Informacje o blogu

Jak Feniks z popiołów?

VfL Wolfsburg

1. Bundesliga

Niemcy, 2020/2021

Ten manifest użytkownika Gilbert przeczytało już 1621 czytelników!
Łącznie swój komentarz zostawiło 0 z nich.

Pokaż notki z kategorii:

MÓJ BLOG

Na rozstaju dróg? [#107]04.08.2012 22:00, @Gilbert

9


Czyżby przygoda Gilberta na Klimowicz Park dobiegała powoli końca? To pytanie coraz częściej słychać już nie tylko w Wolfsburgu, ale i w innych zakątkach Niemiec jak i całej Europy. Podobno zawodnicy są już zmęczeni trenerem, a on zawodnikami. Potwierdzeniem tej tezy ma być słaba gra zespołu, pomimo (co wydaje się zaskakujące) nadal dobrych wyników. Polskiemu managerowi przypięto łatkę „cudotwórcy”. Kiedy spojrzy się na jego całą karierę rzeczywiście trzeba przyznać, że wyniki ma imponujące. Wyciągnięcie Gwardii Warszawa na sam szczyt polskiej piłki, w rok zdobyte mistrzostwo ze szkockim Aberdeen, a teraz zdominowanie Bundesligi z Wolfsburgiem. Niektórym wydaje się jednak, że ta dominacja dość szybko dobiega końca.
 
Prowadzone przez Gilberta ekipy potrafią grać piękny ofensywny futbol. To właśnie dzięki temu polski trener jest tak ceniony w piłkarskim świecie. Tak właśnie prezentował się również zespół Wilków w ciągu ostatnich dwóch sezonów. Obecny rok to jednak zupełnie inna bajka. Początek rozgrywek nie zwiastował nadchodzących problemów. Łatwe zwycięstwa nad Weiden w Pucharze Niemiec oraz Werderem Brema na inaugurację ligi można teraz określić jako miłe złego początki. Każdy kolejny pojedynek to pokaz nonszalancji, a czasami i bezradności. Apogeum nastąpiło na Allianz-Arena, gdy VfL przegrał z Bayernem, a po meczu posypały się kary dla zawodników.
 
Gilbert zawsze budował kolektyw. Niekoniecznie musieli to być najlepsi piłkarze, nie to się liczyło. Liczył się zespół, drużyna, która stawała się wielką rodziną. Tym razem chyba o tym ktoś zapomniał. Do Wolfsburga sprowadzone zostały wielkie indywidualności, które jednak nie koniecznie potrafią wspólnie walczyć o nałożone cele. Alexandre Sosa, Lionel Garat, Iranildo, Gonzalo Peralta, Momcilo Radakovic. Z pewnością nie można im odmówić umiejętności, ale nie koniecznie przekłada się to na efektywność, czy wręcz atmosferę w drużynie. Co gorsza, wydaje się, że dotychczasowi gracze też się w tym wszystkim pogubili. Wystarczy popatrzeć na Claudiu Panait, króla strzelców ubiegłego sezonu, który nie potrafi się odnaleźć na boisku.
 
Nie dziwi nikogo, że na Klimowicz Park huczy od plotek. Betis, Espanyol, Valencia, Sunderland czy nawet Vasco da Gama to nazwy klubów, z którymi łączy się Gilberta. To ma być jego ostatni sezon w niemieckiej piłce. Nikt bowiem na poważnie nie bierze sygnałów, że jego nowym klubem mógłby być Bayern Monachium. Kibice Wolfsburga takiej zmiany nigdy by mu nie wybaczyli, a polski manager od zawsze cenił sobie zdanie fanów. Pozostaje mu jedynie walczyć o jak najlepszy wynik w obecnym roku. Mistrzostwo oczywiście jest możliwe, ale wydaje się mało prawdopodobne. Przynajmniej nie z taką grą.
 
