W poprzednim odcinku
 
Ostatnią prostą zaczynaliśmy od derbów Sewilli z Betisem. Cel mógł być tylko jeden – zwycięstwo, najlepiej strzelając jak najwięcej bramek. W ataku kolejną szansę dostanie Gregorio, który sprawdzał się w rozgrywkach pucharowych.

Van der Pas – Medel, Nijland, Isimat-Mirin, Bodiroga – Kasado, Valero, A. Sanogo (79' Barrada), Kipre, Navas (79' Muzyka) – Gregorio
Zapowiadał się ciężki mecz walki i tak też było. Pierwszy kwadrans polegał na ostrożnym badaniu przeciwnika bez gwałtownych ataków z obu stron. W 17' Kipre idealnie podał do Gregorio, a młody napastnik bez problemów strzelił na 1:0. Walka trwała głównie w środkowej części boiska i do przerwy ten wynik utrzymał się. Druga część spotkania zaczęła się od ataków Betisu, na szczęście na posterunku stał van der Pas, który parę razy uratował zespół.  Po wejściu rezerwowych gra Sevilli odżyła, co dało rezultat w 91'. Tym razem Barrada podawał, a Gregorio strzelił na 2:0. Derby wygrane, Real wyprzedzony.
 
Już parę dni później grałem kolejny ważny mecz. Wyjazd na stadion Valencii zapowiadał się na jedno z najcięższych spotkań do końca sezonu. Z powodów kondycyjnych od początku nie może wystąpić kilku ważnych graczy.

Van der Pas – Jonathan, Neuton, Nijland, Luna – Hermant, Medel, A. Sanogo, Barrada, Muzyka – Negredo
Mecz się nie rozpoczął, a już powinniśmy przegrywać. Po szybkiej akcji gospodarzy strzał i dobitkę odbił mój holenderski bramkarz, ratując Sevillę przed szybką utratą bramki. Zresztą pierwsze pięć minut to rozpaczliwe interwencje van der Pasa, gra musiała szybko się zmienić. Pierwszą akcję mojej drużynie udało się przeprowadzić w 21'. A. Sanogo urwał się prawym skrzydłem i wrzucił na trzeci metr. Tam o piłkę powalczył Negredo i ostatecznie skutecznie uderzył – 1:0. Po tej bramce Valencia była w szoku, a moja drużyna nabrała wiatru w żagle. Mogliśmy uspokoić grę i starać się o drugą bramkę. Udało się nam w 41'. Szybka akcja Hermant – Barrada – Negredo i ten ostatni strzelił swojego drugiego gola w tym meczu. Jeszcze do przerwy mogło być 3:0, ale A. Sanogo uderzył minimalnie za wysoko. Przez długi okres drugiej połowy wydawać się mogło, że gospodarze już pogodzili się z porażką. Niestety w 80' bramkę kontaktową zdobył Soldado i mogło być nieciekawie w końcówce. W 93' piłkę meczową miał Mollo, który doszedł do dobrej sytuacji strzeleckiej po dośrodkowaniu. Trafił. 2:2. Źle.
 
Las Palmas nie miało żadnych argumentów żeby oprzeć się mojej drużynie. Oczekiwałem pewnego zwycięstwa. Pierwszy mecz dla Sevilli rozegra Manuel Rutkowski.

Varas – Rutkowski, Isimat-Mirin, Neuton, Bodiroga – Hermant, Kasado, A. Sanogo, Kipre, Killoran (45' Reyes) – Y. Sanogo (62' Balotelli)
Gdy Kipre strzelił na 1:0 wydawało mi się, że drużyna wykona plan. Niestety, już parę minut później gospodarze sensacyjnie doprowadzili do wyrównania. Gra nam się nie układała, a obrona Las Palmas, dowodzona przez Michała Czekaja, stawiała dzielny opór moim zawodnikom. Przeprowadzone zmiany nic nie dały. W spotkaniu, które miało posłużyć za trening strzelecki, ugraliśmy zaledwie jeden punkt – remis 1:1 jest sporym zawodem.
 
Po dwóch remisach na wyjeździe liczyłem na trzy punkty na własnym stadionie. Real Sociedad nie wydaje się być rywalem przesadnie mocnym, więc jest to dobry przeciwnik do przełamania.

