Oglądając niektóre spotkania miałem nieodpartą chęć zadania pytania - czy te drużyny rzeczywiście zasłużyły na Mundial?

Na pierwszy ogień pójdzie RPA. Gospodarze mistrzostw jako pierwsza drużyna w historii wystąpiła w eliminacjach do tego turnieju, ale tylko dlatego że są to również eliminacje do Pucharu Narodów Afryki. Efekt? Dwie porażki z Nigerią i straty punktowe z potęgami Sierra Leone oraz Gwinei Równikowej nie mogły optymistycznie napawać kibiców. Dopiero w 2010 roku wyniki znacznie się poprawiły, lecz spójrzmy na wyniki w MŚ - remis 1-1 z Meksykiem; z jednej strony pechowy a z drugiej szczęśliwy i porażka 0-3 z Urugwajem obnażyły wszystkie braki kadry RPA. Samą motywacją wyjść z grupy się nie da, a szanse na to w tej chwili są iluzoryczne. Jednak czy RPA zasłużyło poziomem swej gry na występ na MŚ? Mimo wszystko sądzę że tak.

Kolejna drużyna to Grecja - teoretycznie silna reprezentacja z dobrymi piłkarzami, jednak porażka z Koreą Południową obnażyła wszystkie ich braki, podobnie jak to uczynił Urugwaj z RPA. Podopieczni Otto Rehhagela są do bólu nieskuteczni i schematyczni, nie umieją prowadzić ataku pozycyjnego. Już chyba lepiej w ich miejscu spisałaby się każda drużyna która wzięła udział w europejskich barażach.

W eliminacjach stoczyli najcięższe boje o awans, lecz dodatkowy mecz z Egiptem zakończył się wielkim triumfem; mowa oczywiście o Algierii, która jednak zawiodła już na tegorocznym PNA, gdzie w półfinale ulegli właśnie Egiptowi 0-4! Również mecz ze Słowenią delikatnie mówiąc "nie zachwycił", a w samej Afryce można by znaleźć parę drużyn które mogłyby godniej reprezentować "Czarny Ląd", np. wspomniany Egipt albo Tunezja czy też popularny w Polsce Gabon.

Ciekawym przypadkiem są również Słowacy oraz Słoweńcy, czyli nasi grupowi rywale w walce o afrykański mundial. Nasi południowi sąsiedzi skompromitowali się w meczu z Nową Zelandią remisując 1-1, natomiast Słowenia ledwo wygrała z Algierią. Kto według mnie powinien oglądać mundial w domu? Słowacja, która już w grupie eliminacyjnej uległa dwukrotnie Słowenii, a strata punktów oraz sam styl gry z meczu z Nową Zelandią eliminuje ich w moich oczach. Słoweńcy może też nie zagrali porywająco, lecz zdołali wygrać z silniejszym rywalem, zachowując szansę na awans.

Gdybym pisał ten tekst w zeszłym tygodniu zapewne umieściłbym w tym gronie Koreę Północną, lecz teraz tego nie zrobię - tak naprawdę poddani Kim Dzong-Ila zrobili na mnie kolosalne wrażenie, a właśnie ich pochodzenie sprawiło że zagrali lepiej. Nie ciążyła na nich presja, mogli spokojnie pokazać na co ich stać. A stać ich na wiele, chociaż chciałbym zobaczyć ich w meczu np. przeciwko wspomnianej Słowacji.

Można by też zapytać o Honduras, który prezentuje jednak znośny poziom, poza tym umówmy się - strefa CONCACAF jest dość słaba, więc sam fakt awansu tego kraju nie powinien nikogo specjalnie dziwić.

A na deser pozostawiłem Nową Zelandię, czyli drużynę która przebyła "najtrudniejszą" drogę na Mundial. Czy pokonanie Vanuatu, Fidżi, Nowej Kaledonii oraz w wielkich męczarniach Bahrajnu to wystarczająca droga na taką imprezę jak Mistrzostwa Świata? O poziomie futbolu w Nowej Zelandii niech świadczy fakt że kraj ten nie ma profesjonalnej ligi piłkarskiej, a jedyny klub - Wellington Phoenix - został przygarnięty przez ligę australijską, gdzie ma przynajmniej szansę jakiegokolwiek rozwoju. Co prawda paru piłkarzy jest znanych europejskim kibicom, tak jak obrońca Blackburn Rovers Ryan Nelsen czy napastnicy - Rory Fallon oraz Chris Killen. Nie trzeba chyba nadmieniać że wszyscy na co dzień występują w Anglii. Jak w ogóle stał się możliwy awans na Mundial? Przyczyna jest prosta - po MŚ 2006 Australia przeniosła się do azjatyckiej strefy piłkarskiej, gdzie nie dość że jest wyższy poziom, to i droga kwalifikacji wydaje się być łatwiejsza.

Może Nowa Zelandia powinna podążyć śladem Australii i przenieść się do Azji? Jednak wtedy szanse na awans do MŚ byłyby niewielkie, podobnie jak i All Whites nie występowaliby w Pucharach Konfederacji. Zatrzymując się w Oceanii, Nowozelandczycy skazują się chyba jednak na wieczną przeciętność, co dostrzegł w swej biografii Ryan Nelsen mówiąc by pozostawić Oceanię "tym dziesięciu wysepkom". A może należałoby pójść dalej i połączyć strefy Azji i Oceanii?

Możemy się zastanawiać czy te drużyny zasługują na grę w najważniejszej piłkarskiej imprezie, jednak faktem jest że (prawie) wszystkie drużyny wywalczyły je na boisku, co daje im pełne prawo do występu na MŚ. To jest też piękne w Mundialu - mamy szanse spotkać się z różnymi krajami, kulturami (chociaż nieco zagłuszone - dosłownie i w przenośni - przez wuwuzele). I czy nie piękne jest gdy Nowa Zelandia ratuje swój pierwszy remis w ostatnich sekundach, albo skazywani na pożarcie Koreańczycy strzelają bramkę prawdopodobnie najlepszej drużynie globu? Niech ta geograficzna sprawiedliwość pozostanie najdłużej jak to jest tylko możliwe.

Wszystkie moje teksty znajdziesz tylko na www.lucasinho.blox.pl - serdecznie zapraszam!

Co dalej?