Młody posterunkowy bazgrał coś w protokole, a komendant tutejszej policji obrzucił mnie i Gerwazego pełnym, bynajmniej nie czułości, spojrzeniem.

-Panowie są z Polski? No tak to by się zgadzało... - rzekł i zrobił minę taką jakby zobaczył Yeti albo Gosię Andrzejewicz w bikini...

Obydwaj z Gerwazym nie wiedzieliśmy co tutaj ma miejsce. Komendant wyszedł na chwilę zadzwonić, a młody posterunkowy podpytywał nas o nowe nabytki w Djurgarden. Po chwili jednak jego zwierzchnik wrócił z powrotem i z pewną obojętnością w głosie rzucił:

- Zatem panowie są na etacie w klubie piłkarskim Djurgarden i czasowo zamieszkują u niejakiego Marcusa Rassmusena?

 - Ale co to ma... - próbował indagować Gerwazy.

- To ja tu zadaje pytania! - mruknął komendant.

Zrobiło się niemiło i cicho. Tykot mojego otrzymanego na komunię Casio dolatywał do moich uszu. Nie pozostało nam nic innego jak rzetelnie odpowiadać na szereg pytań nieogolonego komendanta. Jego kryzys wieku średniego, widoczny już na pierwszy rzut oka, w połączeniu z niechlujnym uczesaniem i dezodorantem Bond, użytym w nadmiarze sprawiał, że nie miałem ochoty przeciągać tej rozmowy nawet o minutę.

Posterunkowy skrzętnie notował nasze wypowedzi. Spostrzegłem jedynie, że był mańkutem. Po chwili podsunał mi pod nos jakiś papier do podpisu. W tym momencie doczekaliśmy się jakiś wyjaśnień od opryskliwego komendanta:

- Marcus Rasmussen, lat 70 jest oskarżony o umyślne spowodowanie wypadku na budowie centrum handlowego. - cedził komendant.

- Jakiego znowu centrum handlowego?! Przecież Rasmussen z budowlanką nie ma nic wspólnego. To były trener. - stwierdziłem, nie ukrywając zdziwienia.

- Mamy świadków i dowody, którzy potwierdzają że Rasmussen był szefem szajki zajmującej się kradzieżą metalowych elementów rusztowań wykorzystywanych na placu budowy centrum handlowego. Świadkowie zaobserwowali Rasmussena, który dokonywał późnymi wieczorami obserwacji miejsca zdarzenia wykorzystując do tego rower typu składak, po czym dwaj jego kamraci ładowali skradzione rusztowania do samochodu marki Żuk po czym brawurowo oddalali się z miejsca zdarzenia. Już od dłuższego czasu mieliśmy od kierownika budowy sygnały o kradzieży ale nie mieliśmy dowodów. Teraz, gdy podczas wizytacji placu budoowy przez panią Prezydent miasta rusztowanie załamało się a jedna z desek uszkodziła jej dwa paznokcie kończyny dolnej, sprawa nabrała rozpędu. Podejrzewamy celowy sabotaż. Zatem panowie, nie ukrywajcie niczego przed nami. Złapie tych degeneratów szybciej niż się spodziewają - szyderczy uśmiech zagościł na twarzy komendanta.

 -Dziękuje, panowie są już wolni - obwieścił.

Gerwazy wziął łyk zimnej wody a ja byłem w szoku. Rasmussen... Teraz przypomniała mi się ta jego ospałość i nocne harce. Spalona jajecznica też była wymowna, ale nie zamierzałem sypać. Djurgarden musi trzymać się razem.

  Komisariat w Sztokholmie.

W zasadzie przez to całe zamieszanie zapomniałem o zbiórce na lotnisku. Przecież dziś mieliśmy wylatywać na sparingi do Portugalii. Zatem szybki telefon do Raaba, który będzie sobie musiał tam jakoś poradzić. Ponadto musimy z Gerwazym poszukać sobie nowego mieszkania - chatka Rasmussena jest teraz obiektem śledztwa.

