W statusie gry wybija właśnie dziesiąta godzina, a ja wciąż nie rozegrałem ani jednego meczu. Cały ten czas został spożytkowany na taktyki, transfery, odpowiedni dobór personalny... Tak naprawdę na wszystko poza esencją Football Managera - meczami. Myślę, że szybka analiza przyczynowo-skutkowa pozwoliła Wam domyślić się, że w tym blogu - już drugim z serii Rollercoaster - nie uświadczycie opisu ani jednego spotkania. Będą za to taktyki, głównie taktyki. Jak widać po czasie spędzonym przy tych pierdołach okołomeczowych - robię wszystko, aby ta kariera naprawdę mi się udała. Czuję, że ma potencjał dorównać kilku pozostałym i stać się tą o której będę opowiadał wnukom bezapelacyjnie najlepszą w całej mojej historii gry w Football Managera. A to już piąta edycja...

Do rzeczy...

Polska

(standardowa - elastyczny) Wyjściową taktyką w reperezentacji naszego kraju ma być ustawienie 4-4-2, dzięki któremu - mam nadzieję - zminimalizujemy ilość traconych bramek, a i z przodu - nie ma co ukrywać - głównie za sprawą Lewandowskiego i Milika uda się co nieco namieszać. Składu rzecz jasna nie będę prezentował, gdyż w reprezentacji może się on od czasu do czasu zmieniać, jednak oczywiste jest, że drużynę oprę na jednym z naszych klasowych bramkarzy, Gliku, Piszczku, Krychowiaku, Błaszczykowskim, Lewandowskim czy Miliku. Do nich należało będzie dokooptować kilku innych zawodników - stopera, lewego obrońcę, który jest naprawdę sporym dylematem, czy partnera Krychowiaka w środku pola. Mam już pewne pomysły na te pozycje, które zrealizuje być może z pomocą Polonii Hoffenheim. Jeżeli chodzi o ogólne wrażenie po przejrzeniu listy krajowej - jest dobrze a będzie jeszcze lepiej. Już teraz jesteśmy w stanie złożyć jedenastkę z naprawdę solidnych nazwisk, nawet pomimo pewnych niewiadomych, a przecież w przyszłości zapewne będziemy zbierać owoce "współpracy" z Polonią.

(standardowa - elastyczny) Duży nacisk położyłem także na drugą taktykę, która w przyszłości może okazać się bardzo przydatna. Co zrobimy, kiedy wypadnie nam jeden z napastników, lub będziemy chcieli zagrać bardziej asekuracyjnie? Rzecz jasna wtedy należało będzie postawić na powyższe ustawienie, które - poza oczywistym: kształtem formacji - od podstawowego różni się tym, że tutaj możemy znacznie spokojniej zamknąć środek pola, co zapewni nam dwójka pomocników odbierających piłkę. Wszystko zależało będzie od sytuacji.

W zanadrzu mam jeszcze trzecie ustawienie, lecz nawet nie ma sensu go pokazywać - jest bowiem przeznaczone tylko i wyłącznie na końcówki, do utrzymywania wyniku. Mentalność powstrzymywania i bardzo sztywny styl mówią same za siebie.

Teraz najważniejsza kwestia. Dotychczasowe wyniki mojego poprzednika w eliminacjach:

Tabela na cztery kolejki przed końcem:

I terminarz na końcówkę eliminacji:

Jak widać eliminacje rozpoczęliśmy od dwóch oczekiwanych zwycięstw, potem przyszła planowa porażka z Niemcami i wygrana kluczowa bitwa z Irlandią na Stadionie Narodowym. Niestety w 2015 przegraliśmy pechowo w Szkocji, co spowodowało, że rywale się do nas zbliżyli. Zwycięstwo z Gruzją na szczęście poprawiło nieco nastroje. Sytuacja jest więc prosta - zakładając 3 punkty na we wrześniu ,(pokonanie Gibraltaru, porażka na wyjeździe z Niemcami - choć i tam powalczymy) kluczowy okaże się październik, gdzie najpierw zmierzymy się u siebie ze Szkocją, być może w meczu o wszystko, a później polecimy do Irlandii - tam możemy już mieć awans, ale też niewykluczone, że będzie to starcie o nasz byt na Euro. Wszystko jest możliwe.

Sytuacja jest ciekawa.

Polonia Hoffenheim

(standardowa - elastyczny) Podstawowa taktyka Polonii Hoffenhaim wygląda dokładnie jak drugie ustawienie reprezentacji Polski. Gdy przyjrzymy się temu bliżej, dojdziemy do wniosku, że założenia są nieco inne - przede wszystkim jest to taktyka nieco bardziej ofensywna. Zauważcie, że w środku pola zamiast dwóch pomocników odbierających piłkę gra tylko jeden, obok niego występuje cofnięty rozgrywający. Za dużo w kwestii zawodników powiedzieć nie mogę, gdyż - jak pisałem w pierwszym blogu - rozpoczynałem z kadrą TSG Hoffenheim, lecz w związku z otwartym pierwszym okienkiem transferowym miałem możliwość zakupić kilku zawodników, z czego skrzętnie skorzystałem - do klubu przybyła ósemka Polaków!

Poza wyjściową taktyką posiadam jeszcze dwie przewidziane na końcówki - ofensywną i defensywną.

Fiorentino

(kontratak - bardzo sztywny) Zastanawialiście się kiedyś, jaką taktykę zastosowalibyście do zupełnego średniaka ligi San Marino? /głucha cisza/ Ja wcześniej też nie, teraz, z racji swoich wyborów, byłem do tego zmuszony. Myślałem, myślałem i pewnie Ameryki nie odkryłem - typowe, niesamowicie toporne, 4-4-2 z obrońcami od bronienia i napastnikami od strzelania. /aplauz/ Pomocnicy, co pokazuje założenia tej taktyki, też raczej mają skupiać się na destrukcji. W skrócie - jedna wielka niewiadoma. Eksperci skazują nas na czwarte miejsce od końca... Na szczęście z ligi nie można spaść. Mówię poważnie - nie wiem czego się po tej drużynie spodziewać. Będzie się działo.

Powyższa taktyka jest jedyną jaką zaordynowałem - uznałem, że amatorów (trenujemy dwa-trzy razy w tygodniu) nie ma sensu zmuszać do zbyt wysokiego wysiłku taktycznego.

Dla zilustrowania sytuacji - kilku moich zawodników: