Runda jesienna w wykonaniu FC Köln nie była do końca udana. Co z tego, że na przerwę w rozgrywkach udaliśmy się jako wicelider? Sprawiliśmy mnóstwo zawodu naszym kibicom w okresie sierpniowo-wrześniowym, w którym każdy kolejny przeciwnik mógł dopisywać sobie przed rywalizacją z nami przynajmniej jeden punkt. Dlaczego taka sytuacja miała miejsce? Przecież powinniśmy bez problemu rozgościć się na fotelu lidera, dystansując resztę ligowej stawki. Może i oczekuję zbyt dużo, ale nawet komplet zwycięstw w ostatnich sześciu kolejkach z bilansem bramek 17-2 nie pozwala w pełni pozytywnie spojrzeć na minione miesiące. Inaczej wygląda kwestia Pucharu Niemiec. Co prawda odpadliśmy już w drugiej rundzie, głównie przez własną głupotę i do tego w meczu derbowym, ale krajowy puchar nie znajdował się na liście priorytetów. Przyjdzie jeszcze czas na podbicie tych rozgrywek, jako przedstawiciel najwyższej klasy rozgrywkowej.
W trakcie zimowej przerwy najważniejsze było zachowanie spokoju. Kombinowanie przy maszynie, która w końcu zaczeła funkcjonować jak należy, nie miało jakiegokolwiek sensu. Co najwyżej można było pozbyć się niepotrzebnych elementów. Chodziło o dwóch zawodników, którzy poszli ze mną na wojnę, czyli Kevina Wimmera oraz Thomasa Brökera. Powód był oczywisty - brak występów w pierwszym zespole. O ile 19-letni Kevin mógł spokojnie czekać na swoją szansę, gdyż znajdował się w planach klubu na przyszłość, o tyle odejście tego drugiego było jedynie kwestią czasu. W sumie dobrze się złożyło, że Bröker dobrowolnie przyspieszył podjęcie decyzji związanej z jego odejściem z Kolonii. Przynajmniej pozbędziemy się dużego kominu płacowego. Co miesiąc musimy wydawać 15 tysięcy € na zawodnika, występującego jedynie w drużynie rezerw. To jeden z najlepiej opłacanych zawodników w Köln. Zdecydowanie za duża pensja jak na zawodnika, który na boisku przebywał zaledwie 110 minut.
Nie musząc zaprzątać sobie głowy wzmocnieniami zespołu, w pełni mogliśmy skupić się na meczach kontrolnych. Na pierwszy ogień poszła Hansa Rostock walcząca o powrót do 2. Bundesligi. Mecz mógł się podobać. Wynik spotkania został otworzony już w 1 minucie przez drużynę gości. Nie minął nawet kwadrans, a mieliśmy już remis. Bramkę na 1-1 strzelił najlepszy nasz zawodnik w rundzie jesiennej Christian Clemens. Do szatni schodziliśmy z jednobramkowym prowadzeniem. W doliczonym czasie gry pierwszej połowy gola zdobył Mikael Ishak, zawodnik, który nie dostawał zbyt wielu szans na grę w lidze. Po zmianie stron nic już nie wpadło do bramki Hansy. Wpadło za to do naszej. Trzecioligowiec ustalił wynik na 2-2 w 57 minucie. Trzy dni później, do Kolonii zawitał FC Augsburg, ostatni zespoł Bundesligi. Dla Augsburga był to ostatni sparing przed wznowieniem rozgrywek. Jeżeli w rundzie rewanżowej zaprezentują to samo, co w starciu z nami, utrzymanie okaże się rzeczą niewykonalną. Trzy strzały, zero celnych - tak wyglądał ich bilans. 3-0 to najniższy wymiar kary z naszej strony.
Następnie czekały nas dwa spotkania poza granicami kraju. Wyjazdy do stolic Austrii i Belgii poprzedziła wieść o transferze Bröker do Borussii Mönchengladbach. Nie ma to jak sprzedać jednemu z odwiecznych rywali piłkarza o dość wątpliwych umiejętnościach. W ramach tej transakcji, do klubowej kasy wpadło 275 tysięcy €. Kwota nie za duża, ale przynajmniej pozbyliśmy się zbędnego balastu. A jak wyglądały sparingi rozegrane przeciwko Austrii Wiedeń i Anderlechtowi? Oba zakończyły się zwycięstwem "Kozłów", pierwszy z nich wynikiem 3-1, drugi 3-0. Nie było łatwo, zwłaszcza w Wiedniu. Najważniejsze jednak, że zachowaliśmy wysoką formę i w dobrych nastrojach mogliśmy wracać do Kolonii, na ostatni mecz kontrolny przed dalszą walką w 2. Bundeslidze. Mało wymagający przeciwnik, jakim był SVW Mannheim nie zaskoczył. Zwycięstwo powinno być wyższe niż 4-0, biorąc pod uwagę miażdżącą przewagę w posiadaniu piłki (70% - 30%).
***
Nadszedł czas, aby wznowić ligowe zmagania. Pierwszy oficjalny mecz w 2012 rozgegramy przeciwko stołecznej Herthcie. Do stolicy udamy się bez dwóch zawodników podstawowego składu: Jonga Tae-Se znajdującego się na zgrupowaniu swojej reprezentacji oraz Assaniego Lukimya. Czarnoskóry stoper parę dni przed wyjazdem do Berlina dostał przepukiny, przez co czeka go kilka tygodni przerwy w grze.
Niemcy, 2011/2012
Umarł król, niech żyje król! Wrażenia z bety FM18
Nie lubię wygrywać
Kocioł jadu
Słaby blog na poziomie, najgorszy blog na świecie
Facebook
Twitter
YouTube
Twitch.tv
RSS
Komentarze (0)
Możliwość komentowania tylko dla zarejestrowanych użytkowników.
Nie masz konta? Zarejestruj się.
Drogi Rewolucjonisto, prosimy o przestrzeganie regulaminu i zapoznanie się z FAQ