Poradników na CM’owskiej Scenie nie brakuje. Podjąłem się ich analizy i w związku z tym, nasunęły mi się pewne refleksje. Niektóre istotne sprawy w ogóle nie zostały bowiem omówione, cześć jest przedstawiana (niepotrzebnie) w sposób wyjątkowo zawiły, a w niektórych wreszcie - zaproponowałbym inne rozwiązania.
Właśnie te refleksje skłoniły mnie do sporządzenia własnego „wstępniaka”, w którym postanowiłem zawrzeć najistotniejsze - moim zdaniem - uwagi, jakie powinien wziąć pod uwagę gracz rozpoczynający nową rozgrywkę.
Skoncentrowałem się głównie na tych posunięciach, które należy dokonać już pierwszego dnia – stąd określenie „wstępniak”. Z kolei nazwa „Krok po kroku” wynika z faktu, że dokładnie w takiej kolejności dokonuję poszczególnych czynności.

1. Start


2. Trenerzy i treningi


3. Kontrakty


4. Mecze towarzyskie


5. Sprzedawanie


6. Kupowanie


7. Inne uwagi
   
   

START
Już na wstępie muszę wskazać na drobną rzecz, która nie została ujęta nawet w przewodniku Marca Vaughana. Dotyczy ona oczekiwań zarządu.
Nie jest prawdą, że największe oczekiwania zarządu, wyraża info o treści „serious championship challenge”. Większe oczekiwania wiążą się bowiem z info o treści „The Board expect great success in every area”, co w zasadzie oznacza, że mamy zmasakrować wszystkich przeciwników, we wszystkich rozgrywkach. Z reguły takie oczekiwania pojawiają się po sukcesie w Lidze Mistrzów.

TRENERZY I TRENINGI

Po załadowaniu nowej gry i wyborze klubu, pierwszą sprawą, którą trzeba się od razu zająć, by mieć z tym święty spokój, jest organizacja sztabu szkoleniowego oraz treningi.
Niestety, ale zaraz po rozpoczęciu gry możliwość znalezienia lepszych fachowców od tych, których mamy w klubie, jest bardzo ograniczona. Mowa oczywiście przy przeszukiwaniu rynku „Non-Playerów” za pomocą „Player & Staff Search”. Z reguły Jednak, z upływem czasu, sytuacja diametralnie się zmienia i uzyskujemy pewną możliwość manewru i szanse angażu niezłych fachowców.
Trenerów zmieniam gdy tylko znajdę lepszych od tych, których mam w klubie. Czasami oczywiście bawię się w sentymenty i moim ulubionym, zasłużonym zawodnikom, oferuję kontrakt na statusie Player/Coach lub Player/Assistant i nawet, gdy nie okażą się ekspertami w tej dziedzinie, to i tak trzymam ich w klubie.
Co do samych trenerów - zawsze mam jednego Coacha, który wyłącznie szkoli bramkarzy. Stosuję przy tym zasadę, że trener, który trenuje Goalkeeping nie trenuje Shooting i odwrotnie.
Tactics uczy tylko ten trener, który ma najwyższy współczynnik Tactical Knowledge, a poza tym - wszyscy trenerzy uczą Skills.
Dobrze gdy spośród trenerów, najwyższy współczynnik Tactical Knowledge ma Asystent, bo sensowne jest, gdy rezerwy – prowadzone właśnie przez asystenta - grają taką samą taktyką, jak pierwszy zespół. Pozwala to przekonać się, jak radzi sobie określony zawodnik na danej pozycji. Szczególnie, gdy przyuczamy go do nowej pozycji.
Polecam również zaangażowanie minimum dwóch Physio.

W moich doświadczeniach związanych z treningami, sugerowana zasada jakoby żaden z trenerów nie uczył więcej niż trzech umiejętności, nie znalazła jakiegokolwiek potwierdzenia. Śmiało dobry trener może uczyć czterech umiejętności [naukę pięciu umiejętności wyklucza wskazana wyżej zasada, że ten, który uczy Goalkeeping nie uczy Shooting].
Podobnie, niekoniecznie trzeba przy intensywności poszczególnych rodzajów treningu, stosować zasadę 8 pkt (tj. „Light” &#
8211; 1 pkt, „Medium”- 2 pkt, „Intensive” – 3 pkt). Zapewniam, że reguła 9 pkt również się sprawdza, np. proponowany przeze mnie trening dla bramkarzy i młodych zawodników (zob. poniżej dwie kluczowe uwagi).

Przy poszukiwaniu odpowiednich szkoleniowców, korzystam z następującego klucza:
Najczęściej w podstawowym oknie filtra ustalam, by byli to wyłącznie szkoleniowcy z kraju, z którego pochodzi moja drużyna, a dopiero kiedy nie znajdę odpowiednich trenerów krajowych, sięgam po zagranicznych.
Druga sprawa, by byli „Interested”. To w celu oszczędzenia sobie niepotrzebnych targów i rozczarowań.
W zależności od funkcji trenera preferuję następujące parametry:

XXX – parametr najważniejszy; oby był najbliższy 20
XX – parametr ważny
X – parametr, który biorę pod uwagę, gdy mam kilku równie dobrych trenerów

W sytuacji, np. gdy jeden wyszukany skaut ma oba parametry(JPP, JPA) 18, a drugi wyszukany skaut ma JPP 20, a JPA 16, to wybieram tego drugiego.

U asystenta zwracam także uwagę na Man Management, Determination i Discipline. Asystent musi być po prostu najlepszym spośród trenerów.

Co do preferowanej przez trenerów taktyki, wybieram (jeżeli mam taką możliwość) tych którzy preferują styl gry zbliżony do preferowanego przeze mnie.

I dwie kluczowe wskazówki na koniec:

1. Bezwzględnie należy przy treningu dla ‘GK’ wszystkie wartości Light zmienić na Medium.


2. Młodym zawodnikom (głównie do 23 lat), można zwiększyć obciążenia treningowe i przy Skills wrzucić Intensive, a pozostałe wartości (oczywiście oprócz Goalkeeping) pozostawić na Medium.

KONTRAKTY

Jeszcze tego samego, pierwszego dnia, sprawdzam również, którym zawodnikom kończą się za rok kontrakty i analizuję, czy opłaca mi się je przedłużyć. Tych, z którymi nie zdecyduję się przedłużyć umowy, od razu wystawiam na listę transferową. Ewentualnie, jeżeli mam pewne wątpliwości co do niektórych zawodników, sprawdzam ich w meczach towarzyskich.
Tylko z młodymi zawodnikami, z rezerw, się nie spieszę, bo ich nikt nie będzie chciał wyciągnąć na „Bosmanie”. Obserwuję ich i z końcem sezonu decyduję: czy ich wyrzucić, czy zatrzymać w klubie.
Ewentualnie, podpisuję na początku sezonu nowe kontrakty z młodymi zawodnikami, którym umowy kończą się za rok, przedłużając je jednak tylko o kolejne 12 miesięcy. Taka praktyka zapobiega konieczności płacenia dużych sum za zerwane umowy, w przypadku, gdy zdecyduję się wyrzucić zawodnika z klubu. Czasem może się okazać, że 50 miejsc w klubie, to trochę mało.
Jeżeli przy podpisywaniu kontraktu okaże się, ze zawodnik tego nie chce zrobić w tej chwili (current time), a przy „weekly wage” pojawi się kwota mniejsza od tej jaką maksymalnie możemy mu zaproponować, to znaczy się najprawdopodobniej zgodzi się podpisać kontrakt za tygodniówkę w tej wysokości.
Od wersji CM 01-02 z najlepszymi zawodnikami, których chcemy zatrzymać w klubie „do końca świata”, podpisuję 10-letnie kontrakty, najpóźniej do września. Wiadomo, potem wchodzi nowy system transferowy i 10-letnie umowy nie wchodzą już w grę.

MECZE TOWARZYSKIE

Raczej warto je organizować i planuję je już pierwszego dnia. Z pewnością jednak nie warto w nich wystawiać zawodników pierwszego składu (co najwyżej bramkarza i defensorów). Generalnie, klubowe gwiazdy grają średnio w „friendlies”. Sam zwykle organizuję jeden turniej u siebie i zapraszam różne „dziwolągi”.
Bezwzględnie nie należy w towarzyskich meczach grać „Hard tacklingiem”, bo wtedy drużyna najczęściej gra tak, jak w meczu o stawkę na „Easy tacklingu”. Sam preferuję w towarzyskich meczach „Easy tackling’. Presing może zostać.
Wyjątkowo, kiedy uda mi
się zakontraktować mecz z mocniejszym zespołem od mojego, zostawiam „Hard tackling”.

SPRZEDAWANIE:

Masz mało kasy i chcesz mieć więcej. Albo masz sporo kasy, ale chcesz mieć jeszcze więcej. Musisz zatem kogoś sprzedać, ale nie zawsze jest to takie proste. Czasem trzeba dość długo czekać, aż zjawi się potencjalny kontrahent, a do tego czasu cena zawodnika może znacznie spaść. Co więc robić?
Mój patent sprawdzi się w 90%. Jeżeli dodatkowo chcesz sprzedać gwiazdora, wtedy już zupełnie nie ma problemu ze sprzedaniem go za rozsądną ceną.
Oto schemat wg jakiego postępuję, gdy mam zamiar sprzedać zawodnika szybko i za godziwą zapłatą.
Gram Olympique Marseille i chcę sprzedać szybko np. Leboeufa, bo denerwuje mnie jego łysa pała i boiskowe ryzykanctwo (bez urazy dla fanów Francuza). Jego „asking price” wynosi powiedzmy Ł2m. Z każdym zawodnikiem, którego sprzedaję robię to samo:

1. wyrzucam do rezerw


2. daję status „not needed”, choć wystarcza samo „set for transfer list”.



3. znacznie obniżam jego cenę, by wywołać zainteresowanie innych klubów (nie dotyczy największych gwiazd, którym nie trzeba nawet obniżać ceny, by ściągnąć zainteresowanych, po wystawieniu na transferową listę).

W omawianym przypadku Leboeufa nie musiałbym obniżać ceny, ale załóżmy, że jest to przeciętniak i musiałem to zrobić. Przy „asking price” = Ł2m wystawiłbym go za ok. Ł500k-Ł250k, a jeszcze tańszych zawodników za Ł100k- Ł1.
Gwarantuję, że w większości wypadków wkrótce pojawi się zainteresowanie i posypią się oferty. Ale to dopiero 50% sukcesu. Teraz jeszcze trzeba coś zarobić, żeby sprzedać zawodnika za rozsądną cenę.

Wracając do przykładu Leboeufa wystawionego za go za ok. Ł500k-Ł250k - zjawia się cała masa ofert - trzy. Lazio, Porto i Paris SG oferują żądane Ł500k. Teraz podstawa – negocjujemy żądając w zamian („Exchange”) najdroższego zawodnika z kolejno: Lazio, Porto i Paris SG (albo nawet dwóch, trzech najdroższych).
Na koniec wracamy Leboeufowi jego rzeczywistą „asking price”, żeby przypomnieć sobie, ile rzeczywiście jest wart (czasem cena może już trochę spaść) – i czekamy na odpowiedź klubów.
Jestem przekonany, że któryś z trójki klubów zaproponuje kwotę, która nas zadowoli i przewyższy nawet aktualną „asking price” sprzedawanego zawodnika, a czasami nawet pojawią się już nowe oferty równe „asking price”. Podstawa, to wzbudzić zainteresowanie na rynku transferowym.
Bardzo rzadko zdarzało mi się, by któryś z klubów się wycofał bądź zgodził się na wymianę i zaoferował swojego najdroższego zawodnika. Zresztą, nawet jeżeli klub przystanie na wymianę, a ty nie chcesz zawodnika na wymianę, to zaproponuj mu żenująco niski kontrakt, bo wtedy on się nie zgodzi, a klub będzie musiał wyłożyć równowartość jego wartości. Jeżeli będzie miał kasę, to tę równowartość zapłaci.
Jeżeli „final oferts” cię nie zadowoliły, ponów tę operację raz jeszcze, myślę że za drugim razem się uda :)

KUPOWANIE:

Przede wszystkim, szczególnie gdy gramy słabszym zespołem z małą kasę – musimy się zorientować, kto jest do wzięcia za Free. Potem rzucamy skautów w teren, na poszukiwania. Kiedy wrócą ze swoimi raportami - kupuj tylko zawodników polecanych, jako „excellent prospect”, „excellent singing” i „fairly good player”.
Sporo można wytargować poniżej ”asking price”, gdy kupujemy zawodnika mającego przy swoim nazwisku znaczek „Req” i „Unh” – to chyba jasne.
Pamiętać należy także o dobrodziejstwach Prawa Bosmana.

INNE UWAGI:

• Przy kompletowaniu 25-tki do rozgrywek europejskich, pamiętaj że nie warto
  zgłaszać 19-latków. Innymi słowy - zawodników poniżej 20-go roku życia, będziemy mogli wystawić w europejskich pucharach bez względu na to, czy zostali wcześniej zgłoszeni.
  

• Jeżeli twoja pozycja w klubie jest zagrożona i bliskie jest wyrzucenie z klubu – idź i proś władze „Board Confidence” o „Extra time to rebuild the squad”. To może Cię uchronić – przynajmniej na miesiąc – przed zwolnieniem.
  

• Klauzula „Manager Job Release” to jedna wielka lipa. Wielokrotnie zdarzało mi się (niestety!), że zasłużone gwiazdy, które w kontrakcie miały wyłączoną tę klauzulę – i tak odchodziły na menedżerskie stołki w innych klubach, a ja nic z tego nie miałem.
  

• W czasie niekorzystnego przebiegu meczu nie polecam dokonywania w pierwszej kolejności zmian personalnych. Najpierw polecam zmienić sposób gry (podania, agresywność, nastawienie, taktyka) i dopiero potem zmiany personalne. Wyjątki dotyczą sytuacji, gdy bramkarz w ciągu pierwszego kwadransa przepuszcza trzy szmaty – wtedy warto zacząć jednak od zmiany bramkarza.
  

• W przypadku czerwonej kartki, polecam grać jednym, środkowym napastnikiem, zagęścić środek boiska (taktyka), wrzucić Hard Tackling, Mentality Attacking i podania Long Ball.
  

• Nie polecam przypisywania poszczególnym zawodnikom wykonywania stałych fragmentów gry, a w szczególności - ustalania jednego Playmakera, gdyż zawodnik z dobrym „markingiem” łatwo będzie w stanie wyłączyć go gry. Zamiast ustalania jednego Playmakera – lepiej przydzielić jednemu indywiduum Free Role. Polecam ustalać co najwyżej speców od karnych (Penalty Takers).
  

• Moim zdaniem tylko wyjątkowo należy wystawiać w meczu zawodników z „Condition” poniżej 90%
  

• Nie polecam rozpoczynać meczu z poleceniem Man Marking dla któregoś z zawodników. Z reguły dopiero w trakcie meczu okazuje się bowiem, który zawodnik jest rzeczywiście wyjątkowo groźny. Preferuję na starcie krycie strefowe (Zonal)
  

• Fakt, że zawodnik jest „Unhappy with traininig” nie oznacza wcale, że się nie przyuczy do narzuconego mu treningu nowej pozycji (lub strony boiska).
  

• Przy podpisywaniu kontraktu z pozyskiwanym zawodnikiem, sugeruję obniżać „Singing On Fee”, a – ewentualnie – zwiększyć „Weekly Wages”. Po co płacić zawodnikowi z góry kupę forsy? Nie należy jednak przesadnie zawyżać „Weekly Wages”, bo potem możemy problem, ze sprzedażą zawodnika, z przesadnie wysoką tygodniówką.