"Znowu drugi. Całe życie ciągle drugi.
Nawet jak gdzieś pierwszy byłem, czułem się jak drugi, k***a.
W życiu wiecznym także drugi?"

 Adam Miauczyński, "Nic śmiesznego"

Ten krótki filmowy cytat doskonale opisuje nasz poprzedni sezon. Drugie miejsce w lidze, drugie miejsce w LM, porażka w 2. rundzie Pucharu Niemiec po stracie dwóch goli, całe życie ciągle drugi. Na domiar złego to jedna drużyna stała się naszym głównym katem i skutecznie wybiła nam z głów jakikolwiek triumf.. Bayern Monachium! Nie mogłem znaleść na nich metody, a to wydaje się klucz to sukcesów w tej karierze.

 

ZARZĄD

Na wstępie kilka słów należy się mojemu prezesowi. Choć Clemens Tonnies odrzucał moje prośby o zwiększenie budżetu transferowego, a budżet płac zwiększył po bodajże mojej trzeciej prośbie (a właściwie błaganiu), to jednak konsekwentnie realizował politykę klubu i inwestował w infrastrukturę. Na zakończenie poprzednego sezonu sfinalizował rozbudowę szkółki i bazy z własnych środków:

Następnie przychylnie spojrzał na moje pomysły zwiększenia budżetu juniorskiego i rozbudowy siatki wyszukiwania juniorów:




Po ukończeniu prac przy infrastrukurze klubowej, po raz kolejny, bez zastanowienia zgodził się na ponowną ich rozbudowę. Na razie nie przynosi to efektów w postaci juniorów przydatnych w uzupełnieniu składu pierwszej drużyny, ale może w przyszłości? Już niedługo wybory, mam nadzieję że prezes się nie zmieni.

KONTRAKTY

Jak wspomniałem w komentarzach pod ostatnim manifestem moim priorytetem było przedłużenie kontraktów kluczowych zawodników. Sam, Draxler, Kolasinac, czy Meyer - o tych zawodników biło się wiele klubów. Cel swój zrealizowałem:




Oprócz nich kontrakty przedłużali między innymi Howedes, Kolasinac, Uchida, Neustadter, Sane, Goretzka i Papadopoulos. Większości udało się także zwiększyć klauzulę oferty minimalnej. Na jakiś czas mamy więc spokój (oby).

TRANSFERY Z KLUBU

Jednym z zawodników który nie zgodził się na przedłużenie kontraktu i wolał sprawdzić się w innym klubie był Sidney Sam. Zawodnik kluczowy w poprzednim sezonie, jednak 25 mln jułro jakie zaoferował mi Real było kwotą którą musiałem zaakceptować. Pierwsze poważne osłabienie składu stało się faktem. Pozostałe transfery to już moje świadome decyzje. Po zakończeniu kontraktów z klubu odeszło kilku drugoplanowych zawodników, w tym m. in. Chinedu Obasi który obecnie gra gdzieś w Katarze. Zdecydowałem się także na wypożyczenia Sobottki i w przerwie zimowej Wellenreuthera, może jak trochę pograją to coś z nich będzie. 
Po zakończeniu poprzedniego sezonu liczyłem, że po udanych występach znajdzie się jakiś chętny na starzejącego się i zarabiającego krocie Huntelaara. Jakież było moje zdziwienie gdy Tottenham zaoferował mi 20 mln euro! Z Schalke odeszli także Boateng, Choupo-Moting i Hoger. Z tej trójki tylko reprezentant Ghany miał szansę na grę, jednak chciał odejśc, nie robiłem mu więc z tym problemów. Na wszystkich tych transferach zarobiliśmy 75 mln (ładna sumka!), a i wydatki na pensje pożądnie się zmniejszyły.

TRANSFERY DO KLUBU

W tym sezonie mieliśmy już za co poszaleć. Obsada bramki była dobra, więc w tym przypadku nie szukałem wzmocnień. W przypadku środka obrony wzmocnienia same się znalazły. Papadopoulus powrócił z wypożyczenia i z miejsca stał się zawodnikiem walczącym o pierwszy skład, transfer Nastasicia zaklepał jeszcze poprzedni manager. Scout wyszukał mi także świetnego gracza młodego pokolenia, Niklas Sule jest wam wszystkim chyba doskonale znany, a 8 mln wydaje mi się ceną promocyjną. Z wypożyczenia wrócił także Santana, ale on od początku był skreślony, niestety nikt nie chciał go kupić. W obronie braki widziałem także na prawej flance. Uchida dawał sobie radę, jednak zastępujący go Aogo jest przynajmniej o klasę gorszy. Danilo miał wnieść ożywienie w akcjach ofensywnych i dać spokój w obronie. 28 mln to sporo, jednak z perspektywy zakończonego sezonu wydaje mi się że się opłacało. Papadopoulus i Sule są przykładami mojej polityki transferowej - wzmocnić siebie, osłabić rywali! Podobnie postąpiłem w przypadku Johannesa Geisa - Mainz zażyczyło sobie jedynie 11,5 mln euro (większość w ratach) za mózg swojej drużyny. Dla zapewnienia spokoju podczas kontuzji na środku pomocy, postanowiłem sprowadzić jeszcze Kristoffera Ajera. 1,4 mln za tego genialnego 17-to latka to cena conajmniej śmieszna. Po odejściu Sama i przekwalifikowaniu Draxlera na OPŚ potrzebowałem wzmocnień skrzydeł. Po raz kolejny osłabiliśmy swoich rywali! Herrmann i Werner kosztowali dużo, bardzo dużo, jednak każdy eurocent się zwrócił! Werner stał się kluczową postacią drużyny zarówno na skrzydle jak i w ataku! Postanowiłem też, że wcześniej zakończę wypożyczenie Donisa Avdijaja - ma chłopak talent! W przerwie zimowej wypożyczyłem też Angela Correę, dla wzmocnienia rywalizacji na skrzydłach i na pozycji rozgrywającego. 118 mln wydane na transfery robi wrażenie!

PUCHAR NIEMIEC

Nie ukrywam, że po ubiegłorocznym blamażu tym razem traktowałem te rozgrywki na poważnie. W większości meczy grał najsilniejszy skład!
W pierwszej rundzie bez problemu poradziliśmy sobie 8-0 z jakimiś amatorami. Druga runda to już Koln. W 37 minucie było 3-0, rywalom udało się jednak zdobyć 2 przypadkowe gole, wygrana 3-2 mimo wszystko to był najniższy wymiar kary. Losowanie trzeciej rundy przydzieliło nam Stuttgart. Mecz był jednostronny, na boisku istniała tylko jedna drużyna, jednak..


strzał życia Schiebera z 25 metrów załatwia sprawę. Porażka boli, szczególnie taka. Progres w stosunku do tamtego roku jest, jednak nadal mamy co poprawiać.