Po słabym występie reprezentacji Serbii, która wymęczyła jednobramkowe zwycięstwo z Cyprem Gilbert wrócił razem z Wilkami na krajowe boiska. Poczynania zawodników znów wyglądały tak samo. Przede wszystkim brakowało skuteczności, gdyby choć jedna sytuacja została wykorzystana to 12 września Wolfsburg prowadziłby na swoim obiekcie z Borussią Dortmund na początku meczu, było tymczasem odwrotnie. Mina Polaka siedzącego na ławce trenerskiej mówiła wszystko. Zanotował coś w swoim notesie, co też nie uszło uwadze samych piłkarzy przebywających na murawie, którzy raźniej ruszyli do ataków na bramkę BVB. Nie wiele jednak z nich wynikało. Przynajmniej do momentu, gdy cudownym podaniem popisał się Panait. Dobrze, że przynajmniej swoją niemoc strzelecką rekompensuje asystami. Bekking, który znalazł się sam na sam z bramkarzem płaskim strzałem pokonał golkipera gości i był remis. W przerwie spotkania w szatni Wilków musiało dojść do ostrych rozmów, bo na drugą połowę wyszła zupełnie inna ekipa VfL. Borussia była bezradna, Wolfsburg dominował. Niecały kwadrans gry wystarczył by Sadakov dwukrotnie umieścił piłkę w bramce strzeżonej przez Tiago Régisa. Problem w tym, że od tego momentu gospodarze całkowicie stanęli. To jest właśnie mankament podopiecznych Gilberta w obecnym sezonie. Brak umiejętności kontroli gry. Teraz BVB przejęła inicjatywę, co ostatecznie skończyło się strzeloną bramką na osiem minut przed końcem meczu, co sprawiło, że w końcówce mieliśmy jeszcze wiele emocji, dla VfL zupełnie niepotrzebnych. Ostatecznie rezultat się nie zmienił, Wilki wygrały 3:2, ale postawa piłkarzy budziła wiele zastrzeżeń. Pomimo kolejnych trzech punktów manager zespołu nie miał zbyt wesołej miny.
 
Ciężko było o optymizm przed pierwszym pojedynkiem w Lidze Mistrzów. Na Klimowicz Park przyjechała drużyna uważana za najlepszą w Grupie E – „The Citizens”. Piłkarze Manchesteru City mieli do wyrównania rachunki z ekipą Wilków, to właśnie ta para rywalizowała w 1/8 finału Champions League wiosną tego roku. Po zwycięstwie 2:1 w Niemczech i porażce 2:3 na Rösler Stadium to mistrzowie Bundesligi awansowali do dalszej fazy. Jednak z formą jaką obecnie prezentują piłkarze VfL nikt nie dawał im większych szans na sukces. Gilbert tymczasem zaczął wykonywać nerwowe ruchy starając się powrócić do stylu gry z zeszłego roku. Na mecz z City zmieniona została taktyka, by lepiej wykorzystać umiejętności Garata, który cały czas jest uważany za kluczowego gracza Wilków. Grający do tej pory czwórką obrońców Wolfsburg ograniczył ich liczbę do trzech przesuwając jednego z nich na pozycję defensywnego pomocnika – był nim właśnie Francuz. Jednak niczym szczególnym w tym spotkaniu się nie wyróżnił, ale źle też nie było. Natomiast z pewnością taka roszada zaskoczyła trochę ekipę gości, którzy byli dość nieporadni w swoich atakach. Gospodarze pomimo defensywnego nastawienia przeważali w tym meczu, ale powolne tempo rozgrywania akcji powodowało, że dużo z nich rozbijało się o obronę „The Citizens” i trzeba było je zaczynać od nowa. W sześćdziesiątej trzeciej minucie kolejny atak pozycyjny zakończył się jednak sukcesem. Podanie w pole karne wykorzystał Lemrabet. Okazało się, że była to jedyna bramka w tej potyczce i na inaugurację Ligi Mistrzów Wolfsburg wygrał z Manchesterem City 1:0. Prawdziwą sensacją zakończył się drugi mecz w tej grupie, gdzie FC Basel pokonało PSV 2:0. Zwycięstwo cieszyło, styl gry na pewno bardziej niż w poprzednim spotkaniu, ale do ideału jeszcze daleko.
 
Spotkania z początku sezonu mogły przyprawić niektórych kibiców o mocniejsze bicie serca. Huśtawka nastrojów tym razem osiągnęła ten górny poziom, bo kilka kolejnych pojedynków Wolfsburg rozgrywał o wiele lepiej, choć nie można powiedzieć, że dobrze. Tak było również w Leverkusen. W meczu na Stadionie Miejskim Gilbert wystawił rezerwowy skład przygotowując się do potyczki w trzeciej rundzie Pucharu Niemiec z Bayernem Monachium. Aptekarze fatalnie rozpoczęli obecny sezon i obecnie znajdują się w dolnej części tabeli na miejscu w pobliżu strefy spadkowej. Różnicę klas było widać w tym meczu, dodatkowo znów Sadakov błysnął swym instynktem strzeleckim powiększając swój dorobek o kolejne dwie bramki. Piłkarzem tego widowiska został jednak Gauthier Mahoto, który zaliczył dwie asysty i sam był autorem jednego z goli. Wynik 4:0 nikogo nie zdziwił i dał potężnego kopa piłkarzom Wilków tuż przed pojedynkiem z Bawarczykami.
 
