---

Był zimny, późny wieczór. Wysoka, szczupła postać delektująca się cudownym aromatem cygara Laguito Especial, przechadzała się niespokojnym krokiem po ciemnym pomieszczeniu, oświetlonym jedynie przez słaby strumień światła płynący z małej lampki. Przypatrując się jego ruchom można było stwierdzić, iż rozmyślał o czymś ważnym. W pewnym momencie skierował się w stronę antycznego biurka i spoczął na ciemnym, skórzanym fotelu. Po przepłukaniu gardła szkockim whisky, najprawdopodobniej był to Johnnie Walker, schylił się do szuflady i wyciągnął z niej coś, co przypominało oprawiony w najwyższej jakości materiał, notes. Chwilę potem sięgnął po pióro udekorowane złotymi wstawkami. Wykonał ostatnie spojrzenie na okładkę ostatniego numeru "Przeglądu Sportowego" i zaczął coś skrzętnie notować do późnych, nocnych godzin...

Jak zapewne nie trudno się domyślić, ową tajemniczą postacią był Krystian Grzelak, nowy menedżer warszawskiej Legii. Tej właśnie nocy postanowił dokładnie podsumować posiadaną przez siebie kadrę. Efekty wielogodzinnej pracy możecie przeczytać poniżej:



Polsko-słowacki pojedynek zdecydowanie wygrywa Jan Mucha, który po odejściu z Legii Łukasza Fabiańskiego wskoczył do bramki warszawskiego zespołu i od tamtego czasu nie ma sobie równych. Wojtek Skaba będzie dostawał szansę gry jedynie w Pucharach Ekstraklasy oraz Polski. Mimo wszystko cieszę się, że nasz rezerwowy bramkarz prezentuje na tyle odpowiedni poziom, że z czystym sumieniem mogę na niego liczyć, jako na godnego zastępcę Janka.

---

Wśród prawych obrońców zdecydowanie dominuje Hiszpan, Inaki Descarga. Swoimi umiejętnościami znacznie przewyższa swego konkurenta do miejsca na boku defensywy, Piotrka Bronowickiego, który nie został nawet zgłoszony do gry w polskiej Ekstraklasie. Były kapitan Levante to na dzień dzisiejszy jeden z najlepszych zawodników w naszej lidze. Na szczęście już od lutego będzie miał godnego rywala - w najbliżym okienku transferowym do zespołu dołączy kandydat do gry w reprezentacji, Grzegorz Wojtkowiak...

---

Środkowa obrona to stary, sprawdzony duet Choto-Astiz i długo, długo nic. Po odejściu Szali postanowiłem sprowadzić gracza, który za kilka lat wskoczy do składu Legii Warszawa na długi czas. Do tej roli idealnie nadawał się Paweł Król, jeden z najbardziej uzdolnionych polskich stoperów młodego pokolenia, który z miejsca stał się pierwszym zmiennikiem na tej pozycji. Pozostawał jeszcze niezgłoszony do składu Pance Kumbev, który zaraz po zamknięciu okienka transferowego uzgodnił szczegóły kontraktu z Lechem Poznań. Do dyspozycji mam jeszcze teoretycznie Kubę Wawrzyniaka i Inakiego Descargę, ale postaram się, by występowali oni jedynie na swych nominalnych pozycjach...

---

Lewe skrzydło defensywy to najbardziej "polska" ze wszystkich pozycji w mojej drużynie. Do dyspozycji mam Jakuba Wawrzyniaka, Tomka Kiełbowicza i Przemka Wysockiego. Faworytem na tę pozycję wydaje się być kadrowicz Leo Beenhakkera i były zawodnik łódzkiego Widzewa. Rzadziej występować tam będzie Kiełbik - niekiedy jednak jego doświadczenie może okazać się kluczowe. W obwodzie pozostaje jeszcze młokos z Młodej Ekstraklasy. Nie wydaje mi się jednak, że będzie szansa zbyt częstego oglądania go obok Dicksona albo Hiszpanów w pierwszej jedenaste. Wątpliwości zostaną jednak rozwiane za kilka tygodni.

