2013/14
Cóż - zrobiłem co w mojej mocy jeżeli chodzi o poprawę sytuacji kadrowej klubu - lecz z próżnego i Salomon nie naleje... Mogło dołączyć do nas jeszcze kilku piłkarzy, lecz budżet płacowy został już przekroczony... No i żaden nie zdecydował się grać za 5 tysięcy euro rocznie - a tylko tyle był w stanie zaoferowac prezes... Zatem musiałem przystąpić do ligowych zmagań z takimi graczami, a nie innymi. Przypomnę (spójrzcie też na poprzedni manifest) taktykę oraz wykonawców:
Wszyscy, którzy pojawili się w trakcie sezonu 2013/14:
Moreau -
Lupinelli (Kouassi), Mangan, Mazel, Attoukora (Ayrinhac) -
Khazri (Gostisbehere), Larroque (Renalier) -
Lacroix (David) -
Voavy (Hurlot)-
Koffi, Bouscarrat (Filipa).
Wywołałem małą burzę pozbawiając kapitańskiej opaski Mazela (otrzymał ją bramkarz Moreau). Mazel boczył się nieco przez jakiś czas, lecz w końcu mu przeszło. Takie tam zaściankowe foszki.
Przygotowując drużynę do sezonu wykorzystałem - jak zawsze - tzw. „metodę startową". Czyli zaordynowałem serię sparringów z amatorskimi drużynami. Wyniki były raczej pozytywne, a mecze te (oprócz doskonalenia taktyki) miały za zadanie podnieść morale piłkarzy.
Gdy powolutku kończyliśmy przygotowania, główny księgowy powiadomił mnie o oszałamiającej liczbie sprzedanych karnetów:
Nadszedł w końcu czas debiutu w lidze. I muszę Wam powiedzieć, że po dwóch pierwszych kolejkach sensacja - beniaminek z Colomiers zasiadł na fotelu lidera!!! Najpierw pokonaliśmy Red Star na wyjeździe (2-1) - a autorem premierowego trafienia był Sebastien Bouscarrat. Drugi mecz sprawił, że zaniemówiłem ze zdumienia. Zawitał do naszego miasteczka zepół Boulogne - jeden z głównych faworytów do awansu. Na stadionie zasiadło... 248 widzów. Do przerwy goście prowadzili 1-0, trafił wychowanek PSG, Arnaud Honore. Po zmianie stron nastąpiła zupełna przemiana mojej drużyny i zaaplikowała ona pewnemu siebie przeciwnikowi aż 4 gole! To był fantastyczny come back.
Po tym spotkaniu uderzyła mi nieco woda sodowa do głowy i uwierzyłem, że jestem naprawdę genialnym menadżerem, który potrafi zamienić ołów w złoto. Oczyma duszy widziałem się już wraz z Colomiers w drugiej lidze! Oj, jakże byłem naiwny i oderwany od ziemi...Tydzień po fantastycznej wygranej z Boulogne rozpoczęliśmy serię pięciu meczów z zaledwie jednym zdobytym punktem:
Gdy zacząłem się już bardzo martwić, zespół niespodziewanie rozgromił kolejnego faworyta do awansu - ekipę Strasbourga - aż 5-1!
Były to jednak miłe złego początki... Od połowy października do 24 stycznia zanotowaliśmy 11 spotkań bez wygranej. Dziesięć w lidze i jedno w Pucharze Francji z którego odpadliśmy już w pierwszej próbie. Zaczęło się robić naprawdę niewesoło; wylądowaliśmy na 15 (spadkowej) pozycji. Z 18-zespołowej francuskiej III ligi lecą w otchłań cztery ostatnie drużyny - musiałem zrobić wszystko, by zapobiec najgorszemu.
Przełamanie przyszło zupełnie niespodziewanie - w meczu przeciwko korsykańskiemu Ajaccio. A przecież ta ekipa liderowała wtedy całej stawce! Zauważyłem, że moi piłkarze lepiej grają przeciwko silnym niż przeciwko przeciętnym i słabym. Wygraliśmy zatem z Ajaccio (3-2), potem w takim samym stosunku z Freijus - i uwierzyłem, że można uniknąć spadku.
Jednak po tych dwóch wygranych - znów nastąpiła nieciekawa seria:
Do końca pozostało osiem kolejek - a my wciąż pozostawaliśmy na miejscu, które oznaczało degradację i koniec mojej kariery... Całe szczęście, że w najważniejszym dla klubu okresie wszystkie tryby nareszcie zaskoczyły! W ostatnich ośmiu meczach aż pięć razy wygraliśmy (trzykrotnie remisując). Pokonaliśmy nawet na wyjeździe Vendee Lucon (1-0), ekipę która wywalczyła awans!
Ostatecznie US Colomiers w pierwszym sezonie pod moją batutą wylądował na dobrej dziewiątej pozycji (czyli dokładnie w środku stawki). Ile mnie to jednak kosztowało nerwów... Zwróćcie uwagę, że zdobyliśmy zaledwie cztery punkty więcej niż zdegradowana Dunkierka! Walka o utrzymanie była naprawdę zażarta.
Najgorsze jest to, że prowadząc klub w III lidze nie ma się najmniejszego pojęcia jak zespół zaprezentuje się w kolejnym meczu. Wszystko jest możliwe! Przecież potrafiliśmy odnosić zwycięstwa z ekipami, które wywalczyły awans: 4-1 z Boulogne (d), 5-1 ze Strasbourgiem (d) i 1-0 z Vendee Lucon (w)! Niestety - brak regularności jest dominującą cechą nie tylko US Colomiers, lecz niemal wszystkich ekip na tym szczeblu rozgrywek. Zobaczcie ile porażek poniósł drugi w tabeli Strasbourg!
Jeśli chodzi o personalia, to koniecznie musze pochwalić jednego gracza. To Sebastien Bouscarrat. W lidze zdobył aż 19 goli (plus jeden w Pucharze Francji) i został wicekrólem strzelców.
Dużo ciepłych słów należy skierować również pod adresem następującej dwójki: Stevis Koffi i Paulin Voavy. Obaj należeli do ligowej czołówki jeżeli chodzi o asysty.
Tym samym sprawdziły się moje przewidywania, że ofensywne trio (Voavy, Koffi i Bouscarrat) będzie decydować o sile zespołu. Dobra wieść jest taka, że wszyscy trzej przedłużyli o rok umowy z Colomiers. Jeśli macie ochotę obejrzeć ich profile, wystarczy cofnąć się do poprzedniego manifestu.
Co dalej? Prezes negocjuje sprzedaż klubu - jest więc nadzieja, że pojawi się ktoś z nieco większą gotówką. Pozwoliłoby to pewnie na zwiększenie budżetu płacowego i zatrudnienie kilku nowych piłkarzy. Jak jednak będzie - nie wiadomo; III liga to jazda bez trzymanki.
Post scriptum: zwróćcie uwagę na sondę (prawa strona u góry pod moim awatarem). Zachęcam do zabawy i równoczesnego wpisywania swoich typów w komentarzach. Ciekawe, kto trafnie przewidzi:-)
Francja, 2013/2014
Liga Mistrzów dla każdego! Xazar Lankaran
Handluj z tym!
W FM 2018 piłkarze będą mogli ujawniać że są homoseksualistami
Od Zera Do Bohatera
Facebook
Twitter
YouTube
Twitch.tv
RSS
Komentarze (0)
Możliwość komentowania tylko dla zarejestrowanych użytkowników.
Nie masz konta? Zarejestruj się.
Drogi Rewolucjonisto, prosimy o przestrzeganie regulaminu i zapoznanie się z FAQ