Na początku tego roku w ręce wpadła mi biografia Jose Mourinho o wymownym tytule "Za kulisami zwycięstw". Przyznam szczerze, że po jej przeczytaniu Mou stał się moim menadżerskim idolem (w jeszcze większym stopniu). Postanowiłem przyjrzeć się jeszcze bliżej jego pracy. Dzięki sieci WWW szybko odnalazłem film "Blue Revolution", który pokazuje zmiany wprowadzone w Chelsea pod wodzą Jose Mourinho, Petera Kenyona i Romana Abramowicza. "Niebieska rewolucja" jak nie trwała zbyt długo - 3 lata, jednak wszystko wskazuje, że powróci, a na jej czele ponownie stanie głodny zwycięstw "The Special One".

Terror rewolucyjny

Społeczeństwo francuskie pod koniec XVIII w. było niezadowolone. Trzeci - najuboższy stan jak zwykle miał ponosić koszty dworu i wojen. Ciemiężone społeczeństwo zdobyło Bastylię i zmusiło króla do ustępstw. Ostatecznie król został ścięty, a władzę przejęli jakubini pod przewodnictwem Robespierra. Wprowadzony terror rewolucyjny był jeszcze gorszy niż władza królewska i dosyć szybko został zakończony.

Tak samo było w przypadku Chelsea, która do czasu przejęcia przez Romana Abramowicza nie zaliczała się do najbogatszych i musiała pogodzić się z drugoplanową rolą. Oprócz rosyjskiego oligarchy w sukus przyszedł Jose Mourinho, który zbudował klub na miarę oczekiwań swoich i właściciela. Był swego rodzaju Maksymilianem Robespierrem Chelsea, który może nie wprowadził terroru, ale został szybko zneutralizowany. Różnica pomiędzy tymi dwiema postaciami jest zasadnicza - Mourinho nadal żyje i wraca jeszcze mocniejszy.

Jakimi wartościami kieruje się portugalski magik wybierając wykonawców swojej boiskowej strategii? Na to pytanie odpowiada Jarosław Chomczyk (realmadrid.pl) we wcześniej już wspomnianej biografii Mourinho.

Swój styl opiera na kilku podstawach: sile, szybkości, jak najszybszych rozwiązaniach i natychmiastowym pressingu po stracie futbolówki.

Trudno się z tym nie zgodzić. Chyba najlepszym przykładem, który potwierdza te słowa jest obecna drużyna Realu Madryd. Przełóżmy te cztery czynniki na obecną kadrę Chelsea.

Siła

Druga linia ofensywna Chelsea z pewnością nie wyróżnia się siłą fizyczną. Mata, Marin, Hazard czy Oscar potrafią utrzymać się na nogach, ale w pojedynku siłowym z obrońcą/defensywnym pomocnikiem ich szanse na wygraną są nikłe. W Chelsea prowadzonej przez Mou tylko Arjen Robben i Shaun Wright-Phillips niezbyt dobrze prezentowali się w kwestii siły. Z pewnością przynajmniej jeden z czwórki przeze mnie wymienionych pożegna się z klubem, tym bardziej, że w obiegu pozostaje Moses, Bertrand lub De Bruyne (jeśli powróci z wypożyczenia i zostanie w CFC).

Szybkość

W tej kwestii jest znacznie lepiej niż w przypadku siły. Wszyscy gracze z pola (może oprócz Terry'ego i Lamparda) są szybcy i mogą wprawić w kompleksy innych graczy z innych zespołów Premier League.

Szybkie rozwiązania

Juan Manuel Mata jak na Hiszpana przystało lubi grać piłką i właśnie z futbolówką przy nodze prezentuję się lepiej. Kreatywny gracz zawsze się przydaje, jednak w taktyce Mou JMM oprócz musi także wbiegać w pole karne i w razie potrzeby szybko wyprowadzić kontratak zamiast bawić się piłką.  Również Marko Marin może być problemem, ponieważ często stroni od gry drużynowej co dla Mourinho jest wykluczone.

Pressing

Intensywny pressing w obecnym futbolu jest wszechobecny, więc Chelsea już teraz przystosowana jest do takiego stylu gry.

Konkludując The Special One będzie musiał dokonać terroru rewolucyjnego. Pozostaje tylko pytanie w jakiej kwestii podejmie on ten środek. Ma dwie opcje. Może zmienić swój styl, wykorzystując zalety takich graczy jak Mata, lub dokonać korekt w 1. składzie (transfery). Pierwsze rozwiązanie raczej nie wchodzi w grę,

Również sztab szkoleniowy ulegnie zmianom. Nieodłącznymi cieniami Jose Mourinho są Rui Faria, Silvino Louro i Jose Morais. Pierwszy jest trenerem, drugi trenerem bramkarzy, a trzeci specem od rozpracowywania rywala. Rui Faria poznał Mou za czasów, gdy ten był asystentem Van Gaala w Barcelonie, a pozostała dwójka pracowała w Benfice w trakcie gdy The Special debiutował w roli menadżera. Od czasu Leirii cała trójka towarzyszy Portugalczykowi.

W Chelsea prawą ręką Mourinho był Steve Clarke, który aktualnie jest menadżerem West Browmich Albion. Z ekipy scoutów ubył Andre Villas-Boas, który stał się następcą swojego mentora,

Z pewnością Jose Mourinho ma znacznie łatwiejsze zadanie niż 9 lata temu, jednak i bez tego czeka go sporo pracy. Roman Abramowicz nie należy do ludzi cierpliwych ...