Varas – Medel, Nijland, Isimat-Mirin, Luna – Hermant, Valero, Balotelli, Kipre, Reyes (45' Muzyka) – Negredo (45' Y. Sanogo)
Sam początek układał się dobrze dla mojego zespołu. Szybko stworzyliśmy sobie trzy niezłe okazje, niestety żadna z nich nie zakończyła się nawet celnym strzałem. Goście po raz pierwszy uderzyli w 15', ale Varas spisał się dobrze. Nie dopisało nam szczęście dwie minuty później, kiedy to po zamieszaniu po rzucie rożnym na listę strzelców wpisał się Inago Martinez. Niestety, to nie był koniec strzelania przyjezdnych. W 3' po błędach obu stoperów gola strzelił Zurutuza. Do przerwy 0:2… Na drugą część spotkania moi piłkarze wyszli zmotywowani i od razu rzucili się do ataku. W 56' Hermant podawał do wchodzącego Muzyki, a Ukrainiec strzelił na 1:2. To jeszcze nie koniec, może uda nam się jeszcze coś wywalczyć... Niestety, na więcej Sevillę nie było stać tego dnia. W 72' dośrodkowanie Soaresa wykorzystał Coke i zdobył bramkę na 1:3. Więcej bramek nie padło. Trzeci mecz bez zwycięstwa…
 
Z Osasuną musiałem wygrać, nie było innego wyjścia. Znowu… W czterech ostatnich meczach musiałem zdobyć co najmniej siedem punktów, aby awansować do Ligi Mistrzów bez patrzenia na wyniki innych drużyn.

Van der Pas – Rutkowski, Isimat-Mirin, Pascual, Bodiroga – Hermant, Kasado, A. Sanogo, Kipre, Killoran (65' Lopez Dominguez) – Muzyka (66' Gregorio)
Pierwsza do sytuacji doszła Osasuna, ale Mikiciovi nie udało się pokonać mojego golkipera. W ataku lewym skrzydłem zaatakował Killoran. Dośrodkował na krótki słupek, do podania doszedł Muzyka i uderzył tuż obok słupka - 1:0! W tej części spotkania Sevilla musiała nastawić się na grę z kontry, bo moi piłkarze mieli problem z utrzymaniem się przy piłce. W 31' udało mi się podwyższyć wynik. Kipre podał prostopadle w pole karne, a tam do piłki dopadł Sanogo, który strzałem z pierwszej piłki strzelił na 2:0. Jeszcze przed przerwą dobre dośrodkowanie z rzutu wolnego Kipre wykorzystał Isimat-Mirin – do przerwy 3:0. Drugie 45 minut, mimo że obfitowało w wiele okazji bramkowych, nie przyniosło kolejnych goli.
 
Zwycięskiego składu się nie zmienia. Z takim nastawieniem podszedłem do spotkania z Mallorcą. Moi rywale mają jeszcze czysto matematyczne szanse, ale w trzech meczach musieliby odrobić pięć punktów.

Van der Pas – Rutkowski, Isimat-Mirin, Pascual, Bodiroga – Hermant, Kasado (51' cz. k.), A. Sanogo (72' Joaquin), Kipre, Killoran (72' Lopez Dominguez) – Muzyka (52' Gregorio)
Zaczęliśmy dobrze, tak jakbym tego oczekiwał. W 8' Killoran podał prostopadle do Muzyki, napastnik zszedł do linii końcowej i wystawił piłkę Sanogo. Iworyjczyk strzelił na 1:0, prowadziłem z Mallorcą. Zamknęliśmy gospodarzy na własnej połowie i kolejne trafienie musiało być kwestią czasu. 13', akcja w obrębie szesnastki moich rywali. Sanogo podaje do wchodzącego Hermanta, który decyduje się na uderzenie po długim rogu z pierwszej piłki – 2:0! Ten wynik utrzymał się do przerwy. Gdy w 51' czerwoną kartkę dostał Kasado, obawiałem się, że przeciwnicy mogą się jeszcze podnieść. Na szczęście 20 minut później na 3:0 strzelił Isimat-Mirin i było po meczu. Gol honorowy Koke z 80' nic nie zmienił – wygrałem 3:1.
 
Z Almerią grałem ostatni mecz u siebie. Awans do Ligi Mistrzów mam już zapewniony, ale po sensacyjnej porażce 1:4 Realu z Espanyolem mogę się jeszcze włączyć do walki o drugie miejsce.

Van der Pas – Rutkowski, Neuton, Nijland, Bodiroga – Hermant, Valero (86' Barrada), A. Sanogo, Kipre (86' Balotelli), Lopez Dominguez – Joaquin (45' Y. Sanogo)
Cztery celne strzały w ciągu pierwszych 10 minut. Nieraz miałem gorsze statystyki po całym meczu. Niestety, długo nie mogłem tego przełożyć na bramki. Do przerwy utrzymał się bezbramkowy remis, a drużyna Patryka Małeckiego też miała swoje okazje do otwarcia wyniku. Po przerwie mogłem szybko objąć prowadzenie. Kontratak, Kipre idealnie podaje do A. Sanogo, ten niestety uderza z całej siły prosto w bramkarza i tylko rzut rożny. Dośrodkowuje Valero, do piłki skacze Nijland… i 1:0, holenderski obrońca wpisuje się na listę strzelców! Mecz był słaby, najwięcej gry było w środku pola. W 64' kolejny raz atakował prawym skrzydłem A. Sanogo, dośrodkował, a w polu karnym do piłki dopadł Kipre i strzelił na 2:0. W końcówce sędzia podyktował jeszcze rzut karny dla mojej ekipy, który na bramkę zamienił Hermant. 3:0. Nie mogliśmy tak wygrywać wcześniej?
 
