Najważniejsze transfery reprezentantów Kostaryki:

1. Mauricio Otarola | Pachuca => Stade Reims [1,800,000€]
2. Crisitan Gamboa | Bologna => R. Sociedad [4,800,000€]
3. Joel Campbell | Arsenal=> Villarreal [2,900,000€]
4. Keylor Navas | Levante => Pachuca [WT]

Mecze Towarzyskie

Pierwszy sparing zagraliśmy z Anglią. Na zgrupowanie udaliśmy się w nie zmienionym składzie. Z Synami Albionu zagraliśmy w świetnych humorach. Grało nam się trudno, bo Anglia chciała wygrać. Nie udało jej się, a my cieszyliśmy się z ciężko wywalczonego remisu. Drugi i ostatni sparing przed przygotowaniami do Mundialu graliśmy z Gwatamelą. W składzie zmian nie było. Mecz nie mógł zakończyć się innym wynikiem niż nasza pewna, wysoka wygrana.




W pierwszym meczu kontrolnym przed Mundialem zmierzyliśmy się z Danią. Nie stworzyliśmy wielkiego widowiska, ale w miarę spokojnie wygraliśmy 1:0. Drugi z czterech sparingów graliśmy z Panamą. Liczyłem na wysoką wygraną i nie przeliczyłem się - 7:0. Przedostatnim sparingpartnerem była Belgia. Zawodnicy mnie nie zawiedli. Zagraliśmy dobry mecz, choć ostatecznie polegliśmy. 0:1 to nie jest najgorszy wynik. Ostatni mecz towarzyski zagraliśmy przeciwko Irlandii. Mecz zakończył się remisem, ale zagraliśmy w rezerwowym składzie. Nie zmienia to faktu, że nasza forma przed Mistrzostwami była na prawdę wysoka.




Eliminacje MŚ 2018

Podobnie jak poprzedni sezon, tak i ten zaczynaliśmy od eliminacji. Na mecz z USA nie mogłem powołać Oviedo (zawieszenie). Reszta bez zmian. Brak Bryana był bardzo widoczny. Byliśmy o wiele gorsi niż piłkarze USA i zasłużenie przegraliśmy. Mimo porażki zachowaliśmy pierwsze miejsce w grupie. Wszystko dlatego, że Meksyk sensacyjnie zremisował bezbramkowo z Kanadą. Na kolejne mecze dołączył już Oviedo, co dało się zauważyć. Choć nie udało nam się powtórzyć wyniku z pierwszego meczu z Kanadyjczykami (10:0), to wygraliśmy pewnie i zasłużenie (3:0). Drobnego urazu doznał Campbell, jednak okazało się, że było więcej strachu i bólu niż faktycznego uszczerbku na zdrowiu naszego skrzydłowego. Po tym meczu otrzymałem bardzo dobrą nowinę - zapewniliśmy sobie awans na Mistrzostwa Świata! Reszta meczów nie miała już zatem większego znaczenia. Na pewno nie bez znaczenia był mecz z El Tri. W mojej karierze 3 razy grałem z Meksykiem, 2 razy wygrałem i raz przegrałem. Porażka zdarzyła się w meczu towarzyskim. Po raz kolejny stworzyliśmy z Meksykanami piękny spektakl, który niestety zakończył się naszą porażką. Przed kolejnymi meczami pojawił się mały problem - Montero zakończył karierę. Musiałem zatem znaleźć kogoś nowego na pozycję DPŚ. W zasadzie, to musiałem znaleźć zmiennika, bo dobrze na tej pozycji radzi sobie Solis. Wybór padł na Javiera Ariasa. Nowego zawodnika mogłem przetestować w meczu z Panamą. Arias zaprezentował się słabo (nota 6.6), ale nadrobili to inni zawodnicy. Zagraliśmy bez fajerwerków, ale wystarczyło to, aby Panama nie miała czego szukać w tym meczu. Meksyk przegrał z USA, więc wskoczyliśmy na 1. miejsce! W kolejnej kolejce ograliśmy USA. The Yanks zagrali bardzo słabo. Mogliśmy wygrać wyżej, ale Quiros nie wykorzystał karnego. To zwycięstwo dało nam wygraną w grupie! Rosjo - nadchodzimy! Awansowaliśmy w rankingu na 22. pozycję.






Mistrzostwa Świata 2018

Eliminacje przeszliśmy w cuglach. Uważam zatem, ze awans z grupy to minimum, który powinniśmy osiągnąć na tym Turnieju. Plany utrudniło mi losowanie - trafiliśmy na Francję, Anglię i Peru. Na Mundial udaliśmy się w takim składzie. Plan na Mistrzostwa był taki: nisko przegrać z Anglią, zremisować z Francją oraz wysoko pokonać Peru.
Cały misterny plan wziął w łeb już w pierwszym meczu Turnieju. Graliśmy z Peru. To był najgorszy mecz tej kadry za mojej kadencji! Zawodnicy biegali po boisku bez pomysłu, bez jakiegokolwiek przekonania! Jakby nie wiedzieli, co tam robią. Bezproduktywni z przodu i fatalni w defensywie. Ten mecz nie mógł się dobrze skończyć. Przegraliśmy 0:3. Nie mam pojęcia, co się stało.
Odpowiedź na to pytanie przyszła w kolejnym meczu. Winowajcą tak beznadziejnej postawy w meczu z Peru była presja. W spotkaniu z Francją presja była po stronie Francuzów - oni musieli, my mogliśmy. Od razu było widać różnicę w naszej grze - gra w piłkę znowu sprawiała radość moim zawodnikom! Bramkę na 1:0 strzeliliśmy bo błędzie Varane'a, który próbował przedryblować przed swoim polem karnym Otarolę. Skończyło się to dla Trójkolorowych fatalnie. W drugiej połowie zaskoczyliśmy Francuzów. Zamiast rozpaczliwej obrony, przystąpiliśmy do dalszych ataków, które bardzo szybko przyniosły drugą bramkę. Po niej Francja się nie podniosła. Warto dodać, że w pierwszym meczu przegrali 0:3 z Anglią, a po tej porażce mogą już pakować walizki!
Przed decydującym meczem z Anglią sytuacja w naszej grupie była trudna. Remis z Anglią dawałby nam awans w przypadku wysokiej wygranej Francji  nad Peru. W to jednak nie wierzyłem, bo widziałem Francuzów w akcji. Musieliśmy zatem ograć Synów Albionu i liczyć na stratę punktów Peru. Teoretycznie Anglia mogła odpaść. Wystarczyłoby, żeby przegrali z nami, a Los Incas zremisowali z Francją.
Nie zamierzałem oglądać się jednak na innych - z Anglią graliśmy o komplet punktów! Pierwszą połowę chciałem przeczekać i mi się to udało. Do ofensywy mieliśmy przystąpić w drugiej części gry. Niestety, nie potrafiliśmy przeprowadzić nawet jednej dobrej akcji, a Anglicy zdobyli bramkę po rzucie rożnym. Po koszmarnie nudnym meczu odpadamy z Mistrzostw Świata.






Przed Mistrzostwami zakładałem awans z grupy za minimum. Choć trafiliśmy źle, to cel minimum się nie zmienił. Wystarczyło zremisować z Peru! Postanowiłem zachować się honorowo i zaraz po ostatnim gwizdku sędziego w ostatnim grupowym meczu złożyłem rezygnację.