---

Wśród środkowych pomocników, którzy otrzymają ode mnie więcej poleceń defensywnych, mam dość spory tłok. Pozycja jest jedna, a kandydatów aż sześciu! Jednak realne szanse na regularną grę od pierwszych minut ma jedynie dwóch graczy - były kapitan Legii, Aleksandar Vukovic oraz najdroższy z moich zakupów, Pantxi Sirieix. Na szczęście Aco jest dosyć uniwersalnym graczem, więc istnieje szansa, że uda się obu pogodzić. Oprócz wspomnianego duetu mam do dyspozycji jeszcze kilku młodzieńców - wypożyczonego z rezerw Espanyolu Barcelona, Tito, wielką nadzieję Legii "na lepsze jutro", Ariela Borysiuka, sprowadzonego ze słynnego brazylijskiego Santosu, Adriano oraz Martinsa Ekwueme, który jednak nie został zgłoszony do gry w lidze. Gracze ze środka pola z bardziej ofensywnym nastawieniem nie rzucają na kolana liczebnością - w sumie jest ich pięciu na dwie pozycje. Ponadto dla kilku z nich nie jest to nominalna pozycja. Pewny miejsca w pierwszej jedenastce może być na pewno mózg zespołu i reprezentant Polski, Maciek Iwański. Jego rywalem może być wspomniany wcześniej Serb, Alek Vukovic. W przypadku wysypu kontuzji czy kar dyscyplinarnych występować na tej pozycji może także Piotr Rocki, dla którego to już pewnie ostatnia szansa gry na dość wysokim poziomie. W polskich pucharach grać może także zakontraktowany już przez Kolejorza Piotrek Giza, którego zdecydowałem się nie zgłaszać do gry w Ekstraklasie.

---

Lewa pomoc to zdecydowana dominacja Francuza, Thibaulta Giresse. Następca Rogera Guerreiro, który otrzymał ode mnie na prezentacji trykot zespołu z Łazienkowskiej 3 z numerem "10", prezentuje fantastyczne umiejętności, które bez wątpienia pozwolą mu na zdobycie pewnego miejsca w pierwszej jedenastce. Jego głównym rywalem będzie kolejna z wielkich nadzieji Legii, Maciej Rybus. Jako zwolennik jego talentu, będzie on zapewne otrzymywał ode mnie sporo szans gry. Już za kilka lat powinien trafić do reprezentacji na długie lata... Na tej pozycji występować mogą także gracze, dla których jednak lewe skrzydło nie jest nominalną pozycją - Piotr Rocki, Kuba Wawrzyniak, Tomek Kiełbowicz i Ariel Borysiuk - nie sądzę, żeby mileli wiele okazji do gry...

---

Z drugiej strony pomocy Miro Radovic już w poprzednim sezonie wywalczył sobie pewne miejsce. To fenomenalny skrzydłowy, który swoimi dośrodkowaniami sieje wielki popłoch w formacji defensywnej rywali... Jego głównym zmiennikiem będzie Tomek Szewczuk, który zdecydowanie wyróżniał się umiejętnościami spośród kolegów w Śląsku Wrocław - dlatego znalazł swoje miejsce w Legii. Innym zawodnikiem mogącym grać na tej pozycji jest Sebastian Szałachowski, który ma jednak silnych rywali. Jak często będzie grał? Tego dowiemy się za kilka tygodni...

---

W ataku mógłby grać praktycznie każdy - nasi napastnicy prezentują bardzo wyrównane umiejętności. Musiałem jednak podjąć decyzję i zdecydować, który z napastników będzie grał w podstawowej jedenastce - przynajmniej na początku sezonu. Czy postawić na Francuza, Gregory'ego Thilla, którego sprowadziłem przed sezonem z myślą o podstawowym składzie? Czy jednak lepszym wyborem byłoby postawienie na mojego ulubieńca, Bartka Grzelaka, który w sparingach prezentował najlepszą formę spośród snajperów? Może lepszym wyborem byłby jednak Radosław Matusiak, który już kiedyś pokazał, że w polskiej lidze da się wybić do Europy. W końcu teraz ma ogromną ochotę na to, by Leo Beenhakker sobie o nim przypomniał... Oprócz nich są jeszcze obcokrajowcy - Takesure Chinyama, który nie może niestety powrócić do formy z poprzedniego sezonu oraz Mikel Arruabarrena mający spore problemy z zaaklimatyzowaniem się w Polsce. Ostatecznie zdecydowałem, że w teorii naszym podstawowym napastnikiem będzie jednak Thill, Gregory Thil...

---

Poniżej wyczerpujących opisów poszczególnych zawodników mogliśmy znaleźć zeskanowane zdjęcie z jakiejś gry - zapewne Football Managera. Przedstawiało ono jakieś malutkie koszulki podpisane nazwiskami zawodników Legii Warszawa. Można się domyślić, że była to podstawowa formacja tego zespołu. Fotka prezentowała się następująco:

---