90 minut z: Łukaszem Poradą

Lech w poprzednim sezonie, mimo dobrej gry, ostatecznie zajął dopiero trzecie miejsce w Ekstraklasie. Nowy trener Kolejorza, Łukasz Porada stoi przed sporym wyzwaniem. Jako debiutant musi zrobić wynik przynajmniej tak dobry jak jego poprzednik, Franciszek Smuda.

Rozmawia Adam Godlewski

- Jak się Pan czuje po zostaniu trenerem Lecha?

- Znakomicie, to od zawsze było jednym z moich marzeń - mówi Łukasz Porada - Dla mnie ta nominacja było sporym zaskoczeniem, gdyż było wielu kandydatów na tą posadę, między innymi Jacek Zieliński. Skłamałbym jednak gdybym powiedział, że po cichu nie liczyłem na to miejsce.

- Ma Pan zaledwie 30 lat, a już pracował z takimi szkoleniowcami jak Franciszek Smuda czy Maciej Skorża. Czy zamierza Pan wzorować taktykę z tych szkoleniowców?

- Z Maćkiem tak naprawdę nigdy nie współpracowałem, wbrew powszechnemu mniemaniu. Spotkaliśmy się po meczu Wisły z Lechem, rozmawialiśmy i zaprosił mnie na krótki staż do Wisły. Skorża to bardzo dobry szkoleniowiec, widać że zna sie na tym co robi. A z Franzem? Nie ukrywam, że Smuda bardzo przyczynił się do mojego trenerskiego warsztatu. Pracowałem z nim przez dwa lata,wpoił mi, że klasowa drużyna musi grać do przodu. Nie dziwię się, że został selekcjonerem reprezentacji Polski, bo naprawdę na to zasługuje.

- Jak zaczęła się Pana kariera z Lechem?

- Urodziłem się w Łodzi, grałem w piłkę, ale szybko zrozumiałem, że rówieśnicy mają większy talent od mojego. Wyjechałem na studia do Poznania, tam poznałem Andrzeja Juskowiaka, który w tym czasie chciał zdobyć - tak jak ja - papiery trenerskie. Po zakończeniu studiów zatrudniłem się w Lechu, jako instruktor młodych piłkarzy. Trzy lata temu awansowałem do sztabu Smudy jako asystent i tak zaczęła się moja kariera trenerska.

- Ostatnio w polskim futbolu nastąpił wysyp młodych piłkarzy, a nawet trenerów. Czy to Pana zdaniem dobrze?

- Nie mam najmniejszych wątpliwości, że tak. Pokolenie piłkarskie rocznika 76 i starsze nic nie osiągnęło, więc dobrze że nadchodzi zmiana warty. Tacy piłkarze jak Robert Lewandowski, Wojciech Szczęsny, Patryk Małecki czy Maciej Rybus mają papiery na naprawdę wielkie granie, wszystko zależy od nich i od ich zaangażowania w swój rozwój. Co do trenerów to rzeczywiście sporo szkoleniowców ma poniżej 40 roku życia. Tomasz Kafarski, wspomniany Maciek Skorża czy Marcin Brosz. Dobre ziarno w polskim futbolu zostało zasiane, to pewne.

- Co Pan uważa o poprzednim sezonie Lecha?

- To był bardzo dziwny sezon. Z jednej strony wypromowaliśmy takich piłkarzy jak Sławek Peszko, Semir Stilić i Robert Lewandowski, graliśmy najradośniejszą piłkę w lidze oraz wyszliśmy z grupy w Pucharze UEFA, ale z drugiej strony nie udało nam się sięgnąć po upragniony tytuł mistrzowski. Nie jest to wina Franza, po prostu zabrakło zdrowych i wartościowych piłkarzy w kluczowych momentach sezonu. W konsekwencji bardziej my przegraliśmy mistrzostwo Polski, niż Wisła je wygrała. Najbardziej boli, że z czołowymi zespołami mieliśmy korzystny bilans, a mimo wszystko skończyliśmy na zaledwie trzecim miejscu.

