Adam Slow, najznakomitsza postać polskiej sceny politycznej, i przewodniczący jedynej słusznej partii R.E.V.O.L.T.A., brał właśnie kąpiel w swojej ociekającej przepychem łazience. Pluskał się wesoło w długiej na pięć metrów wannie, od czasu do czasu z upodobaniem bawiąc się pływającymi po powierzchni wody gumowymi kaczuszkami:
- Ty jesteś Rózia, a ty Zuzia - szczebiotał radośnie do żółtych kaczuszek - i tatuś was bardzo, ale to bardzo kocha - dokończył.
Były to rzadkie chwile relaksu, dla zazwyczaj przepracowanego Slowa. Zamknął oczy, wyciągnął się wygodnie, i zaczął zasypiać…


Byliście ostatnimi, którzy widzieli te drzwi...

Chwile szczęścia zakłócił nagle potężny huk. Drzwi do łazienki dosłownie wleciały do środka, i oczom zdumionego Slowa ukazało się czterech zamaskowanych zbirów, biegnących w jego stronę. Zdążył tylko zarejestrować, że wyciągają go z wanny i ubierają w kaftan bezpieczeństwa. Po dwóch minutach Slow był już wrzucony do karetki, czekającej przed rezydencją. Napis na samochodzie dumnie głosił: POGOTOWIE PSYCHIATRYCZNE…


Porwanie Slowa skrzętnie wykorzystała jego żona... Wanna należy teraz do niej!
*
- No, więc Slowa mamy już z głowy - zadowolony z siebie Mer-69 zatarł ręce, i poklepał po plecach stojącego obok chłopaczka, który wyglądał tak, jak przeciętny zjadacz chleba wyobraża sobie intelektualistę z ambicjami.
- Posiedzi chłopina u psycholi, to mu się odechce - zarechotał ten w odpowiedzi. Był to asystent nowego uzurpatora R.E.V.O.L.T.Y., znany powszechnie jako Karton. Błyskotliwą karierę ułatwiały mu cechy typowe dla mieszkańców Krakowa, skąd Karton pochodził, a mianowicie granicząca ze skąpstwem oszczędność, oraz zdolność do przemawiania non stop przez kilkanaście godzin, bez ryzyka powtórzenia się.
- A co z PgR? - zaniepokoił się siedzący do tej pory w milczeniu trzeci z obecnych w pokoju, Ferdi Kruger, który był najlepszym tajnym agentem w Polsce. Jego zdolność przenikania do konkurencyjnych partii, i rozkładania ich od wewnątrz były wręcz legendarna.
- PgR jest obecnie na porodówce, i czeka na cesarskie cięcie - z szatańskim chichotem oświadczył Karton.
- A dla uspokojenia, puszczamy mu z głośników… jazz - dodał.
Teraz chichotała już cała trójka spiskowców…
*
W tym samym czasie, gdzieś głęboko w Puszczy Białowieskiej, w małym myśliwskim domku, zebrała się inna grupka mężczyzn. Nie było im jednak wesoło, a ponure miny świadczyły wręcz, że mają poważne kłopoty.
- I co teraz będzie??? - dramatycznie zapytał Perkoz, bliski współpracownik Slowa. Co prawda, nie zajmował on oficjalnie żadnej funkcji w R.E.V.O.L.C.I.E., ale jego znajomości poza granicami kraju były bezcenne.
- Trzeba chyba do podziemia zejść, albo partyzantkę założyć jakąś? – zaproponował nieśmiało Kobi, będący niegdyś w ścisłym kierownictwie partii.
- Przecież nie potrafimy - bezlitośnie skontrował kolejny z obecnych, zwany Cienistym.
- Aaaa, mmmoże bbyy tttak się dddoogaddać? – wyjąkał najmłodszy w tym gronie Jakubek.
Zapadła cisza, przerywana tylko trzaskaniem ognia w kominku…

*
- Uff, uff, uff - wystękał z trudem Slow, i zimną już wodą przemył oczy.
- Ależ miałem koszmar - mówił dalej sam do siebie. Chyba muszę ograniczyć spożywanie ciężkich potraw na wieczór, bo to źle wpływa na moje zdrowie.
Z trudem dźwignął swoje okazałe ciało, wyszedł z wanny, nie zapomniawszy wcześniej zabrać z niej gumowych zabawek. Sięgnął po telefon multikomórkowy, wybrał numer do Mera-69, i zapytał:
- Wszystko OK?
- Tak jest, szefie - służbiście zameldował głos w
słuchawce.
Całkiem już spokojny Slow przeszedł do salonu, i wygodnie położył się na sofie. Oczy znowu zaczęły mu się powoli zamykać, był bardzo śpiący...