Holandia do tej pory zawsze kojarzona była z szybką, kombinacyjną grą oraz kontratakami, czyli krócej mówiąc ofensywnym stylem gry, przyjemnym dla widzów. Jednak na obecnym mundialu Pomarańczowi przypominają świetnie naoliwioną maszynę - solidną w obronie, grającą bardzo zespołowo oraz niezwykle skuteczną.

Mam wrażenie jakby role Holandii i Niemiec zupełnie się odwróciły - obydwie drużyny "zamieniły" się stylami gry, z których były rozpoznawalne od wielu lat. I tak Niemcy grające do tej pory "toporny" futbol nagle grają najpiękniejszą piłkę na mistrzostwach, a Oranje którzy znani byli z tego że rozbijali kolejnych rywali w pięknym stylu i odbijali się od pierwszej solidniejszej ściany nagle stali się mistrzami "oszczędnej" gry.

Cały czas nie mogę pozbyć się wrażenia "czemu to Holendrzy grają w finale"? Jeżeli prześledzimy ich drogę do finału, okaże się ona niezwykle prosta, a jakby tego było mało rywale nie stronili od pomocy "Mechanicznej Pomarańczy".

Wróćmy do pierwszego meczu grupowego, gdzie Holendrzy niemiłosiernie męczyli się z Duńczykami, którzy zdecydowali się pomóc Oranje, a dokładniej Poulsen obijając plecy Aggera. Mecz z Japonią to rykoszet po strzale Sneijdera, z Brazylią błąd przytrafił się temu który miał się nie mylić, czyli Julio Cesarowi oraz Felipe Melo, chociaż po nim można było się tego spodziewać.

Nie da się ukryć iż Holandia gra "chodzonego" ewidentnie nie przemęczając się w żadnym że spotkań, gdyż w każdym prędzej czy później przyszła pomoc niebios, lub rywal był po prostu za słaby by w jakikolwiek sposób im zagrozić. Jakże to się rozmija z obrazkami które widzieliśmy chociażby w 2008 roku gdy Pomarańczowi przebrnęli fazę grupową jak burza, zachwycając całą Europę. Jednocześnie ten przypadek pokazuje gorzką futbolową prawdę - nie warto grać pięknie, skoro grając brzydko można zajść o wiele dalej.

Holendrzy przy okazji zapewnili sobie co najmniej dwa tytuły - dla zdobywcy najpiękniejszej bramki oraz dla najlepszego zawodnika mundialu. O ile to że padnie bramka piękniejsza od Van Bronckhorsta jest jeszcze możliwe, o tyle to że pojawi się ktoś kto zagrozi Sneijderowi w zdobyciu nagrody MVP nie wierzę - nie ma drugiego takiego zawodnika który w takim stopniu stanowi o sile własnego zespołu. Chyba tylko jakiś szaleńczy wyczyn Davida Villi byłby w stanie zmienić moje zdanie. A to że Sneijder ma w kieszeni nagrodę Złotą Piłkę FIFA już zupełnie nie wątpię.

Wszystkie moje wpisy znajdziesz na www.lucasinho.blox.pl - serdecznie zapraszam!

Luis Suarez - bohater czy zwykły oszust? 

Seria "Bez komentarza"