Była zima 2002 roku. Czas świąt, więc miałem dużo wolnego czasu. Wybrałem się z rodziną do kuzyna.

- Siema!
- Aaa, witam kuzynie!
- Wpadłem na kilka dni, więc będziesz miał mnie na głowie, he he, ciekawe czy wymyśliłeś jakieś zajęcia?
- Jeszcze się pytasz... Patrz co dostałem pod choinkę!

W tym momencie kuzyn sięgnął po tajemnicze pudełko na półkę. Wiedziałem, że to jakaś gra komputerowa, wtedy jednak, mając 12 lat nie bardzo się tym interesowałem.

- Co to? - zapytałem.
- CM stary! Najnowsza wersja, podobno super gierka!
- Że co? Co to jest CM? - zapytałem, nie mając zielonego pojęcia, co to oznacza!
- Nie mów, że o tym nie słyszałeś... Będziesz menedżerem, wybierzesz sobie klub i grał mecze!

Poziom mojej wiedzy piłkarskiej w tamtym czasie był, ujmijmy to łagodnie - nie najwyższy. Szczerze mówiąc, sądziłem, że to dziwna gra, skoro nie mogę sam rozgrywać meczy, tylko robi to za mnie komputer, po za tym nic się nie dzieje, ciągle to samo... FIFA 2002 mnie bardziej kręciła. Usiedliśmy przy kompie, kuzyn stworzył menedżera, potem wybrał klub, którym był oczywiście nasz ukochany Manchester United. Większość działań ograniczała się do naciśnięcia przycisku "Continue". Gra nie wydawała się zbyt trudna, jednak do czasu. Przyszedł pierwszy sparing, więc trzeba było ustalić taktykę i wybrać jedenastkę. Siedzący przy mnie wyjaśnił mi parę rzeczy, których nie rozumiałem, wiadomo - język angielski to jedna sprawa, ale przecież ja w ogóle nie wiedziałem o co chodzi w niektórych instrukcjach, jak i co trzeba ustawiać. Żeby było gorzej, to pierwszy mecz okazał się przegrany. Czas leciał, wyniki były lepsze, zrobiliśmy kilka transferów, co było dla mnie opcją bardzo ciekawą. Siedzieliśmy
z pół dnia, choć wydawało się, że minęła godzina, może dwie. Z kolejnymi dobami wkręcałem się coraz bardziej. Niestety, wkrótce musiałem wracać do domu, gdzie komputer jeszcze nie istniał. Nudziłem się niesamowicie, jedynym moim marzeniem był własny sprzęt, na którym będę grał w Championship Manager 01/02. Kilka miesięcy później miałem  przyjemność skosztować genialnego dzieła, jakim bez wątpienia była ta wersja CMa. Dziesiątki godzin, setki rozegranych meczy, tysiące wzlotów i upadków... Ta gra wciągała jak żadna inna! Pod względem grafiki na pewno nie wyglądała
olśniewająco (pytanie: czy któraś z jakiejkolwiek wersji CM wygląda pod tym względem dobrze?), jednak miała w sobie to "coś".
Wielu kumpli dziwiło mi się, jak mogę w to grać, namawiali mnie, żebym pograł z nimi W NFSa, GTA albo Mafię. Nic z tego. Przypominam sobie zabawne historie z tamtych lat, ile było bólu, krzyku, płaczu, kiedy mama ganiała do książek, tato niespecjalnie chciał się tym zainteresować, co gorsza, młodszy brat również, więc musiałem
mu oddawać klawiaturę, a ten grał w te swoje arcyciekawe gry... CM był tylko dla mnie, spędzałem przy nim mnóstwo czasu. Szkoły oczywiście nie zawaliłem, to było najważniejsze, lecz każdą wolną chwilę wcielałem się w wirtualnego menedżera. Championship Manager 01/02 to gra dla mnie szczególna. Był to pierwszy mój menedżer, w którym od razu się zakochałem. Muszę przyznać, że tak zostało mi do dnia dzisiejszego...

Zapewne wielu z czytelników, zwłaszcza tych młodszych nie miała przyjemności zobaczyć i zagrać. Powiem jedno - żałujcie, tego powinien spróbować każdy. Można przyczepić się to tego, że gra była bardzo uboga w szereg opcji, które teraz są niezastąpione. Spróbujcie sobie wyobrazić, że nie było wtedy trybu 2D, jechało się na samym komentarzu! Mecze trwały 2-3 minuty, dlatego w tydzień możliwe było rozegranie nawet kilku sezonów. Miało się także
niewielkie pole manewru odnośnie komunikacji z mediami czy graczami. Trudno się nie domyślić, że trening, instrukcje
dotyczące taktyki oraz transferów czy profilów graczy również nie posiadały funkcji, którymi możemy się cieszyć dziś. Do wyboru było o wiele mniej lig i klubów. Jak tu więc grać, skoro jesteśmy tacy ograniczeni? Cóż, ta gra była magiczna. Po prostu. Mógłbym
użyć wielu epitetów, opisując jej zalety. Grało się naprawdę przyjemnie, z tego co pamiętam, istniała jakaś killer taktyka, więc Ci, którzy byli mniej wytrwali i cierpliwi, mogli łatwiej dochodzić do sukcesów.

Przypominam sobie, jak sprowadzałem młodziutkich piłkarzy, uznawanych za ogromne talenty. Iker Casillas, Steven Gerrard czy Carlos Tevez byli wtedy perełkami, a jacy są dziś - każdy wie. Z polskich nazwisk wybijają się zdecydowanie dwa - Marcin Harasimowicz i Jarosław Świętochłowski. Któż o nich dziś słyszy?
Ci dwaj panowie byli researcherami podczas produkcji tej gry, postanowili się trochę zabawić, więc nieco podnieśli statystyki graczom, zdaję się, Gwardii Warszawa. Nazwisk kojarzących się z CM 01/02 była masa, przychodzi mi na myśl piłkarz o imieniu To Madeira, podobno jedna z największych gwiazd gry. Naturalnie mamy też możliwość poprowadzenia Zidane'a, Hierro albo Redondo.

Osobiście uwielbiałem grać dwoma drużynami - Manchesterem Utd i Śląskiem Wrocław. Gra tą drugą drużyną przynosiła więcej satysfakcji, trudno się dziwić, gdy pokonuje się Real Madryt w finale Ligi Mistrzów, a hat-tricka zalicza wspomniany "Haraś" :) Wiele mógłbym wspomnieć o swoich sukcesach w tej grze, nie wszystkie oczywiście pamiętam. Generalnie to wszystko bardzo ciepło wspominam, często także z kuzynem wracamy się do ówczesnych czasów.

Championhip Manager z sezonu 2001/2002 to gra - legenda. Nie sposób jej chyba zapomnieć. Wielu gra w nią po dziś dzień,
powstają aktualne updaty (!), a przyjemność z rozgrywki nigdy się nie kończy. Zapewne są fani, którzy planują wrócić do tej wersji i odświeżyć swoje przeżycia. Kto nie grał - polecam. Ona jest niesamowicie grywalna.

Wiem, że ten tekst mógłby być kilka razy dłuższy, bo napisać można setki słów więcej. Myślę, że lepszym pomysłem będzie odkurzenie pudełka i powtórka z rozgrywki... :)