[5/34] KSZO Ostrowiec (14) - Lech Zryw (4) 1:5 (Gortowski 35 - Szczoczarz 20, 53, Obua 26, Bubnowicz sam. 28, Gorszkow 78)
Kieszek 8 - Gudewicz 9, Woropajew 8, Gorszkow 8, Krysiński 8 - Barilko 10, Metz 8 (61. Stróż 7), Husejko 8 (61. Starowicz 8) - Szczoczarz 9 (61. Kurowski 7), Obua 9
Piękny mecz na wyjeździe z bardzo groźną ekipą KSZO. Przeciwko swojej byłej ekipie wybornie spisali się Kosiorowski i Woropajew. Dwie ważne bramki Szczoczarza. Martwi kolejna kontuzja po Iwanie i Łatkowskim, grać nie może Krysiński.

[6/34] Lech Zryw (2) - Podbeskidzie Bielsko-Biała (11) 6:0 (Szczoczarz 25, 61, Obua 29, 68, 90, Barilko 82)
Kieszek 9 - Starowicz 9, Woropajew 8, Gorszkow 8 - Barilko 10 - Gudewicz 8, Metz 8 (64. Stróż 7), Husejko 8, Kosiorowski 10 - Szczoczarz 10 (64. Kurowski 8), Obua 10
I co ja mam powiedzieć? Po meczu nie mogłem zrobić nic innego jak tylko stanąć i bić chłopakom brawo! Zasłużyli na to jak nikt inny! Spisywani na straty. mimo to pokonaliśmy i zniszczyliśmy Podbeskidzie! Mecz zaczęliśmy 3-1-4-2, z Barilko jako DP, jak widać ten manewr taktyczny przyniósł skutek! Mimo faktu posiadania na ławce tylko trzech rezerwowych. Aby mieć jakiś wybór wzmocniłem kadrę czterema zawdnikami, którzy trafili do Zielonej Góry na zasanie wypożyczenia mowa tu o Bartoszu Kaszubie, Pawle Krótkim, Adamie Mostowskim i Krzysztofie Sikorze.

[7/34] Górnik Łęczna (10) - Lech Zryw (1) 2:2 (Wiśniewiski 25,49 - Barilko 11, Obua 30)
Kieszek 7 - Starowicz 7, Woropajew 6, Gorszkow 7 - Barilko 8 - Gudewicz 7, Metz 7 (63. Krótki 7), Husejko 8, Kosiorowski 7 (63. Sikora 6 ż) - Szczoczarz 6 (63. Kurowski 6), Obua 8
Dwa razy prowadzić i dwa razy tracić bramki to bardzo boli, nie mamy zamiaru się dołować bo punkt zdobyty na wyjeździe zawsze cieszy!

