Znów doszedłem do tego momentu gdy każde podejście do gry kończy sie rezygnacją. Nieważne czym zacznę, po prostu rozgrywka nie daje mi frajdy i równie szybko kończe. Ostatnio natknąłem sie na kariere pt. Dans Journey Around The World, która troche mnie zainspirowała do grania. Postawiłem sobie za cel zdobycie tytułu mistrza kraju w jak największej liczbie europejskich państw. Puchary krajowe nie są moim priorytetem, jeżeli się uda zdobyć to będzie to tylko i wyłącznie dodatkowy smaczek.
 

Zacząłem jako bezrobotny, żeby nie było za łatwo dostać dobrą pracę. Pierwszą rozmowę kwalifykacyjną odbyłem 11 lipca (9 dni po rozpoczęciu rozgrywki) z będącym na 9 miejscu kazachskiej ekstraligi Tobołem Kostanaj. Niestety nie udało sie. Cały czas zgłaszałem się do kolejnych klubów, za każdym razem słysząc, że okres selekcji dobiegł końca. 24 lipca postanowiłem się zgłosić do klubu występującego w najwyższej lidze gruzińskiej. Parę dni później otrzymałem propozycję rocznego kontraktu.

WIT-Georgia to klub założony w 1998 roku. Dwukrotnie sięgał po mistrzostwo Gruzji, ostatni raz w 2009. Rzeczywistość jest jednak brutalna, a media widzą w nas głównego kandydata do spadku. Celem postawionym przez zarząd jest uniknięce tego. W związku z tym zarząd udostępnił mi ponad 190 tys € budżetu transferowego, a także ponad 10 tys € płacowego na tydzień.

TAKTYKA:

Nie ma się tu co rozpisywać. Nie posiadałem wirtuozów, ale mimo to zdecydowałem się na 4-2-3-1, z krótkim rozgrywaniem piłki. Chciałem kontrolować przebieg spotkania, licząc, że zawodnicy z przednich formacji poradzą sobie z defensorami naszych rywali. Z siedmiu przeprowadzonych transferów do klubu, tylko dwa okazały się trafione.
 

ROZGRYWKI:

PUCHAR GRUZJI: Od początku traktowałem te rozgrywki drugoplanowo. Nie miało to dla mnie większego znaczenia, czy odpadniemy w 1. rundzie, czy też w ćwierćfinale. Poprowadziłem zespół raptem w 3 meczach pucharowych, lecz spisaliśmy się w nich dość poprawnie, jak na naszą forme.



LIGA: Zaczęliśmy nie najlepiej. Domowa porażka na inaugurację z Spartaki Cchinwali 2:3. Po remisie w drugiej kolejce, wierzyłem, że nieszczęśliwa porażka na początku to był tylko wypadek przy pracy. W kolejnych kolejkach mimo dobrej gry ciągle traciliśmy punkty. Nastąpiła pewna tendencja, po zremisowanym meczu przegrywaliśmy dwa kolejne i tak w kółko. 
 

Mecz z Gurią mnie podłamał. Pokazali nam nasze miejsce w szeregu prowadząc w pewnym momencie 4:0. W poprzednich spotkaniach nasza gra nie wyglądała źle, przeważaliśmy na boisku, ale brakowało najważniejszego - bramek. Zupełnie nie mogłem wymyślić sposobu, aby rozwiązać problem niskiej skuteczności. Występowali różni napastnicy, czasem i pomocnicy, lecz nie zdawało się to na nic. Postanowiłem opuścić Tibilisi zanim mnie zwolnią, co sprawiłoby pogorszenie mojej i tak słabej póki co reputacji.



Co było największym błędem? Chyba zbyt ofensywne podejście. Przejechałem sie na czymś, co uwielbiam stosować w prowadzonych przez siebie drużynach. Jak widać, nie sprawdzi sie to zawsze. Pierwszy raz w dotychczasowych karierach nie potrafiłem wyjść z dołka przez taki okres czasu. Z góry wiedziałem, że po prostu już mi sie to nie uda, stąd ta rezygnacja. Do Gruzji jeszcze wróce. Co dalej? Bez pracy pozostawałem raptem 9 dni, po udanej rozmowie kwalifikacyjnej wylądowałem w...



Sytuacja w tabeli bardzo ciekawa. Do wicelidera traciliśmy zaledwie 3 pkt, a przed nami było jeszcze 19 meczy do rozegrania. Zdarzyć się mogło dosłownie wszystko.

