Czy macie czasem wrażenie, że lepiej znacie się na realiach piłkarskich w FM’ie, niż w rzeczywistości? Albo - dosadniej mówiąc – że słońce, mimo zimy, jakoś krócej dziś świeciło? Ups, uciekła wam noc? Nie kręćcie głową, i tak wiem, że wielu z was wpadło w szpony NNMNŚ*.

Miłość do tej gry, to jak ta ‘od pierwszego wejrzenia’; nie zauważa się wad, chce się z nią być cały czas. A że zawsze mamy ją pod ręką, nic nie stoi na przeszkodzie, żeby swoje ‘chcenia’ obrócić w rzeczywistość. Ale przychodzi moment ocucenia, tak pomiędzy piątym mistrzostwem kraju, a trzecim triumfem w Lidze Mistrzów. Szczególnie po wgraniu 156 zapisanej gry – ‘słodki Jezu, to już 2 tygodnie, 14 godzin i 58 minut?’...

Trzeba przystopować. Poświęcić się rodzinie i obowiązkom szkolnym/pracy (niepotrzebne skreślić). Ten zapał jest jednak złudny, powszechnie nazywany ‘słomianym’, pęka jak bańka mydlana wraz z ukazaniem się składu naszego teamu. Bohaterskie myśli o odrzuceniu FM’a odchodzą gdzieś na bok, w końcu w ogóle znikają, ustępując miejsca problemom: ‘następny mecz gram z viceliderem, my God!’, ‘czemu on nie chce przejść?! Przecież daję mu dziesięć razy więcej, niż tamci...’, ‘czemu musiałeś złapać kontuzję WŁAŚNIE teraz?’, czy w końcu ‘ty skur..., czy ty wiesz jak bramka wygląda?’... Nie powiem, psuje nam to trochę krwi, ale to normalne, tolerujemy to. Wraz z wciąganiem się w rozgrywkę, przychodzi chęć na napisanie popularnego ‘opka’, czyli opowiadania, w którym zawieramy przebieg naszej kariery. A wskazówki zegara, nasz największy wróg, zdają się coraz bardziej przyspieszać...
Ile tak można? Do premiery następnego menedżera? Hm, tak, to jest nawet logiczne; niestety nie dla wszystkich. Szczególnie, gdy po raz któryś już wołają na obiad...
Jaki wniosek wyciągacie z powyższych słów? Prowadzę do jakiejś moralizatorskiej puenty? Powiem szczerze, że miałem taki plan, ale lepszym wydało mi się, żebyście sami ukształtowali sobie swój stosunek do czasu spędzanego przed grą, bo do tego tak na prawdę piję. Nie zamierzam was odciągać od komputerów, jak to próbują niektórzy praktykować. To ostatnie, co przyszłoby mi do głowy, szczególnie biorąc pod uwagę fakt, że mi też umyka gdzieś godzina, nieraz dwie, przy FM’ie, a wcześniej – CM’ie.
Co zrobić, żeby było krócej, a jednak... dłużej? Zastanówmy się...
Ilu z was korzysta z możliwości, którą dali nam twórcy – wydruk ekranu? I to nie do pliku, ale rzeczywistego wydruku – na papierze. Przyznam wam się szczerze, że choć FM pochłania mnie bez reszty, to tylko wtedy, gdy gram. Później myślę nad składem, nad następnymi meczami... ale wydruku nigdy nie robiłem. A to naprawdę dobra możliwość, żeby odejść od komputera, a nie odchodzić od gry. Możemy ustalić dzięki temu skład, taktykę na następny mecz, a nawet opracować reżimy treningowe. Później, odpalając grę, ustawiamy tylko to, do czego wcześniej doszliśmy, zaoszczędzając kapkę czasu.

Idźmy dalej. Wyszukiwanie zawodników. Ten problem dotyczy szczególnie słabszych klubów, które nie mogą pozwolić sobie na znanych piłkarzy, którym można ufać w ciemno. Na swoim przykładzie wiem, jak żmudne jest wyszukanie dobrego zawodnika na własną rękę; filtry są dobrym sposobem na zaoszczędzenie sobie przeglądania profilów zawodników, którzy nas nie interesują. Warto jednak postawić na szperaczy. Gdy będziemy ich mieli w klubie sześciu, nawet siedmiu, jest pewnym, że szybko przyniesie to skutki, a pieniądze przeznaczone na płace dla tych pracowników szybko się zwrócą. Z tego co wiem, gracze mimo to nie stawiają na scoutów, a to wielki błąd. Dzięki nim poznałem wiele perełek, które stawały się później prawdziwymi gwiazdami tematów o talentach na CM Forum.
Wydruk, filtry, szperacze... to zaoszczędza nasz cenny czas. Co można jeszcze dodać? Możliwość rozgrywania meczów w tle. Naprawdę, dziękuję SI za tę opcję! Sprawia to, że w czasie, gdy
inne kluby kopią piłkę, ja spokojnie mogę zająć się ważnymi dla mojego teamu sprawami.

Podsumowując, twórcy widocznie idą w kierunku zaprzyjaźniania gry z czasem. Dostajemy coraz więcej narzędzi, które sprawiają, że gra staje się z edycji, na edycję, coraz bardziej dynamiczna. I zależy to tylko od nas, czy skorzystamy z wielu dostępnych już opcji (jak popularni scouci), jak i tych nowych. Serdecznie do tego zachęcam, bo jak się nieraz przekonuję, często nie są one brane poważnie, traktowane raczej jako ‘bajer’.

*Nieoficjalnie Najlepszego Menedżera Na Świecie