Sezon kończyliśmy meczem z Athletic. Równocześnie Real gra z Levante i jeżeli chcę skończyć sezon przed Królewskimi, to muszę zdobyć więcej punktów w ostatniej kolejce. Do gry wraca Santon. Mam nadzieję, że wytrzyma 90 minut bez kontuzji.

Van der Pas – Santon, Neuton, Isimat-Mirin (45' Medel), Luna – Hermant, Kasado, A. Sanogo (45' Navas), Kipre, Reyes – Juncal (45' Balotelli)
Zaczęło się źle. Szybko straciłem bramce po skutecznym uderzeniu Susaety i musiałem gonić wynik. W 21' po dośrodkowaniu Hermanta udało się wyrównać Reyesowi, ale najgorsze miało dopiero nadejść. 26 i 37', dwa kontrataki, pierwsze uderzenie odbija van der Pas, ale przy dobitce Susaety nie ma szans. Baskijski skrzydłowy zalicza hat-trick, a ja do przerwy przegrywam 1:3. Na drugą połowę nie wyszli Isimat-Mirin, A. Sanogo i Juncal, a na ich miejscu pojawili się Medel, Balotelli i Navas. Nie za bardzo wierzyłem w odrobienie strat. W 68' pierwszy z rezerwowych strzelił bramkę kontaktową – Navasowi udało się pokonać Riesgo celnym strzałem z 16 m. Niecałe 10 minut później był już remis. Medel wrzucił górą piłkę za linię obrony, a Balotelli wyrównał stan spotkania lobem z 14 m. W ciągu kwadransa strzeliliśmy trzy bramki – dzieła zniszczenia dokończył Kipre, pokonując bramkarza gospodarzy w sytuacji sam na sam w 82'. Z 1:3 do 4:3 – niesamowity mecz i zwycięstwo na koniec sezonu!

 

 

Jest dobre – bez większych problemów zajęliśmy miejsce na podium. Jest źle – mimo dwukrotnego pokonania Realu, jesteśmy jedno oczko za nimi w tabeli. Na mecie Barca wyprzedziła nas o 10 punktów, czyli nie ma wątpliwości, kto zasługiwał na mistrza. Spadają Deportivo, Las Palmas i Levante.
 
Statystyki piłkarzy w lidze

 

 
Największym odkryciem w klubie jest Slobodan Bodiroga – młody Serb jest jednym z najlepszych lewych obrońców w lidze. Bardzo dobrze grali Hermant, który wywalczył sobie miejsce w pierwszym składzie, i A. Sanogo, nieźle wprowadzając się do zespołu. Kilka bramek strzelili Y. Sanogo i Muzyka, a zawiódł Juncal – w 11 meczach w lidze trafił tylko 2 razy, w tym raz w pierwszym meczu sezonu. Kipre, ex aequo z Reyesem, był najlepszym asystentem. Van der Pas został doceniony i dostał nagrodę dla bramkarza roku.
 

 
W cuglach młoda Sevilla pokonała rywali, nie pozostawiając cienia złudzeń. Moim juniorom udało się zebrać 101 punktów w 38 meczach, tylko raz schodząc z boiska pokonanym. Najlepsi byli Klejndinst, Covran i Bernet (37 goli i 15 asyst w 30 meczach). Część z tych piłkarzy od przyszłego sezonu będzie trenowała z pierwszym zespołem.
 
Podsumowanie rozgrywek zagranicznych i międzynarodowych:
- w Anglii tytuł odzyskał Manchester United, wyprzedzając rywali zza miedzy o jeden punkt
- w Niemczech mistrzostwo zdobył… 1. FC Koln, sensacyjnie wyprzedzając Bayern i Bayer
- mistrzostwo Polski ląduje w Poznaniu. Lech o pięć oczek wyprzedził Podbeskidzie
- we Francji czwarty tytuł z rzędu zdobyła ekipa Olympique Lyonu
- Liga Europy dla moich pogromców, Bayernu Monachium
- w Lidze Mistrzów natomiast triumfował AC Milan, wygrywając w finale z Barceloną.

Następny odcinek