W związku z świetną postawą zespołu z Zielonej Góry do Winnego Grodu przyjechała ekipa reporterska z fachowego tygodnika "Piłka Nożna" oto co o nas napisali:
Genialny beniaminek
Do tej pory największym sukcesem piłkarskiej Zielonej Góry był awans do 1/4 Pucharu Polski w sezonie 1986/87. Na pierwszoligowych boiskach nie jest zupełnym nowicjuszem, przed tym sezonem zielonogórski zespół spędził w tej klasie rozgrywkowej już sześć sezonów. Ostatni raz działo się to w sezonie 98/99. Teraz w Zielonej Górze nadchodzą nowe czasy pod wodzą Krzysztofa Wesleya zespół Lecha Zrywu wyrasta na prawdziwą rewelację tegorocznego sezonu. Nasz reporter przeprowadził wywiad z młodym trenerem:
- Witam Trenerze.
- Dzień dobry.
- Na początek może spytam o co walczy ekipa Lecha Zrywu w tym sezonie?
- Cele. mimo świetnego startu. pozostały te same, czyli walka o utrzymanie. Głównym celem jest utrzymanie, a wszystko co będzie ponad to jest na wielki plus.
- Za pomocą jakiego klucza dobierał Pan zawodników do swojej ekipy?
- Każdy zawodnik był przez nas sprawdzony, nie chcieliśmy przypadkowych graczy z wielką pensją. Jeden z naszych graczy Maciek Mysiak już został wypromowany do Ekstraklasy, gra w Bełchatowie, a po sezonie mam nadzieję, że wróci do Zielonej Góry. O kolejnych zawodników także kluby z Ekstraklasy się dopytują.
- O kogo?
- Adrian Gudewicz wpadł w oko kilku klubom, mogę takze potwierdzić, że o Łukasza Szczoczarza zapytuje Radomiak Radom, czyli beniaminek Estraklasy.
- Wasz zespół robi w tym roku niesamowitą furorę w I lidze, jak to się stało? Co jest kluczem do sukcesów?
- Odpowiedni piłkarze to wszystko czego potrzeba.
- A trener?
- Trener może tylko doradzić, wspomóc piłkarza wskazać mu drogę. To piłkarze grają i to oni mogą odnosić sukcesy.
- Co może Pan powiedzieć o swojej wizji futbolu? Co Pan chce stworzyć w Zielonej Górze?
- Moim marzeniem jest stworzenie w Polsce naszej wersji Szalonego Gangu. Zespołu, który nigdy nie odpuszcza i zawsze zostawia serce na boisku! Taki mam charakter i gra w Anglii utwierdziła mnie w przekonaniu, że dzięki takiej grze można osiągnąć wszystko.
- Tylko czy jest to możliwe?
- Nie ma rzeczy niemożliwych, niemożliwy kiedyś mi się wydawał powrót do Polski po tym czego tutaj doświadczyłem...
- Dlaczego Pan wrócił? Nie było pracy w Anglii?
- Była, działacze Carlisle chcieli, zebym pracował z dzieciakami w miejscowej akademii. Nie zdecydowałem się na to.
- Czemu?
- Ma Pan żonę?
- Mam.
- A dzieci?
- Jeszcze nie.
- Tak się składa, że mam kochającą żonę Angelikę i trójkę wspaniałych pociech. Każde z dzieci płynnie mówi po angielsku, jednak jesteśmy Polakami, chciałem posłać starszego syna do polskiej szkoły w Polsce. To był jeden z głównych powodów powrotu.
- A żona? Czy chciała zostawiać cały swój świat w Anglii? Swoje ulubione sklepy, koleżanki?
- Bardzo kocham swoją żonę jest zawsze dla mnie oparciem, wspierała mnie w najgorszych momentach i zawsze będę Jej wdzięczny za to. Jeśli Pan myśli, że Ona siedziała tam ze mną tylko dlatego, że miałem pieniądze to jest Pan w wielkim błędzie! Angelika to szalenie inteligentna kobieta, wspaniała matka, dobrze wykształcona i zaradna. Były momenty, że zarabiała więcej ode mnie, więc prosze tak nie mówić!
- Może skończmy z życiem prywatnym. Kto jest według Pana najważniejszym i najcenniejszym zawodnikiem biało-zielonych? Iwan, Gudewicz, Kieszek?
- Pewnie zaskoczę wszystkich Mario Barilko, on jest liderem, na boisku i poza nim. Nieformalny asystent. Wiele osób pytało się mnie po co sprowadzam dziadka i to z Urugwaju. Właśnie po to! Mario jest osobą, która ma niesamowite jaja nigdy nie odpuszcza. Miał kontrakt na rok, ale natychmiast go przedłużyłem, gdyż zasługuje na niego jak mało kto.
- A drugi z obcokrajowców Obua?
- David Obua jest aktualnym reprezentantem Ugandy, wyciągnęliśmy go za darmo z Kaizer Chiefs. Początki miał trudne lecz z każdym kolejnym dniem czuje się Zielonej Górze coraz lepiej. Najlepszym przykładem jest hat-trick z Podbeskidziem. Także uważam go za poważne wzmocnienie składu, osobę wyróżniającą się wśród moich piłkarzy.
- Rozumiem. Czy nie przeszkadza Panu w pracy, przeszłość ciągnąca się niemiłosiernie za Panem?
- Jaka przeszłość?
- Mecz Groclin - Legia 1/2 Pucharu Polski 96...
- Do czego Pan zmierza?
- Sprzedał Pan tamten mecz?
- Nigdy nie sprzedałem żadnego meczu, powtarzam żadnego! Mam czyste sumienie, mogę spojrzeć codziennie rano w lustro, mogę mówić swoim dzieciom, że ich tata był kopaczem piłki i zawsze dawał z siebie wszytko. Mogę mówić żonie, że Ją kocham i to jest szczere. Angelika była tam i widziała jak to wszystko wyglądało na boisku. Widziała także i niestety odczuwała jak ja to przeżywałem... Chcę się oczyścić z tych zarzutów, które cały czas się powiela mimo braku jakichkolwiek dowodów. W Anglii za pomówienie można pójść do więzienia, a Polska to nadal dziki kraj...
- Nadal bolą te teksty?
- Oczywiście, że bolą! Uważam, że nie ma nic gorszego, niż obrażanie mojej żony i dzieci cóż oni są winni?! Najlepszym rewanżem jest pokonanie ich ulubieńców na ich stadionie w ich świątyni. Ten ból obracam w złość sportową, staram się przelać ją na moich piłkarzy, nakręcić ich.
- Nadejdzie taki moment, że drużyna nie będzie chciała skoczyć za trenera w ogień. Co wtedy?
- Oczekuje, wsparcia piłkarzy i walki do utraty tchu, nie chcę dopuścić do sytuacji, gdy ktoś będzie grał na pół gwizdka, tacy zawodnicy są u mnie skreśleni!
- Dziękuje za wywiad.
- Ja również dziękuje!