Pierwsze zetknięcie w obecnym sezonie z Bayernem skończyło się wręcz katastrofą. Fatalna gra, marnowane na potęgę dogodne sytuacje skończyły się porażką na Allianz-Arena w ligowym spotkaniu. Wolfsburg chciał się zrewanżować w DFB Pokal, pomimo że znów trzeba było grać na terenie rywala. Gospodarze co roku zapowiadają walkę o najwyższe cele, ale co roku na zapowiedziach się kończy. Pokonanie VfL wpłynęło jednak pozytywnie na Bayern, nic więc dziwnego, że wszyscy oczekiwali powtórki wyniku z pierwszej rywalizacji. Niestety dla kibiców bawarskiego klubu spotkanie rozpoczęło się najgorzej jak tylko mogło. Wystarczyły zaledwie dwie minuty, by Ilko Matev strzałem zza pola karnego otworzył wynik. W tym samym momencie Wolfsburg zrobił jednak coś, do czego kompletnie nas nie przyzwyczaił – cofnął się do obrony celem utrzymania rezultatu. W zeszłym sezonie coś takiego byłoby nie do pomyślenia. Nic więc dziwnego, że Bawarczycy przycisnęli i wreszcie dopięli swego. Gdy zrobiło się 1:1 wydawało się, że podopiecznych Gilberta czeka kolejna porażka. Szczęście im jednak dopisało. Minęły zaledwie dwie minuty i fatalny błąd przy wyprowadzaniu piłki wykorzystali Bilic do spółki z Matevem i ten drugi znów wyprowadził swoją drużynę na prowadzenie. I ponownie VfL cofnęło się oddając pole Bayernowi. Przewaga gospodarzy była coraz większa, ale nie przekładało się to tym razem na zmianę wyniku. Ostatnie minuty to już szturm na bramkę Szczęsnego, ale coś za coś. Kompletnie odsłonięte tyły pozwoliły piłkarzom Wilków na wyprowadzenie kontry, która definitywnie zakończyła sprawę awansu. Zwycięstwo 3:1 cieszyło jeśli chodzi o rezultat, ale ciężko było doszukać się jakichś pozytywów w grze obrońców trofeum. Fanom Gilberta i jego zespołu jednak to nie przeszkadzało – wygrana to wygrana. W czwartej rundzie na Klimowicz Park dojdzie do pojedynku z drugoligowym Hannoverem 96, czyli lokalnym rywalem.
 
