Mecz piłki nożnej zawsze był dla mnie czymś radosnym. Monotonię każdego weekendu potrafiło rozjaśnić choćby spotkanie Eredivisie, które może nie było porywające, ale przecież nie o to chodzi.
Chodzi o radość z gry. Zawsze myślałem, że piłkarze to najszczęśliwsi faceci na świecie. Nie dość, że spełniają swoje marzenia to jeszcze dostają za to pieniądze. Jednak ja w każdej dziedzinie życia, tak i w piłce nożnej przychodzi czasem moment zadumy.
Kilka godzin temu świat obiegła informacja o śmierci Cristiana Beniteza, byłego już piłkarza meksykańskiego klubu - America. Niedawno przeszedł do ligi Katarskiej do El-Jaish i jak powiedział przedstawiciel klubu, testy medyczne przed podpisaniem umowy nie wykazały jakichkolwiek kardiologicznych problemów zdrowotnych u piłkarza. Media podają sprzeczne informacje, lecz przyczyna nie jest teraz tak ważna. Człowiekowi to życia nie przywróci, a przyczyn śmierci trudno doszukiwać się we wzmożonym wysiłku fizycznym. Coś musiało być nie tak, a przyjrzeć się temu powinna światowa federacja piłki nożnej, ale to już na chłodno.
Miesiąc przed śmiercią Beniteza, w trakcie gry rekreacyjnej, zmarł Alen Pamić, chorwacki 23 letni piłkarz. Prawdopodobna przyczyna? Nie będę się zagłębiał w medyczne tajniki, ale faktem jest, że chłopak z takimi problemami nie powinien być dopuszczony do uprawiania sportu. Rozumiem, że dla piłkarzy najważniejsza jest ich pasja i kariera, ale jeśli oni sami nie potrafią podjąć dojrzałej i racjonalnej decyzji, powinna to zrobić FIFA, zaostrzając przepisy i zwracając większą uwagę na testy medyczne, które jak wiemy (przynajmniej w Polsce), często były bagatelizowane.
Marca-Viviena Foe, Hugo Cunha, Marcio Dos Santos – to tylko niektóre przypadki śmierci na boisku. Niektórzy z was z pewnością pamiętają Juana Arango, który mało brakowało, a dołączyłby do tego grona. Śmierć profesjonalistów nie jest zjawiskiem coraz rzadszym (jak być powinno), a wręcz coraz częstszym.
Mam nadzieję, że śmierć Beniteza w końcu coś zmieni. Progres co prawda jest, bo piłkarze nie umierają na boisku. Teraz czas na to, by piłkarze w ogóle nie umierali w trakcie trwania swoich karier.
Pamiętam śmierć Puerty na boisku. To było straszne przeżycie. Później oglądając skład Sevilli w CM-ie, czy FM-ie czułem dziwną pustkę i nie ośmieliłem się kliknąć na profil Antonio. Czułem dziwną pustkę, gdy patrzyłem na te sześć liter. Z Benitezem będzie prawdopodobnie tak samo, bo na usunięcie go z bazy danych też się nie zdobędę…
Słowa kluczowe:
fafelkowy
Kocioł jadu
Słaby blog na poziomie, najgorszy blog na świecie
Facebook
Twitter
YouTube
Twitch.tv
RSS
Komentarze (0)
Możliwość komentowania tylko dla zarejestrowanych użytkowników.
Nie masz konta? Zarejestruj się.
Drogi Rewolucjonisto, prosimy o przestrzeganie regulaminu i zapoznanie się z FAQ