Nadejście nowego roku to dobry moment na podsumowania i rozliczenie swoich celów menedżerskich. W Football Managerze jestem już w styczniu 2017 roku i muszę przyznać, że ta kariera sprawia mi bardzo dużo frajdy. Miałem już moment chwilowego zwątpienia, gdy zastanawiałem się czy nie przejść na najnowszą łatkę, bo gram na domyślnej. Ale na razie nie mam powodu do zmian, bo gra się wspaniale i z wielką chęcią kolejny raz odpalam Football Managera 2015. Wcale nie chodzi tutaj o wyniki, ale przede wszystkim że mój zespół się rozwija i potrafi mnie zaskakiwać. Czasem pozytywnie, czasem negatywnie, a czasem w taki sposób jakiego nawet sobie nie wyobrażałem.

Od czasu do czasu wysyłam depesze - specjalnie dla moich najwierniejszych czytelników. Choć może tylko i wyłącznie ja je potem czytam. Ale to działa na motywację. Minie kilka miesięcy, a ja będę mógł do nich wrócić. Przeczytać coś pasjonującego z depeszy i móc spojrzeć na moją karierę pod innym kątem. Podobny cel mają moje teksty. Dlatego są tak zróżnicowane i niestandardowe. Nie chce też pokazywać kolejnej kariery w ten sam sposób. Jej przebiegu, wyników spotkań, transferów. Co prawda jest to na pewno wartościowe, ale też pamiętam, że jako użytkownik najbardziej lubiłem kariery relacjonowane w sposób niestandardowy i oryginalny. Może dlatego rahim swego czasu odniósł taki sukces?

Nie mogę jednak powiedzieć bym na kimś się wzorował. Jest to w pełni spontaniczne, wpisuje sobie tytuł i słowa zaczynają pojawiać się w głowie same. Mam tylko jeden tekst w planach i sądzę, że wyjdzie świetnie. Będzie dotyczył mojego największego odkrycia w Football Managerze 2015. Zawodnika, który swoimi zagraniami wywołuje u mnie autentyczne wzruszenie. A przecież po tylu latach gry już nic nie powinno mnie zaskakiwać. Jednak wcale z tego powodu nie płaczę, wręcz przeciwnie - jestem w euforii. Gra po tylu latach dalej może być zaskakująca i zachęcająca. Wszystko jest kwestią punktu widzenia - chcę ją widzieć jako nudną i być nią znudzony, czuć stałe wypalenie... żaden problem!

Bo czy tak wiele wtedy potrzeba? Wmówię sobie, że już wszystko widziałem i wszystko wygrałem. Gra zaoferowała mi już wszystko jako menedżerowi i co oni jeszcze mogą zrobić, bym grał dalej? Myślę, że na tym polega fenomen FM-a, że nikt nie musi robić niczego specjalnego. Każda kariera jest zupełnie różna. Sam mam kilku ulubionych zawodników, których transferuje do każdego klubu jaki prowadzę. Ktoś powie nuda. Ale wiecie co? Oni za każdym razem grają zupełnie inaczej. Często nawet w tym samym klubie! Czy to nie jest fenomenalne?

Już nawet nie wspominam, że każda nowa kariera to zupełnie inny rozwój piłkarzy, zupełnie inni newgeni i transfery wielkich klubów. A nawet zupełnie inni zawodnicy kończąc z piłką zostają dobrymi trenerami. Czy to nie jest kapitalne? Mogę od tam symulować rzeczywistość i czas. Mogę jako pierwszy widzieć koniec kariery Cristiano Ronaldo, Francesco Tottiego i Arsene'a Wengera. To ja - jak ogracz - pierwszy widzę, gdy najlepszym piłkarzem świata zostaje Paul Pogba, Robert Lewandowski albo nawet rozkwit talentu Memphisa Depaya, Lucasa Romero czy nawet Humama Tariqa. To piękne chwile, których wielu graczy nie dostrzega. Sam często tego nie widziałem. A to przecież jest niezwykłe, wyjątkowe i niepowtarzalne. Zawsze jest inaczej i to czyni Football Managera 2015 grą jedyną godną wielogodzinnych karier.

