Grupa redaktorów - w większości o umiejętnościach piłkarskich na poziomie B-klasy - oraz w wieku, który nawet w polskich warunkach nie pozwalał już ich nazywać piłkarskimi talentami, oczekiwała rządów silnej ręki, aby w kupie trzymało ich coś więcej niż tylko odmładzający krem A. De Rapha. 

Od potencjalnych kandydatów wymagano przede wszystkim wytrwałości i mocnej psychiki, gdyż wkraczali oni w dość specyficzne, najłagodniej rzecz ujmując, środowisko. Zadanie do łatwych nie należało, o czym przekonało się kilku chętnych, którym najwidoczniej własne zdrowie psychiczne bardziej leżało na sercu. W tej patowej sytuacji FM Revolution spróbowału sił z grającymi menedżerami w osobach Zacha i SuperZiemniaka, jednak to nie tego oczekiwali kibice. 

Wtedy na horyzoncie pojawił się Viique, który swoimi płomiennymi przemowami próbował tchnąć ducha walki w drużynę piłkarskich analfabetów i za to należą się mu ogromne brawa, słowa uznania, kraśny wianek na głowę, w rękę zielony badylek, baranek i motylek na dokładkę, a w nagrodę uścisk dłoni prezesa. 

Okazało się bowiem, że co jak co, ale proste, dosadne, a przede wszystkim konkretne polecenia taktyczne ("Ustaw sobie na prawą nogę i pie***lnij na Dawidka") w przypadku tej konkretnej zgrai są najlepszym środkiem motywującym do tego, żeby już po pierwszych piętnastu minutach meczu nie położyć się na środku boiska i nie zacząć marzyć o gorącym prysznicu.

Tym sam stwierdza się co następuje: główna nagroda w konkursie Poprowadź Rewolucję 2.0! wędruje do Kurpiu! Gratulujemy!