- Jakie ma ambicje Lech na następny sezon?

- Takie same jak przed rokiem, czyli wygranie mistrzostwa Polski i dojście jak najdalej w Lidze Europejskiej. Żeby tego wszystkiego dokonać musimy się jednak porządnie wzmocnić, gdyż poprzedni sezon pokazał, że bez konkretnych wzmocnień ani rusz. Jeszcze przed moim przyjściem udało się ściągnąć Seweryna Gancarczyka, Tomasza Mikołajczaka i Jana Zapotokę, ale potrzebujemy jeszcze innych wzmocnień. Mamy już na oku kilku młodych, zdolnych zawodników, którzy mogą stanowić o sile Lecha w przyszłości.

- Czy Pan już na oku konkretnych piłkarzy, którzy wzmocnią zespół w tym oknie?

- Cóż, myślę że zdradzanie moich planów transferowych byłoby wielką nieodpowiedzialnością, a nawet głupotą, z wiadomych powodów. Mogę zdradzić tyle, że nasza strategia transferowa będzie oparta na młodych zawodnikach. Mogę obiecać, że kibice Lecha będą mieli sporo powodów do radości w tym oknie transferowym.

- Czy Lech straci w najbliższym czasie jakąś gwiazdę?

- Wszystko wskazuje na to, że tak. Prawdopodobnie Poznań niedługo opuści Hernan Rengifo. Rengifo kończy się kontrakt za rok, a chcę trochę na nim zarobić, gdyż już teraz zapowiedział, że nie będzie zainteresowany przedłużeniem kontraktu. Wstępnie dostaliśmy już oferty, ale nie mogę zdradzić na ile sie opiewają i od jakiego klubu. Nie planuje sprzedania innego kluczowego zawodnika.

- Jak wielką rolę może odgrywać fakt że wasze mecze będziecie rozgrywali we Wronkach?

- Jasne że we Wronkach nie będziemy mogli liczyć na takie wsparcie kibiców, jak w Poznaniu, ale trudno, nie mamy wyjścia. Po skończeniu prac nad stadionem będziemy mieli do dyspozycji stadion na 40 tysięcy miejsc, więc chyba warto się trochę pomęczyć.

- Czyli rozumiem, że zamierza Pan polegać w głównej mierze na duecie Stilić - Lewandowski?

- Wszystko zależy od formy. U mnie nie ma opie*** się, grają ci którzy są najlepsi w danym momencie. Nie mniej, rzeczywiście mam nadzieję że Semir i Robert będą kluczowymi postaciami mojej ekipy na najbliższy sezon. Ciężko znaleźć obecnie zawodników reprezentujących dobry, europejski poziom, a zwłaszcza takich którzy będą chcieli grać w polskiej Ekstraklasie.

- Czy są obecnie w Lechu młodzi zawodnicy, którzy będą grali w pierwszym składzie?

- Jeśli chodzi o naszych wychowanków to większość znam od czasu gdy mieli 13 lat, więc znam dobrze ich zalety i wady. Wszystko będzie zależało od ich formy. Mam jednak nadzieję, że niebawem do pierwszej drużyny na stałe wejdzie Mateusz Móżdżeń i Mateusz Olszak, gdyż oni naprawdę mają spory talent.

- Czego życzyć Panu na ten sezon?

- Przede wszystkim mistrzostwa Polski. Po spełnieniu tego warunku nasz sezon będzie można odbierać pozytywnie. A za rok sukcesu w rozgrywkach międzynarodowych...

Wyjątkowo wybrałem taką formę manifestu, gdyż chciałem dokładniej przedstawić Wam sylwetkę szkoleniowca Lecha, Łukasza Porady. Tym samym w najbliższych częściach ''Czy marzenia się spełniają'' skupię się już tylko na bieżących wydarzeniach.

Z okazji Bożego Narodzenia zdrowia, fajnych prezentów i w ogóle wszystkiego najlepszego