- 11 czerwca 2011 roku zostałeś managerem Wicemistrza Polski z Wrocławia. Dość niespodziewana decyzja zarządu po „osiągnięcia cudu" z tym zespołem przez trenera Lenczyka. Była presja?

- Presji nie było, lubię wyzwania, napędzają mnie. Co do trenera Lenczyka - nie będę się zagłębiał w kulisy jego zwolnienia czy też rezygnacji, nie interesowało mnie to - widziałem swoją szansę i chciałem ją wykorzystać.

- Mówiło się o powrocie Tarasiewicza, wymieniany był też Janas, a tymczasem stanowisko objął niedoświadczony Polski manager. Dlaczego?

- O to należy pytać działaczy. Mnie pozostaje się tylko cieszyć z tego, że stanowisko zostało powierzone właśnie mnie, staże w Barcelonie i w Manchesterze, chyba nie poszły na marne (He He He).

- Nie ma co ukrywać perspektywy w Śląsku były niezwykle ciekawe - eliminacje pucharów, nowy stadion, dobry zespół tworzący kolektyw, może być lepiej w Polskiej lidze?

- Nie ma co ukrywać, że zapowiadało się ciekawie.

- Skład dosyć szeroki, po co transfery?

- Szeroki aczkolwiek kilka luk trzeba było wypełnić i stąd moje posunięcia na rynku transferowym.

- Dosyć dużo wydaliście pieniędzy przed rundą jesienną. Chociaż trafnie?

- To nie jest tak, że od razu wszystkie pieniądze zostały przelane na konta rywali, moi zawodnicy musieli spełnić różne klauzule po których wysłaliśmy resztę pieniędzy za ich transfery. Za część z nowych zawodników będziemy musieli jeszcze zapłacić ale nie będę się rozczulał nad kwotami. Przecież wyniki są ważniejsze prawda?

- Oczywiście, zacznijmy od sparingów.

- Rozegraliśmy zaledwie 3 spotkania, gdyż szybko zbliżały się eliminacje LE:

1.       MKS Kluczbork - Śląsk Wrocław 0:2 (Mila, Kaźmierczak)

2.       Pelikan Łowicz - Śląsk Wrocław 0:2 (Gikiewicz, Makuszewski)

3.       MKS Oława - Śląsk Wrocław 0:7 (Celeban, 2x Voskamp, Kaźmierczak, Sobota, Janoszka, Makuszewski)

- Po sparingach czas na podbój Europy

- Nie przesadzajmy z tym podbojem, szło nam co prawda naprawdę nieźle:

- Przed meczami z AZ czekała Cię inauguracja ligi.

- Mecz na Oporowskiej, wreszcie pierwszy przeciwnik ligowy, zapowiadało się ciekawie. Cieszy fakt, że nie zawiedliśmy naszych kibiców. I zwyciężyliśmy 2:1 z Ruchem po golach Mili i Celebana. Reszta wyników prezentowała się następująco:

Cracovia - Śląsk Wrocław 1:3 (Kaźmierczak, Sobota)

Śląsk Wrocław - Legia Warszawa 1:0 (Gikiewicz)

- Po wspaniałych występach w eliminacjach LE przyszedł czas na pierwszy pojedynek grupowy w ramach LE - przeciwnik PAOK Saloniki

- Niestety mecz niezbyt udany dla nas - porażka 1:2 (Diaz)

Potem było już tylko lepiej:

- 2 pkt w LE, na wiosnę niestety nie widzieliśmy Was w fazie pucharowej

- Cóż, nie powtórzyliśmy sukcesu Lecha Poznań, jestem jednak zadowolony z moich zawodników, już sam awans do fazy grupowej uważam za spory sukces, mieliśmy dzięki temu możliwość rozegrania 6 naprawdę fajnych spotkań w LE, zawodnicy zebrali doświadczenie i sądzę, że łatwiej będzie im walczyć w eliminacjach LM przed nadchodzącym sezonem.

- Spokojnie Marcin, do tego tematu jeszcze dojdziemy. W połowie sezonu zajmowaliście 1 pozycje i mieliście 5 punktów przewagi nad drugą Wisłą.

- To prawda, sezon układał się nam znakomicie, bałem się, że przerwa zimowa wytrąci nas z rytmu i przestaniemy zdobywać punkty a co za tym idzie podzielimy los Jagielloni, która sezon wcześniej też była na 1 miejscu a jak skończyła każdy z nas wie.

- Stąd transfery, chcieliście iść na mistrza a sprzedaliście Diaza i Spahića?

Z klubu:

Do klubu:

- Diaz spisywał się u nas dosyć słabo - strzelił 3 bramki w 13 meczach, za kontuzjowanego Voskampa grywał Gikiewicz i spisywał się wybornie - 15 meczy i 8 goli.

- Później jednak doznał kontuzji, która wykluczyła go do końca sezonu

- Niestety, nasza sytuacja w linii ataku nie wyglądała za wesoło - zwyżkę formy mieli natomiast Sobota i Ćwielong i to oni zdobywali większość goli.

- I przyszła runda wiosenna...

- Dobre wyniki na szczęście udało się utrzymać, Mistrzostwo Polski dla WROCŁAWIAN!

- Chwileczkę, widzę, że radość jest ogromna, a jak Wam szło w Pucharze Polski?

- Tam szansę dostawali zawodnicy rezerwowi oraz niełapiący się na ławkę rezerwowych, wynik - ćwierćfinał - wg. mnie i tak całkiem nieźle.

- Liga Mistrzów dla Wrocławia?

- Kto wie, kto wie.. a tak na serio czeka nas ciężka walka o awans do LM. Mam nadzieję, że nasze mecze zaczną przyciągać jeszcze więcej kibiców na ten piękny stadion, bo obecnie przychodzi na niego mniej niż 20 tysięcy.

- Największe rozczarowanie sezonu?

- Prześladujące nas kontuzje, nie króciutkie lecz te długie typu 6 miesięcy Gikiewicza.

- Największa niespodzianka w drużynie? Waldek Sobota? (28 meczy, 13 goli, 11 asyst)

- Owszem, Waldek pokazał znakomitą formę, Franek Smuda obserwował go, lecz chciałbym podkreślić, że bez pracy innych zawodników Waldek nie zostałby naszym najlepszym strzelcem sezonu.

- Nagroda Managera Roku cieszy?

- Oczywiście, jest to pewna forma docenienia mnie, największą wagę przywiązuję jednak do sukcesu drużyny.

- 5 zawodników w 11-stce sezonu - dużo czy za mało? (Dudu, Madera, Ćwielong, Mila, Sobota)

- Będziemy dążyć do tego by w przyszłym roku by ta 11-stka była złożona tylko z naszych zawodników (śmiech).

- A jak wyglądała przeważnie 11-stka Śląska?

- W drugiej rundzie sezonu mniej więcej tak: Kelemen - Jędrzejczyk, Celeban, Madera, Dudu - Elsner - Mila, Kaźmierczak - Sobota, Ćwielong - Voskamp

Co do pierwszej połowy sezonu -zamiast Dudu grał Spahić a zamiast Voskampa Gikiewicz.

- Jakie plany transferowe na nowy sezon?

- Chwileczkę, o tym pogadamy za rok... jeśli jeszcze będę trenerem Śląska (śmiech). Mogę zdradzić, że zarząd póki co udostępnił na transfery 6,8 mln zł. Kibice Śląska - bądźcie czujni, spodziewajcie się transferów, ten sezon będzie znowu nasz!

- Dzięki za wywiad.