Gandzasar założony został w 2004 roku, do tej pory największym sukcesem było zajęcie 3 miejsca. Zdecydowanie najcięższymi przeciwnikami w lidze będą Piunik Erywań i Mika. Oprócz wspomnianego 3. miejsca klubowa gablota świeci pustkami.

TRANSFERY:

W czasie gdy pojawiłem sie w klubie okienko transferowe było już zamknięte, więc z ewentualnymi wzmocnieniami musiałem poczekać do stycznia. Pierwszym zimowym transferem był Nusmir Fajic, który został wypożyczony z Mariboru do końca sezonu z opcją pierwokupu (275 tys €). Drugim i zarazem ostatnim nabytkiem był bramkarz Karen Israelyan.

TAKTYKA:

Poprzednim razem ustawiając zespół poniosłem sromotną porażkę. Teraz zdecydowałem się na bardziej zachowawcze ustawienie. Planowałem oprzeć grę zespołu na kontratakach, wykorzystując dużą ilośc prostopadłych podań.
 

ROZGRYWKI:

PUCHAR ARMENII: W rozgrywkach biorą udział tylko zespoły z najwyższej ligi armeńskiej. Tym sposobem każdy zaczyna grę od razu od ćwierćfinału. W pierwszym ćwierćfinałowym meczu Gandzasar u siebie pokonał Bananc 2:0, a było to jeszcze za kadencji mojego poprzednika. Rewanż miał być więc jedynie formalnością. Dobra, a przede wszystkim wreszcie skuteczna gra pozwoliła nam odnieść pewne zwycięstwo 3:1. W półfinale mierzyliśmy się z Ulisses. Pierwszy mecz rozegrany został na naszym stadionie i zakończył się wynikiem 2:1. W rewanżu wygraliśmy 2:0 i awansowaliśmy do finału! Historyczny sukces!

Finał zapowiadał się emocjonująco. Niestety, w tym meczu złapaliśmy zadyszkę dotychczasową serią i zagraliśmy jeden z słabszych meczy w sezonie. Aż dziwne, że wynik był tak niski. Mimo wszystko porażka z bardziej utytułowanym przeciwnikiem 1:2 w finale krajowego pucharu to i tak sukces, szczególnie, że nikt naszej drużyny się tam nie spodziewał.

LIGA: Zespół jeszcze z poprzednim trenerem na ławce w ostatnich 3 meczach zdobył zaledwie jeden punkt. Obecna forma nie wróżyła nic dobrego. Swój pierwszy mecz jako trener Gandzasaru rozegrałem właśnie z Piunikiem w 10. kolejce. Przegrywaliśmy od 7. minuty, a w gonieniu wyniku nie pomogła nam czerwona kartka, jaką zobaczył mój lewy defensor w 20 minucie... 0:1. W kolejnych 5 spotkaniach udało nam się zdobyć aż 13 punktów! TABELA

W pierwszym meczu po zimowej przerwie pokonaliśmy ostatni w tabeli Alaszkert 1:0. W następnej kolejce mierzyliśmy się z liderem - Piunikiem. Niestety przegraliśmy 1:0 i po 17 kolejkach nasza strata do lidera wynosi już 10 punktów, więc mistrzostwo w tym sezonie pozostanie chyba jedynie marzeniem. Po meczu z liderem, zupełnie jak w poprzedniej rundzie znów zdobyliśmy w 5 meczach 13 punktów! Świetna gra i regularne potknięcia Piunika pozwoliły nam znacząco zmniejszyć stratę! TABELA

Do końca sezonu zostało 6 spotkań. W pierwszym z nich straciliśmy punkty remisując z ostatnim w tabeli Alaszkertem 1:1. W następnej kolejce podejmowaliśmy Piunik i w decydującym pojedynku wygralismy 2:0! Dzięki lepszemu bilansowi bramek w bezpośrednich starciach objęliśmy fotel lidera! Do końca sezonu przegraliśmy tylko raz - w przedostatniej kolejce, ale już wtedy nasza przewaga wynosiła 5 punktów i mogliśmy podnieść pierwszą w historii klubu mistrzowską paterę! 

---

Sezon w moim wykonaniu miał dwa oblicza. Pierwsze, zupełnie nieudane podejście w Gruzji, a potem niesamowita gra w lidze armeńskiej. Od 10 kolejki potrafiliśmy utrzymać równą, wysoką formą dzięki czemu sezon w naszym wykonaniu był dla klubu historycznym momentem. Niesamowita pogoń za Piunikiem, który w pewnym momencie miał aż 10 punktów przewagi! Momentami sam byłem zaskoczony niebywałą grą moich zawodników. Zadanie w Armenii uważam za zakończone więc...



Czas na nowe wyzwanie!