 Na drugi dzień rano udałem się o całej tej sprawie prezesowi Lundquistowi. Szef był wściekły, ponieważ cała ta sprawa powoduje zły wizerunek klubu w mediach. Klub nie wpłaci za Rasmussena kaucji, zatem zmuszony on będzie do pozostania w areszcie do wyjaśnienia. Ja ze swojej strony przygotowałem mu paczkę z jego ulubionymi sucharkami o smaku malinowym.

Niestety nie załapaliśmy się już z Gerwazym na samolot do Portugalii. Zmuszeni zostaliśmy do skorzystania z usług prywatnego przewoźnika. Ten miał swoje lotnisko pod Szkokholmem.

Po dotarciu na miejsce naszym oczom objawiła się wynajęta specjalnie dla nas przez Lundquista maszyna. To znaczy - maszyna to dużo powiedziane. Samolot wyglądał opłakanie. Pilot poganiał nas do zajęcia miejsc ale zdążyłem zaoponować:

- Panie, czy to sprawny i pewny samolot?

- Musi być pewny, skoro wygrał II wojnę światową - odpowiedział pilot.

Gerwazy chwycił leżącą w kabinię gazetę z nagimi panienkami, zapięliśmy pasy po czym samolot wystartował.

Wbrew pozorom lot był spokojny. Na miejscu mogłem spokojnie obserwować moich graczy w trzech kontrolnych meczach:

Aves - Djurgarden 1:3

Penafiel - Djurgarden 0:2

Estoril - Djurgarden  1:4

Dobrą formą błysnął Asare a Dahl z miejsca stał się królem środka boiska. Zdecydowałem też że zostanie on wicekapitanem ( opaskę dzierży Johanesson ). Czuje, że nikt nie będzie płakał po chimerycznym Sjolundzie.

Sezon rozpoczęliśmy od domowego meczu z Orgryte. Spotkanie było początkowo bardzo wyrównane, ale bramka Maciela z 27 minuty wybiła gościom piłkę nożną z głowy. W drugiej połowie po ciekawej akcji mojej drużyny gola z najbliższej odległości strzelił Dahlberg.

Dwa kolejne mecze - z IFK na wyjeździe i derby z Hammarby na Rasundzie zakończyły się remisami. Byliśmy bardzo niezadowoleni z takiego obotu sprawy, gdyż w obydwu meczach graliśmy dużo lepiej niż przeciwnik.

IFK - Djurgarden 1:1

Djurgarden - Hammarby 2:2 

Mimo, iż prasa chwaliła nasz ofensywny styl, cztery stracone punkty są faktem. Trzy dni po meczu z Hammarby gładko ograliśmy w pucharze Alvsjo 4:0.

Wyjazd do Ladskrony okazał się naszą kompromitacją. Zlekceważyliśmy gospodarzy co zaowocowało porażką 2:3. Miejscowi oddali tego dnia zaledwie 5 strzałów na bramkę ale nasza defensywa zawiodła na całej linii.

Częściowo udało nam się odkupić winy w meczu ze sztokholmskim kopciuszkiem - Brommapojkarną oraz Helsingborgiem. Te spotkania wygraliśmy odpowiednio 3:0 ( gole Dahlberga, Asare i Andronicia ) i 2:1 ( dwa trafienia Asare ). Zwłaszcza zwycięstwo z dobrze dysponowynym Helsingborgiem mogło znaczyć, że ustabilizowaliśmy formę.

Pełni wiary wyruszyliśmy na mecz wyjazdowy z mistrzem kraju - Elfsborgiem. Nie miałem zamiaru ustawiać zespołu defensywnie, co Raab wypaplał miejscowemu szmatławcowi.

