Jak się domyśliłem kilka tysięcy stojących miejsc. Ani jednej ławeczki nie uwidzisz. Ale nie to było najważniejsze. Za jedną z bramek wznosiła się przeogromna i urzekająca góra i jak domyślałem się po otaczających mnie odgłosach, tuż u jej stóp musiało być morze.

     Postałem, popatrzyłem i pomyślałem (zupełnie nie zgadzało się to z 3xZ które większość z nas poznała na studiach), może jednak jest jakaś nadzieja? Może nie zginę na tym odludziu?

     Adresu hotelu nie sposób było nie zlokalizować. Ta mieścina miała jakies 8 tyś. mieszkańców. Promenada wijąca się wzdłuż morskiego wybrzeża i parę uliczek prostopadłych. Zresztą gdzie w takiej mieścinie mogą być hotele? Kiedy odnalazłem Gastona usłyszałem takie słowa:

- W piwnicy hotelu masz pokój. Wyżywienie w stołówce. W kuchni pracujesz codziennie od 8 do 20. Jak trochę popracujesz pomyślimy nad zmianami w grafiku. Dziś sobie odpocznij; a jutro z rana widzę Cię w kuchni.

     Dobrze, że mówił po angielsku. Przynajmniej zrozumiałem czego się ode mnie oczekuje. Mając wolne popołudnie przed sobą, postanowiłem zapoznać się z urokami mojej nowej ojczyzny. Ojczyzny na miesiąc lub dwa, ale wszędzie trzeba sie zadomowić.

     Wyszedłem na promenadę. Fakt, że przez pierwsze parę minut dziesiątki zacumowanych jachtów robiły ogromne wrażenie. Ale bądźmy szczerzy. Ile można? Chadzałem tu i tam. Tu poczta, tam kasyno, jakiś spożywczak i sklep adidasa. Poza morzem czy to się różni czymś od Grudziądza? Wątpię. No może drogi lepsze. Jednak im bardziej mi się nudziło i brzydło mój wzrok powracał do tej przepięknej góry, którą ujrzałem zaraz po przyjeździe. Siłą rzeczy musiałem zbliżyć się do stadionu.

     Kiedy tam doszedłem zauważyłem, że odbywa się trening. Kilkunastu gości biega za piłką. Zdecydowanie wolę kobiety, ale jednak faceci uganiający sie za kawałkiem okrągłej skóry zawsze na mnie działali jak magnes. Przysiadłem na wysokości środka boiska i przypatrywałem się im. Po kilkunastu minutach przyszło mi do głowy tylko jedno zdanie

-O matko!

     Jakbym nie chciał na nich patrzeć i brać poprawek na cywilizowany świat,  to chłopaki z Olimpii Grudziądz, która podbijała w tym czasie okręgową ligę kujawsko-pomorsko- wielkopolską, roznieśliby tych grajków w proch i pył.

    Ale był tam jeden koleś godny uwagi. Niski murzynek dość solidnie zbudowany. Widać było, że choć młody ma wiele do powiedzenia i o dziwo wszyscy go słuchają. Podczas gierek na małym boisku czyścił całą lewą stronę boiska, ale dośrodkowania to miał jak baba z wesela. Pomyślałem sobie kto może wystawiać takiego ziomka na lewej flance? No chyba, że nie ma lepszych. Ale przecież zawsze się znajdzie ktoś kto potrafi wrzucić piłkę w pole 10 na 10 metrów. Tylko ślepy by nie potrafił... albo ten murzynek.

     Chłopaki pokopali jeszcze jakiś kwadrans i zniknęli mi z oczu. Nie pozostało nic innego jak udać się w drogę powrotną do mojej piwnicy, która miała się okazać moim domem nie miesiąc ani dwa. Ale cały rok (sezon). Jak kto woli...