Idzie nowe. Albo i nie. Nowe-stare. Za sterami okrętu o dumnej nazwie "Legia" ponownie zasiadł Jan Urban. Mówi się, że dwa razy do tej samej rzeki nie powinno się wchodzić. Jaworznianin zaryzykował, mimo że podczas swej dziewiczej trenerskiej przygody z seniorską piłką warszawska - nomen omen - Wisła zalała go po uszy. Powiedziałbym nawet, że się w niej utopił. Okej, podtopił - w końcu wraca. Wraca silniejszy, wzmocniony doświadczeniami przeszłości.

Kiedy ja stawiałem pierwsze kroki przy Łazienkowskiej, Urban właśnie kończył swój drugi sezon jako szkoleniowiec stołecznego zespołu. Mimo że nigdy nie zdążyłem go poznać, słyszałem o nim wiele pochlebnych opinii - że to wspaniały facet, że świetny człowiek. No właśnie - facet, człowiek. A jakim właściwie jest trenerem? Co z jego warsztatem? Czy teraz będzie w stanie pokazać coś więcej niż za pierwszym razem? Czy Urban będzie w stanie poprowadzić Legię do sukcesów, jakich oczekują od niego kibice?

Założyłem tego bloga wówczas, gdy Urban akurat przestał być trenerem Legii, a jego miejsce zajął Stefan Białas. Wind of change, wiatr zmian - wiadomo. Wtedy jednak wiedziałem, że nowa miotła nie zagwarantuje tytułów i szybko ustąpi miejsca innej. Teraz jest inaczej. Coś mi podpowiada, że źle nie będzie. Kiedy Urban żegnał się z Legią, wielokrotnie podkreślał, że pracował w niesprzyjających warunkach. Bez stadionu, bez kibiców, bez piłkarzy. Teraz jest nieco inaczej. Doskonały stadion, lepsi piłkarze. Tylko ci kibice. Cóż... Ostatnie kolejki sezonu na trybunach stadionu przy Łazienkowskiej przebiegały w dość... przygnębiającej atmosferze. Jeśli to się nie zmieni, Urban wróci do tego, co było. Oby nie, bo teraz wsparcie będzie potrzebne jak nigdy wcześniej. Legia nie nastawia się na spektakularne ruchy transferowe. Co najwyżej z klubu, bo chętnych na Wolskiego czy Żyrę nie brakuje. W takim momencie, gdy młodzi coraz mocniej będą stanowić o sile zespołu, fanatyczny doping tysięcy kibiców będzie niezbędny, aby liczyć na jakiekolwiek triumfy.

Urban wśród fanów nie ma wielkiego poparcia. Zniecierpliwieni legioniści nie potrafią pogodzić się z faktem, że od sześciu lat mistrzowski tytuł wciąż nie zawitał do stolicy. Ich zdaniem skoro nie udało się Skorży, zbawieniem mógłby być jedynie szkoleniowiec spoza Polski. Warunki na to nie pozwoliły, więc warszawianom pozostaje mieć nadzieję, że cudotwórcą okaże się ten, który swego czasu już udowodnił, że niemożliwe staje się możliwe - 30 grudnia 1990 roku na Santiago Bernabeu golkiper Realu Madryt trzykrotnie wyciągał piłkę z siatki po strzałach Polaka. Jana Urbana.