Oczywiście są i inne przypadki. Gdy ubiegłoroczny talent staje się nieco słabszy, choć jeszcze kilka miesięcy temu bił kolejne rekordy strzeleckie! Cholera, to on? Dlaczego mu nie idzie? Ta Marsylia naprawdę musiała kupić tego - pozwolcie, ale bez odmiany - Michy Batshuayi? Gdy muszę patrzeć jak przez kilka lat kibluje na Velodrome i nie dostaje szans to czuję żal. Ale przecież już wkrótce będę mógł wyciągnąć do niego rękę i odmienić jego karierę. A o jego wielkości świadczą inne kariery grających w 15-tkę, gdzie również go wyrwali z ciemności Marsylii, dali szansę i gość się odwdzięczył kapitalną grą. 

Przeczytałem niedawno zarzut, że Football Manager 2015 to już generuje talenty z przypadku. Bolson pisał o swoim Milanie, z tak wielkimi nazwiskami... Moja wyobraźnia od razu wtedy wróciła do roku 2003  i później, tego legendarnego Milanu. Kaka, Dida, Cafu, Maldini, Gattuso, Nesta, Costacurta, Staam, Seedorf, Shevchenko, Crespo czy Rui Costa. To była wspaniała i niepowtarzalna generacjia piłkarska i jestem dumny, że właśnie tak wielki zespół mogłem oglądać. Oczywiście były wtedy inne wielkie drużyny. Galaktyczny Real Madryt z Becksem, Zizou, Roberto Carlosem i Luisem Figo. To był okres wyjątkowy. Wtedy Alessandro Del Piero był naprawdę genialnym piłkarzem. Młodsi kibice oglądali później już raczej jego schyłek, żałujcie!

Ja jednak nie mogę się zgodzić z tym, że Football Manager nagle zaczął tworzyć sztuczne gwiazdy, że brakuje takich prawdziwych talentów. Padł przykład Edera Balanty, którego kupuje każdy kto ma okazję. Ale to uznany defensor w Ameryce Południowej, grający bardzo ofensywnie jak na obrońcę, do przodu. Nie mogę powiedzieć, by nie zasłużył na taki, a nie inny potencjał. Sam go często kupowałem, tylko po to by po dwóch sezonach sprzedać za kilkadziesiąt milionów. A Football Manager od samego początku słynął z częściowej trafności co do talentów. Zawsze były kompletne nołnejmy i gracze bardziej rozpoznawalni:

- FM 2005: Sherman Cardenas, Vincent Kompany, Ederson, Łukasz Garguła, Lebohang Mokoena
- FM 2006: Nik Besagno, Igor Akinfeev, Enzo Scorza, Konrad Gołoś, Hamdi Salihi
- FM 2007: Aaron Niguez, Oleksandr Yakovenko, Vincent Enyeama, Kamil Grosicki, Omar Andrade
- FM 2008: Jozy Altidore, Rene Mihelic, Lubos Kalouda, Damian Jaroń, Marvin Angulo
- FM 2009: Vincenzo Fiorillo, Hamed Diomande, Marquinhos, Robert Lewandowski, Victor Irineu
- FM 2010: Luis Guilherme, Nicolas Otamendi, Marco Verratti, Szymon Pawłowski, Stanley Okoro
- FM 2011: Maxym Koval, Romario, Vladimir Yurchenko, Alan Stulin, Raphael Varane
- FM 2012: Marc-Andre Ter Stegen, Kurt Zouma, Carlos Fierro, Arkadiusz Milik, Mbaye Niang
- FM 2013: Zacharie Boucher, Gino Peruzzi, Angelo Henriquez, Rafał Wolski, Kacper Przybyłki
- FM 2014: Jeronimo Rulli, Eder Alvarez Balanta, Marko Pavlovski, Mateusz Szwoch, Domenico Berardi
- FM 2015: Simone Scuffet, Pawieł Sawitski, Jesus Vallejo, Humam Tariq, Luka Jović