Dawno temu, w odległej Czingolandii mieszkał Wielki Mistrz Mistrzów, czci i pożałowania jednocześnie godny Master Plaster. Wielki był to Mistrz - miał dwa metry wzrostu. Wyróżniał się więc głównie nadmiarem centymetrów. Wielkim Mistrzem Mistrzów został samozwańczo - obudził się w sobotę i powiedział: o, to jest to. 

   W niedzielny poranek był już jednodniowym Wielkim Mistrzem Mistrzów i czuł się z tym zupełnie dobrze. Bardzo dobrze nawet. Niedzielny poranek zaskoczył go nad wyraz cudną pogodą, co było zjawiskiem niezwykle rzadkim na południu Czingolandii.

   Master Plaster wyszedł przed swój szałas i zaczął wykonywać skomplikowane ćwiczenia, które to miały pobudzić do działania jego zwiotczałe mięśnie. Po kilku minutach padł wyczerpany na trawę. Dwa przysiady, trzy skłony oraz dziesięć ruchów głową to był wysiłek ponad miarę. Wielki Mistrz Mistrzów leżał więc zmęczony na trawie i płodził słowa w myślach: tak, to jest to. Teraz czuję się spełniony. 

   Mastera Plastera pochowano trzy dni później - znaleziony został na trawie. Twarz wyrażała błogostan. Dwóch wieśniaków złożyło dwumetrowe ciało w grobie wykopanym skorupą żółwia. 

    Kilka lat później na kopczyku wyrosła Lilia. Nikt nie wiedział i do dziś nikt nie wie -  dlaczego.

 * * *

   Dziś wiadomym stało się, dlaczego dawni Czingolińscy Mistrzowie zawsze chadzali trzymając jedną rekę za plecami. Grali sami ze sobą w "papier-nożyce". I nigdy nie przegrywali. 

   Zapewne sprawiała to potęga CHI która jest największą potęgą CHI na tej planecie.  Naukowcy niebobadacze wspominali coś o CHI na planecie Wkołokręt, lecz do dziś brakuje dokładniejszych danych.

   Dawni Czingolińscy Mistrzowie potrafili również lewitować. Musieli się tego nauczyć ponieważ w Czingolandii brakowało wygodnych łóżek, a bycie Wielkim Mistrzem nie oznacza przecież rezygnacji z tych kilku ludzkich wygód. Potrafili również ogrzać wodę do mycia, używając ruchu "Oddech Smoka Do Temperatury Wrzenia" - bardzo skomplikowany ruch, trzeba dodać. Mądre Księgi prawią że ów skomplikowany ruch składał się z bardzo skomplikowanego ruchu i małego dygnięcia. Nie ma powodu by nie wierzyć w te słowa. 

   Trzeba być naprawdę Wielkim Dawnym Czingolińskim Mistrzem by wiedzieć jak to było się dawniej Wielkim Czingolińskim Mistrzem. Aktualnie, w XXI wieku,  już nikt tego nie potrafi i nie pamięta .