Drużyna Koblencji nieprzerwanie od sezonu 2015/16 gra w Bundeslidze, ale praktycznie za każdym razem musi bronić się przed spadkiem. Nie inaczej będzie i w tym roku, więc w każdym spotkaniu czeka ich ciężka walka o punkty. Na Klimowicz Park nikt nie dawał im najmniejszych szans, nawet gdy Gilbert posłał na boisko zmienników. Tym większy szok przeżyli wszyscy, gdy w osiemnastej minucie Júlio César wyprowadził gości na prowadzenie. Wściekłości Gilberta nie da się po prostu opisać, a ci, którzy potrafią czytać z ruchu ust z pewnością wyłapali serię przekleństw. Do tego momentu piłkarze Wilków grali bardzo słabo jakby oczekiwali, że bramka sama się strzeli. Co gorsza stracony gol nie przebudził gospodarzy. Trochę szczęśliwie na przerwę schodzili już jednak przy wyniku remisowym, po bramce Chatzifountasa zdobytej bezpośrednio z rzutu wolnego. Gdy sędzia kończył pierwszą połowę Gilberta nie było już na ławce, był w szatni. Strach pomyśleć co się tam działo, ale biorąc pod uwagę jak wyglądało drugie czterdzieści pięć minut miłych słów nikt tam nie usłyszał. O wściekłości managera może też świadczyć fakt, że już w przerwie wymienił trzech piłkarzy, co w ogóle mu się nie zdarza. Nikt nie pisnął słowa jak wyglądało te piętnaście minut w szatni Wilków, ale efekty były piorunujące. Po zaledwie kwadransie gry od wznowienia wynik brzmiał już 4:1. Tyle, że wtedy znów tempo siadło, a zawodnicy w zielono-białych koszulkach zamiast grać w piłkę zaczęli się bawić. Gdy Koblencja znów zaczęła zagrażać bramce Benaglio na ławce trenerskiej Wilków ponownie się zakotłowało. Reprymenda Gilberta po raz kolejny odniosła skutek, a to, co wydarzyło się w ostatnich dziesięciu minutach meczu przejdzie wręcz do historii. Osiemdziesiąta pierwsza minuta, Mahoto uderza z ponad trzydziestu metrów – 5:1. Cztery minuty później Mahoto wycofuje piłkę na szesnasty metr, a atomowym strzałem popisuje się Chatzifountas – 6:1. Mija kilkadziesiąt sekund, Mahoto zagrywa wspaniałym lobem futbolówkę do Panait, który wpada w pole karne i zostaje ścięty przez Radosława Mikołajczaka. Polak wylatuje z boiska za drugą żółtą kartkę, a rzut karny wykonuje Chatzifountas, wyraźnie polujący na hattricka. Grek bez problemu zmylił bramkarza, ale trafił w słupek… na jego szczęście piłka wróciła wprost pod jego nogę i bez przeszkód dobił ją do praktycznie pustej bramki – 7:1. Jeszcze tylko w ostatniej akcji Garat dograł idealnie w tempo do Sadakova, ten pokonał Ralfa Fährmanna i stało się – zwycięstwo 8:1 jest największą wygraną w historii VfL Wolfsburg, jak i całej Bundesligi. Jest to również rekord dla klubu jeśli chodzi o ilość bramek w meczu ligowym. Z pewnością ojcem tego sukcesu jest Gilbert, bo bez niego ten pojedynek mógł skończyć się zupełnie inaczej. Wynik okazały, ale Wilkom nadal brakuje stabilizacji w grze.
 
Historyczna wiktoria nadeszła w najlepszym możliwym momencie, tuż przed wyjazdowym spotkaniem z PSV w Lidze Mistrzów. Holendrzy po sensacyjnej porażce w pierwszej kolejce stanęli przed trudnym wyzwaniem, tego meczu po prostu nie mogli przegrać. W Wolfsburgu, pomimo gry nie do końca spełniającej oczekiwania, humory dopisywały, wyniki wprawiały włodarzy klubu i kibiców w zadowolenie. W początkowej fazie spotkania gra była bardzo wyrównana. Obie drużyny potrafiły stworzyć sobie sytuacje, po których mogły paść bramki, ale utrzymywał się bezbramkowy remis. Sytuacja zmieniła się na około dziesięć minut przed przerwą. Iranildo zagrał piłkę do wracającego ze spalonego Mateva, gracze PSV nie zareagowali uważając, że Bułgar rzeczywiście jest na pozycji spalonej i sędzia zaraz gwizdnie. Nic takiego jednak się nie stało i Ilko Matev pewnie pokonał bramkarza gospodarzy, którzy nie ukrywali swej wściekłości z powodu takiego obrotu sprawy. Powtórki zresztą pokazały, że mieli rację. Bramka została jednak uznana i pierwsza połowa skończyła się jednobramkowym prowadzeniem Wilków. Pomimo niekorzystnego rezultatu Holendrzy nie potrafili odmienić losów meczu. Zawodnicy VfL bardzo mądrze prowadzili grę, po raz pierwszy od naprawdę długiego czasu. W końcu był to w ich wykonaniu pojedynek, do którego nie można się było przyczepić. Dodatkowo na kwadrans przed końcem fantastyczne dośrodkowanie z rzutu wolnego na bramkę zamienił Radakovic i było jasne, że Wolfsburg odniesie drugie zwycięstwo w Champions League. Ostatecznie skończyło się na 3:0, gdy w doliczonym czasie gry Matev wykorzystał błąd obrońców rywali. W drugim spotkaniu Manchester City bez większych problemów pokonał 3:1 FC Basel.
 
