Łódź. Moje miasto. To tutaj w młodym wieku zasmakowałem amatorskiej piłki. W zasadzie nie była taka amatorska. A może jednak? W sumie grałem tylko w juniorach, bo dowiedziałem się o moich problemach sercowych. Nie pozwoliły mi czynnie uprawiać sportu. Odległe czasy. Nie chcę do tego wracać.

Do Łodzi wróciłem po 15 latach spędzonych za granicą. Wyjechałem do Szwecji za chlebem. Pracowałem na czarno, jak każdy. Pieniądze nie były takie wielkie, jednak pozwoliły na godne życie. Straciłem pracę. Miałem szansę na pracę w Szwecji, jednak podjąłem męską decyzję - teraz kolej na Polskę. Wróciłem nieprzypadkowo. 2008 rok. Co stało się 100 lat temu wie każdy łodzianin. I nie tylko.

Przyjechałem na stulecie Łódzkiego Klubu Sportowego. Wszak kilkanaście lat temu mogłem reprezentować barwy tej drużyny. Moim najlepszym przyjacielem z tamtych czasów zdecydowanie był Marek Saganowski. Fantastyczny człowiek. Do dziś utrzymuję z nim kontakt. Spotkałem się z nim podczas obchodów stulecia. Rozmawialiśmy ponad godzinę, gdy się do nas Tomek Kłos. Powiedział, że mają problemy z trenerem. Chojnacki zrezygnował po strajkach piłkarzy. Klub był ostatnio niewypłacalny. Marek od razu polecił moją osobę. Tomek chyba nie był do mnie przekonany, ale wziął mój numer telefonu. Na wszelki wypadek. Z Saganem porozmawiałem jeszcze kilkanaście minut. Pojechałem do domu.

Tutaj też nie było mnie parę lat. Ostatnio byłem bodajże na Wielkanoc. Ale osiem lat temu. Rodzina raczej o mnie zapomniała. Mama bardzo ucieszyła się na mój widok. Ojciec nie był taki wyrozumiały i od razu po moim przybyciu opuścił mieszkanie. Po kilku godzinach rozmowy z rodzicielką położyłem się spać. Wszak czekały mnie ciężkie chwile...

Obudziłem się o 9:23. Spojrzałem na komórkę. Trzy nieodebrane połączenia, dwie wiadomości. Pierwsza z nich wyglądała następująco:

601-213-xxx:

Cześć Bartek. Widziałam Cię wczoraj na stuleciu ŁKS-u. Nie wiedziałam, że wróciłeś do Polski. Spotkamy się? Odpisz. Asia.

Asia. Moja szkolna miłość. Fantastyczna dziewczyna. Ciekawe co teraz z nią. Odpisałem i umówiłem się na wieczór. Przeszedłem do następnej informacji:

507-012-xxx:

Spotkajmy się na Rynku Staromiejskim. Dzisiaj o 15.

Huh, trzeba się wybrać i tam. Ciężki dzień przede mną.

Przyszedłem na Rynek. Usiadłem na ławce, po chwili podszedł do mnie jakiś mężczyzna. Zapytał się czy moje nazwisko to Międlar. Odpowiedziałem twierdząco. Wtedy uderzył mnie w twarz.

Obudziłem się w samochodzie. Czarny Land Cruiser. Podjechaliśmy do jakiejś starej fabryki. Dwóch potężnie zbudowanych mężczyzn zaciągnęło mnie do środka. Zrobili mi krótkie przesłuchanie na temat mojej przeszłości w Polsce. Próbowali mnie dorwać w Szwecji, ale udało mi się przed nimi ukryć. To była mafia. Ludzie, którzy zawsze dopinali swojego. Powiedzieli, że mam dwa tygodnie na oddanie im stu tysięcy euro. Powiedzieli, że jeśli im nie zapłacę to i tak mnie dorwą. Wypuścili mnie.

Poszedłem do domu. Musiałem się ogarnąć. Poprawiłem nieco swój wygląd i wyruszyłem na podboje dawnej miłości. Pamiętam te młodzieńcze lata jak dziś. Nie miałem wtedy takich problemów jak obecnie. Z Asią układało się dobrze. Do czasu. Jednak po wszystkim i tak zostaliśmy przyjaciółmi. Po moim wyjeździe nasze drogi rozeszły się. Jednak teraz jest szansa poukładać to na nowo.

Wszedłem do restauracji. Usiadłem przy zarezerwowanym przeze mnie stoliku. Po kilku minutach przyszła Asia. Wyglądała jak w młodości. Piękna twarz, doskonała figura. Zupełnie się nie zestarzała. Podeszła do stolika, przywitaliśmy się. Nasza rozmowa trwała kilka godzin. Dowiedziałem się, że nie miała szczęścia do mężczyzn. Jest dyrektorem w dużej łódzkiej firmie, która jest jednym ze sponsorów ŁKS-u. Opowiedziałem jej o moim wczorajszym spotkaniu z Tomkiem. Powiedziała, że postara się wpłynąć na zarząd ŁKS-u. Tak właśnie zaczyna się moja przygoda w Łodzi...