Elfsborg - Djurgarden 3:1 

Mecz i sędzia był dla nas okrutny. Walczyliśmy jak równy z równym, pomimio szybkiej straty bramki. Niestety czerwona kartka dla Johanessona sprawiła, że musieliśmy odkryć się w obronie. Ruszyliśmy do przodu ale gospodarze wykorzystywali okazje strzeleckie bezlitośnie. My mieliśmy 4 stuprocentowe okazje, ale piłka wpadła do siatki zaledwie raz, po strzale Peralty. Ponadto, gol z 7 minuty został zdobyty, zdaniem Kuivasto, ręką.

Na szczęście trzy kolejne spotkania to 7 punktów. Najpierw remis z Kalmar ( gol Rajalakso ) potem zwycięstwa z Norrkoping ( pomimo mrówczego okresu Touraya, który wpuścił trzy szmaty, wygraliśmy 4:3 ) i GAIS ( 2:1, dwa gole Asare ) wywindowały nas na trzecie miejsce w tabeli:

19 maj to data, którą kibice Djurgarden zapamiętają na długo, a to za sprawą świetnego widowiska, jakie stworzyliśmy z Malmo w 3 rundzie pucharu Szwecji.

Juz w 2 minucie spotkania zamieszanie podbramkowe wykorzystał Asare. Raab krzyknął do naszych graczy aby utrzymali się długo przy piłce. Niestety - chwilę później, bo w 16 minucie Kruys doprowadził do wyrównania kapitalnym wolejem z 20 metrów. Do końca pierwszej części gry mecz przerodził się w zażartą walkę o każdy centymetr murawy. Prawdziwe emocje dopiero miały się zacząć...

W 54 minucie spotkania, świetny Enio wbił nam gola. Raab wściekał się okropnie, ale ja zachowałem spokój. Opłaciło się. W 74 minucie wykonywaliśmy rzut rożny, po którym Dahlberg wyrównał. Na tablicy pojawił się wynik 2:2. Chwilę poźniej cały stadion poderwał się z miejsc - akcja Dahla, strzał Dahlberga i piłka po raz trzeci zatrzepotała w bramce Malmo. Zaczęliśmy grać spokojniej i kontrolowaliśmy grę. Nasi kibice odpalili już race, ale w 90 minucie stała się rzecz straszna - chwila dekoncentracji i Bapupa wyrównał!

Nie zamierzałem rozstrzygać meczu w rzutach karnych - Idziemy na nich! - krzyknąłem. Dogrywkę gramy ścisłym pressingiem. Malmo broni się, nasze ataki słabną. Wreszcie 116 minuta. Indywidualna akcja Szymona Pawłowskiego. Polak przedryblowywuje dwóch rywali i nie daje szans bramkarzowi - 4:3! Goście rzucają się do ataku. 118 minuta i rzut rożny dla Malmo. Duga wrzutka w pole karne, piłka pod nogami Enio i... słupek! Andronic nie czeka ani sekundy i wykopuje piłkę na oślep. Ta spada pod nogi Asare. Malmo zostaje w tyłach tylko ze stoperem i bramkarzem. Asare jest jednak rozpędzony. Lekki strzał przy słupku - Malmo na kolanach!

Djurgarden - Malmo 5:3d 

 Niestety zespół trapią kontuzje. Już po meczu z Malmo kontuzji nabawił się Dahlberg. Jako, że to dla mnie kluczowy element składu wysłałem go na serię zastrzyków do naszego lekarza:

Niestety, pomimo tak świetnego zaplecza medycznego w klubie, reakcja mojego gracza nie była pozytywna:

No cóż, będziemy musieli radzić sobie miesiąc bez niego...

Humor poprawiła mi jednak rozmowa telefoniczna z bardzo popularnym agentem piłkarskim. Jak się okazuje, nadarza się okazja do pozyskania doskonałego piłkarza, który byłby zainteresowany grą w naszych barwach. Co więcej, jego kontrakt wygasa za półtora miesiąca a chętnych na jego pozyskanie jest kilkadziesiąt klubów. Ten wyśmienity gracz bardzo jednak chciałby powrócić do ojczyzny. Niezwłocznie zatem rozpocząłem negocjacje...