Simon Cziommer jest zaledwie o 2,5 miesiąca starszy od Gilberta i coraz częściej jest do niego porównywany. Nie ma na koncie co prawda jeszcze takich sukcesów, ale jest nazywany nadzieją niemieckiej myśli trenerskiej. Chociaż nic nie wskazywało na taki rozwój sytuacji. Piłkarzem był co najwyżej przeciętnym, zdecydowaną większość swojej kariery spędził w Holandii, a zakończył ją w Austrii. Przez rok będąc wypożyczonym do Schalke rozegrał w Bundeslidze zaledwie dwa spotkania. W 2012 roku rozpoczął swoją karierę trenerską, oczywiście od samych dołów. Przez rok trenował juniorów w TSV 1860 Monachium, następnie również przez rok takie same zajęcia prowadził w Schalke 04. Pierwsze znaczące wydarzenie miało miejsce w lipcu 2014 roku, gdy Cziommer został trenerem pierwszego zespołu Herthy BSC. Pierwsze samodzielne stanowisko managera dostał w marcu 2016 roku. Jednak przez dwa lata pobytu w drugoligowym Eintrachcie Braunschweig niczym szczególnym się nie zasłużył. Właśnie w marcu 2018 roku nastąpił przełom w jego karierze – został managerem Bayernu Monachium. Było to jednak zbyt duże wyzwanie i po zaledwie 245 dniach pożegnał się z Bawarczykami. Aż do maja 2019 roku był bezrobotny, ale od tamtego czasu prowadzi Eintracht Frankfurt i wydaje się, że w tym klubie czuje się jak ryba w wodzie. Wystarczył mu zaledwie jeden sezon, by z przeciętną ekipą zakończyć sezon na najniższym stopniu podium. Obecnie jego klub również należy do czołówki Bundesligi. Tuż przed przerwą na mecze reprezentacji to właśnie podopieczni Cziommera gościli u siebie ekipę Gilberta. Wolfsburg był na fali, seria zwycięstw wywindowała morale, co okazało się zgubne. Piłkarze Wilków w tym sezonie nad wyraz często prezentują lekceważenie wobec rywali. Tak właśnie było i we Frankfurcie. Przez cały mecz goście ani razu nie zagrozili poważnie bramce Jensa Merka. To gospodarze byli stroną przeważającą i spokojnie kontrolowali wydarzenia na boisku po szybko strzelonej bramce. Przegrana 0:1 na pewno zabolała managera VfL, tym bardziej, że znów na mecze Serbii poleci bezpośrednio po porażce swojego klubu. Wolfsburg utrzymał prowadzenie w tabeli, ale Eintracht zrównał się z nimi punktami, obie ekipy mają ich po osiemnaście. Co ciekawe zespół Cziommera nie przegrał jeszcze spotkania w tym sezonie jako jedyny z całej ligi. W górze tabeli panuje dość duży tłok. Zaledwie punkt za liderami są piłkarze Schalke, o dwa oczka mniej mają ekipy Borussii Dortmund i HSV. Wydaje się więc, że obecny sezon będzie zupełnie odmienny od poprzedniego, gdy piłkarze Wilków błyskawicznie odskoczyli całej stawce. Ale czy nastąpi zmiana na fotelu Mistrza?
 
To jedne z licznych pytań, które już padają z ust osób interesujących się niemiecką piłką. To pokazuje jak bardzo Niemcy boją się dominacji klubu spod znaku Volkswagena. VfL przecież prowadzi w tabeli, przegrał zaledwie dwa razy w ośmiu ligowych spotkaniach, a już z nadzieją niektórzy wyczekują nowego mistrza. Jest jednak za wcześnie by wyciągać jakieś wnioski, na obecnym etapie jest to raczej wróżenie z fusów, chociaż fani Gilberta oczywiście nie dopuszczają do siebie myśli, by ten nie zdobył kolejnego tytułu.
 
Ważniejszym jest jednak pytanie – co dalej? Niezależnie od tego czy Wolfsburg po raz trzeci z rzędu wygra ligę czy też nie, pod wielkim znakiem zapytania należy postawić przyszłość polskiego managera na Klimowicz Park. Kontrakt Gilberta jest ważny do czerwca 2022 roku, ale nie wiele osób wierzy, że zostanie wypełniony do końca. Obecny manager Wilków jest osobą ambitną i kolejne tytuły na niemieckich boiskach z pewnością nie będą na nim robić większego wrażenia. Tak samo było i w Gwardii. Tak, był tam aż osiem lat, ale tylko trzy w najwyższej klasie rozgrywkowej. Dwukrotne mistrzostwo Polski, wprowadzenie klubu do Champions League było tak naprawdę wszystkim co można było tam osiągnąć. Obecny sezon ma być dla niego testem co jest w stanie osiągnąć z VfL na europejskich boiskach. Po ćwierćfinale w zeszłej edycji ten wynik musi zostać poprawiony. Każdy inny rezultat Gilbert z pewnością odbierze jako porażkę, brak rozwoju. A trzeba przyznać, że zespół mocno się zmienił. Wydaje się, że tylko półfinał Ligi Mistrzów zatrzyma Polaka na dłużej w klubie, z którym wtedy za rok mógłby powalczyć o wywalczenie tego trofeum. A co, jeśli nie?
 
