"Jak się sam za coś nie zabierzesz, to dupa wyjdzie..."

Ok. Trzeba zatem samemu. Apel został wysłuchany i odrzucony. Czytelnicy jednakowoż lubią ten dział, więc i ja go lubię. Zatem teraz jedyne co mi pozostaje, to samemu go ożywiać.

Z góry przepraszam za jakość tego co tworzę, ma to być forma blogowa, zatem może tutaj pojawic sie coś, co niewątpliwie w innej sytuacji wylądowałoby w Komitecie Zakładowym. Ale - jak się nie ma co się lubi, to się lubi co się ma. Pucek wam o Smoleńsku nie napisze, Grzelo tak samo o tym, który piłkarz Legii Warszawa lubi drapać się po lewym, a który po prawym jajku po przegranym meczu...

Jest wtorek, Błażej w przedszkolu, kawa wypita, śledzik zjedzony (polecam: koreczki śledziowe w oleju firmy SEKO - stestowałem kilkanaście marek, ale tylko ta jest naprawdę smaczna), żona jeszcze śpi. Zanim zabiorę się do codziennej, nudnej pracy programisty, odpaliłem ten sympatyczny edytorek, który pozwala przelewać swoje wypociny bezpośrednio na ekrany tysięcy odwiedzających nas ludzi. Czy to będzie o czymś? Nie wiem. Zależy, czy będzie natchnienie.

Okazja teoretycznie nastrajająca do twórczości była, bo tego typu tragedie, jak ta smoleńska, wyzwalają we mnie dość duże pokłady emocji, które w wielu przypadkach przekładały się na jakieś nowe pomysły muzyczne. Tym razem było inaczej, bo miast napisać coś nowego, odpaliłem odtwarzacz ze swoimi starymi piosenkami, i okazało się, że w sumie to, co można było nadać - już zostało nadane.

Chcę się z wami zatem podzielić utworami, które kiedyś napisali wybitni poeci, a które potem zostały wzbogacone muzyką i wypuszczone moim głosem, w nowej formie, z nową emocją, lecz z tym samym przekazem.

Nie skupiajcie się na mnie. Skupcie się na słowach, muzyce, emocji. Warto.

Rafał Kowalewski - Modlitwa, sł. Stanisław Grochowiak, muz. Tadeusz Kowalewski

Rafał Kowalewski - Kochanowskiego Przekład Psalmów, sł. Jan Twardowski, muz. Rafał Kowalewski 

Arabskie przysłowie powiada: "Jeśli coś wydarzyło się raz, może nie zdarzyć się już nigdy, lecz jeśli wydarzyło się dwa razy, wydarzy się zapewne i po raz trzeci". Pierwsze oznaki "wyprowadzki" redaktorów CM Rev poza Manifesty...

Zwykle staram się nie wykorzystywać łamów CM Rev do prywatnych spraw, ale jakoś tak mnie tknęło dzisiaj. Dziś przez kilka godzin siedziałem sobie w pracowni muzycznej mojego taty i próbowałem zarejestrować parę swoich utworów....

Jest sobota w połowie lipca. Oznacza to, że dzień wcześniej ukazal się kolejny Scenowy Peryskop. Z racji, że cenię tę inicjatywę - jakby nie było - dwóch osób, które miały mniejszy lub większy kontakt z CM Revolution (Perez -...

Przestałem już zajmować się lewą stroną boiska, kiedy nagle niespodziewanie na moim ekranie pojawiła się informacja, o tym, że kluby interesują się... piłkarzem Cruzeiro, który był u mnie w zeszłym sezonie na wypożyczeniu (miałem...

Udało się! Dopiero za trzecim podejściem udało mi się zakontraktować lewego obrońcę. Mój pierwszy cel, Cleidson, na którego zagiąłem parol podczas dnia testów, niestety wybrał innego pracodawcę. Potem próbowałem wypożyczyć...

Zgodnie z obietnicą, zanim rozpoczniemy walkę o zwycięstwo/utrzymanie (niepotrzebne skreślić) w Campeonato Brasileiro Serie B, małe wprowadzenie. Nie każdy śledzi rozgrywki brazylijskie, więc niewielu też jest w stanie odnaleźć...

...no i zaczęło sie na dobre. Pierwszy sezon, spędzony w trzeciej lidze, potraktowalem jako zło konieczne, które wykonać muszę, nie wątpiąc nawet przez chwilę, że awansuję wyżej (byłem w końcu jednym z faworytów). Jedyne, co...

17 marca 2008 oddaliśmy nową wersję CM Revolution. Nowocześniejszą, większą (być może niewiele osób na to zwróciło uwage, ale poszerzyliśmy design), bardziej interaktywną. Potem zaczęliśmy dodawać coraz więcej opcji...

Ok, wykonało się. Pojawiły się pierwsze oficjalne informacje. Możemy w końcu bez posądzenia o oszustwo, publikować informacje o trybie 3D, o rozwiniętym module medialnym, o tym, czy da się odróżnić na boisku Samuela Eto'o od...

Fajne jest w pisaniu bloga jedno - mogę pisać to, co mi leży na wątrobie, nie musząc przejmować się ani merytoryką, ani stylem tego co piszę. Najwyżej nikt tego nie przeczyta, i będę mógł traktować to jako archiwum swoich...

Stało się. Manifesty w końcu ruszyły. Każdy czytelnik może popisać sobie tyle bzdur ile tylko jest w stanie wytworzyć amortyzator jego oczodołów. W końcu i mnie oczodoły zaczęły swędzieć, bo po dość pracowitym czasie...