- Wyjeżdżam do Peru... - rzekł wysoki, spokojny mężczyzna, siedzący przy jednym z wielu stolików, w jednej z wielu restauracji we Włoszech. Siedzący obok niego towarzysz mało nie utopił się winem, gdy tylko o tym usłyszał. Gdy tylko złapał dech, możliwość mówienia wróciła, ze zdziwieniem nie małym wykrzyknął "ŻE CO?!".
- Cóż... Ja wiem, że jest to dość bolesna decyzja dla klubu, ale... Zważając na zaistniałą sytuację... - motał się w swych zeznaniach "wyjeżdżający".
- Że niby na jaką sytuację? Bo zakochałeś się w jakiejś głupiej dupie i chcesz ją poderwać, to musisz mnie opuszczać?!
- Ty nic nie rozumiesz... Ona jest wspaniała. Zrobię dla niej wszystko. Uduszę kormorana, zrobię w kasynie dym, radiowóz też podpale, ja się nie chwale wcale!
- Nie, to Ty nie rozumiesz, że nie masz u niej szans! To jest kobieta z klasą, jest znana, wokół siebie ma takich jak Ty na pęczki!
- Nah! Myślisz, że główka nie pracuje? Mam pomysł, jak wywrzeć na niej wrażenie... - z lekką nutką tajemniczości dolał wina do obu pucharków. - Wszystko mam już dopięte na ostatni guzik. Na przeszkodzie stoisz mi tylko Ty, a raczej kontrakt, który z Tobą podpisałem. Dobrze wiesz, że zrobię wszystko, aby tylko osiągnąć cel. Chcesz, żebym użył przemocy?
- A dupa! Rób, co chcesz. Twoje życie, twój wybór. Jak masz zamiar wrócić za kilka miesięcy z płaczem, odpuść sobie zawczasu. Od teraz nie jesteś tutaj mile widziany...
- Nu to ciao! - wykrzyknął z radością wręcz wyjeżdżający, nie zważając na słowa swego przyjaciela.


Ona...

- Paolo! Mordziuchno Ty moja! - wykrzyknął wątłego wzrostu, ciemnawej karnacji mężczyzna, rzucając się w objęcia wysiadającego z zaparkowanego na styk Poldasa Paola.
- Tak, tak, ja za Tobą również się stęskniłem... Masz dla mnie to, co chciałem? Załatwiłeś wszystko? - początkowy entuzjazm Paola zamienił się w chłód. Stalowoszare oczy przebijały na wylot czaszkę Jose, chcąc zapewne w ten sposób poznać jego myśli.
- Chłopie, jest umowa, ja swoje przecież zrobiłem. Masz czyściutkie pole. A teraz kasa, misiu, kasa - rzekłszy to, uśmiechnął się do Paola. - Równy tysiąc? Mam przeliczyć? - zapytał z lekką dozą niepewności.
- Znasz mnie. Wiesz, że numeru Ci nie wykręce. Skoczymy na kawkę?
- Z Tobą? Zawsze!
Powoli zmierzchało...


Popisowy numer Varziniego, parkowanie dosłownie "na styk"

- Centrala? Tu 021, odbiór - wysapał spokojnym głosem do krótkofalówki.
- 021, tu centrala, melduj - przywitał go miły, kobiecy głos.
- Pierwszy podejrzany właśnie wrócił do domu. Jest sam. Drugi podejrzany... po prostu rozpłynął się w powietrzu, w moment po wyjściu z kawiarni.
- Alpha Black, tu centrala, startujecie.
Oddział antyterrorystyczny, będący niedaleko budynku-celu, wyruszył do akcji...

- Plan A, zrozumiano?
- Plan A - zgodnie odpowiedziały trzy pozostałe głosy na znak potwierdzenia. Dwójka ruszyła w okolice okna "celu", pozostała dwójka podeszła ostrożnie do drzwi.
- Raz...dwa...TRZY!
Drzwi wyleciały z hukiem. "Anty" błyskawicznie wbiegli do pomieszczenia, w którym zastali parę bardzo zajętą sobą, ba, jak ktoś ładnie to ujął, in figlanti.
- Nie to mieszkanie! Zmiana pozycji o jeden!
- Tak jest, zmiana pozycji o jeden.
- Nu, raz, dwa, trzy! - kolejne drzwi wyleciały z hukiem, tym razem prawidłowe. Jose, skuty, po chwili opuścił swe lokum, ku zdziwieniu gapiów oraz rzeczonej parki.