Scenariuszy dalszego rozwoju sytuacji jest wiele. Najmniej prawdopodobne jest pozostanie w Niemczech. Nie ma tu dla niego klubów, które warto by objąć. Poza tym skoro z najlepszą obecnie jedenastką Bundesligi zdobywa wszystko, to co miałby robić w innym klubie? Najwięcej możliwości dają Anglia oraz Hiszpania. Gilbert ma rękę do prowadzenia zespołów, które za faworytów nie uchodzą. Robi z nich potęgi na krajowych podwórkach i próbuje podbijać Europę. Dlatego nie oczekiwałbym go w takich zespołach jak Manchester United, Arsenal, Liverpool, Real Madryt, FC Barcelona. To nie jego klimaty. On z chęcią rzuciłby im wyzwanie prowadząc zespół słabszy, ale perspektywiczny. Czy tak się stanie?
 
Na te pytanie długo jeszcze nie poznamy odpowiedzi. Nawet jeśli Gilbert już będzie wiedział, albo nawet już wie, jaki będzie jego dalszy los na Klimowicz Park z pewnością dowiemy się tego w ostatnim możliwym momencie. Jak sam mówi ma teraz do wykonania pracę z Wolfsburgiem i na tym się musi skupić. No i na Serbii… To właśnie z tą kadrą narodową spędzi najbliższe dni. Po Cyprze przyszła kolej na Szwecję i Norwegię. To będą bardzo ciężkie pojedynki dla Mistrzów Świata i Gilbert z pewnością zdaje sobie z tego sprawę. A nam pozostaje czekać, co zrobi manager zwany „cudotwórcą”…
 
 
                                                                                                             Óscar Campillo

Słowa kluczowe: FM 2010 Niemcy 1. Bundesliga VfL Wolfsburg 2020/2021 Gilbert Serbia Wilki Wolfsburg

Komentarze (0)

Możliwość komentowania tylko dla zarejestrowanych użytkowników.
Nie masz konta? Zarejestruj się.

Drogi Rewolucjonisto, prosimy o przestrzeganie regulaminu i zapoznanie się z FAQ

Reklama

Rewolucjonista

Gilbert Aby subskrybować zaloguj się Aby subskrybować zaloguj się

Gilbert

Ostatnio online: 16.12 o 22:46

Towarzysze (0)

Komentarze (0)

Manifesty (171)

Kariery (0)

Depesze (0)

eFeMoty (0)

FM TV (0)

Galeria (0)

Ostatnie notki

Reklama

Blogi - manifesty

Manifesty polecane przez Redakcję
Najnowsze manifesty użytkowników

Szukaj nas w sieci

Zobacz także

FM REVOLUTION - OFICJALNA STRONA SERII FOOTBALL MANAGER W POLSCE
Największa polska społeczność Ponad 70 tysięcy zarejestrowanych użytkowników nie może się mylić!
Polska Liga Update Plik dodający do Football Managera opcję gry w niższych ligach polskich!
FM Revolution Cut-Out Megapack Największy, w pełni dostępny zestaw zdjęć piłkarzy do Football Managera.
Aktualizacje i dodatki Uaktualnienia, nowe grywalne kraje i inne nowości ze światowej sceny.
Talenty do Football Managera Znajdziesz u nas setki nazwisk wonderkidów. Sprawdź je wszystkie!
Polska baza danych - dyskusja Masz uwagi do jakości wykonania Ekstraklasy lub 1. ligi? Napisz tutaj!
UŻYTKOWNICY ONLINE

448 online, w tym 0 zalogowanych, 448 gości, 0 ukrytych

Urodziny obchodzą dziś:


Wszystkiego najlepszego!
WIĘCEJ O NAS
Facebook
Twitter
YouTube
Twitch.tv
RSS
Współpraca: czesciAuto24.Pl
Projekt: Karol Cłapa Wykonanie: F3 Group
Copyright © 2002-2024 by FM Revolution
[x]Informujemy, że ta strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z polityką plików cookies. W każdym czasie możesz określić w swojej przeglądarce warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies.